Yabancı Gezginler İçin 20. Yüzyılda Yazılmış Türkçe Kitapların Dil Eğitimi Açısından Analizi

Yıl 2022, Cilt: 7 Sayı: 1, 59 - 90, 01.03.2022

Elif Ermağan

Öz

Kendi kendine Türkçe öğrenme kitapları arasında gezginlere yönelik yazılmalarıyla dikkat çeken bu kitaplar misafir ülkede bulunan devlet adamları, gezginler ya da kendi ülkesinin dilini tanıtmak isteyenler tarafından yüzyıllardan beri yazılmaktadır. Bu çalışmada 1990’lı yıllarda Türkler tarafından yazılmış Türkçe-İngilizce iki dilli dört kitap, sözlük ve indeks, gramer, kültür aktarımı, görseller, kitabın yapısı, metin seçimi, ünitenin yapısı, alıştırmalar ve kullanılan dil başlıkları üzerinden incelenmiştir. İnceleme sonucunda bu tür kitapların hedef kitleye yönelik olmasının dışında bir standardının olmadığı görülmüştür. Bu kitapların bu yüzyılda doğmasının tesadüf olmayıp Türkiye’deki gelişmelerle yakından ilgili olduğu düşünülmektedir. Özellikle 24 Ocak 1980 Kararları ile devalüasyon yapılması, yabancı sermayenin teşvikiyle birlikte yabancı turistlerin ucuza tatil yapma fırsatının doğması ülkeyi popüler bir tatil seçeneği haline getirmiş ve bu durum 1980’lerden 1990 aralığında turist artışı şeklinde kendini göstermiştir. Bunun dışında, Türkiye’den İngiltere’ye 1940’lı yıllarda başlayıp farklı kesimler tarafından günümüze kadar devam eden göçler, ülke insanının, kültürün dolayısıyla Türkiye’nin tanınırlığını arttırmıştır. İnternetin henüz kamu tarafından kullanılmadığı bu yıllarda özellikle yolculuk yapacaklar için bu kitapların Türk dili ve Türkiye’nin tanıtımı için büyük bir ihtiyacı karşılamış olduğu düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Gezginler, Kendi kendine dil öğrenimi, Yabancılar İçin Türkçe

Kaynakça

• Bender, J., Gidlow, B. ve Fischer, D. (2013). National stereotypes in tourist guidebooks: An analysis of auto- and hetero-stereotypes in different language guidebooks about Switzerland. In: Annals of Tourism Research 40, 331-351.
• Chen, J. S., ve Hsu, C. H. (2000). Measurement of Korean Tourists’ Percieved Images of Overseas Destinations. Journal of Travel Research, 38, 411-416. doi:10.1177/004728750003800410
• Civelek, E. (2018). XIII. Uluslararası Büyük Türk Dili Kurultayı. Kendi kendine Türkçe öğrenmek isteyenlere yönelik hazırlanan üç kitabın karşılaştırılmalı analizi-nasıl bir yol izlenmeli-? içinde (ss. 798–809). Varşova.
• Cohen, E., ve Cooper, R. L. (1986). Language and Tourism. Annals of Tourism Research, 13(4), 533563. doi:10.1016/0160-7383(86)90002-2
• Çağa, T. ve G. (1990). Turkısh in a Week. Great Britain: Headway.
• Ermağan, E. (2021). Kendi kendine Türkçe öğrenme kitaplarında telaffuz öğretimi. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (Ö10), 214-237. DOI: 10.29000/rumelide.1011393.
• Genç, A. (2010). Geçmişten Günümüze Yerel Almanca Ders Kitabı İncelemesi. Hacettepe Üniversitesi Yayınları, Ankara.
• Gülbahar, O. (2009). 1990’lardan Günümüze Türkiye’de Kitle Turizminin Gelişimi ve Alternatif Yönelimler. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14 (1), 151-177. Hengirmen, M. (1988). Turkısh for Travellers. Ankara: Engin Yayınevi.
• Kojima Takahashi, Chika. (2014) “Second Language Self-Instruction: Definitions and Characteristics”, Intercultural communication review, 12, 157-165.s.
• Roberts, J.(1995). “An anatomy of home-study foreign language courses.” System, 23/4, 513-530.
• Rona, B. (1989). Get By In Turkısh. England, Belmont Press.
• Teymur N.(1989). Quıck &Easy Turkish. Great Britain: Headway
• Uysal, A. (2016). Londra’daki Türk Nüfusun Mekansal Dağılımı, Marmara Coğrafya Dergisi Sayı: 33, s.534-565. Yıldırım, B. (2016). İngiltere’deki Türkler ve Türkçe Eğitimi Üzerine Bir Çalışma, Uluslararası Türkoloji Araştırmaları ve İncelemeleri Dergisi, 15-23.
• Yıldırım, A ve Şimşek, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (10.bs.). Ankara: Seçkin Yayıncılık.