Lacancı Söylem Kuramı: Histeriğin Söylemine dair bir Vaka Örneği

Year 2017, , 10 - 25, 01.06.2017

Elif Ünal

https://doi.org/10.31682/ayna.470702

Cited By: 1

Abstract

Jacques Lacan, dilin özneler arası ilişkilerdeki rolünü ve bu ilişkilerdeki sosyal bağların niteliğini incelemek için söylem kuramını geliştirmiştir. Bu kuramda; efendi, üniversite, histerik ve analistin söylemi olmak üzere dört farklı söylem önerilmiştir. Her bir söylem dört psikolojik faktör ve pozisyon etrafında yapılanmaktadır. Söylemlerin konuşmada kullanılan kelimelerden önce geldiği ve hatta onları belirlediği vurgulanmaktadır. Lacan, bu dört söylemden biri olan histeriğin söyleminin konuşan her insanın ve dolayısıyla analizdeki kişinin de söylemi olduğunu öne sürmüştür. Bu söylem öznenin ötekinden cevaplar talep etmesi; ama bu cevaplar bilinçdışını yansıtamayacağı için asla tatmin olmaması ile karakterize olmaktadır. Lacan, öznenin bilinçdışına ulaşmanın bir yolu olarak analistin söylemini öne sürmüştür. Bu makalede, öncelikle söylemler kuramına dair kavramlar incelenmiş, sonrasında histeriğin söylemi bir vaka örneği çerçevesinde tartışılmış ve analistin söylemi kısaca açıklanmıştır

Keywords

Lacan, söylemler, söylem kuramı, histeriğin söylemi, analistin söylemi

Lacan’s Theory of Discourses: A case example for the Hysterical Discourse

Abstract

Jacques Lacan developed the theory of discourses in order to understand the role of language and the social bonds among intersubjective relationships. Four different discourses were proposed as master, university, hysteric, and analytic discourse. Each discourse is structured around four psychological factors and four positions. It was empathized that the discourses even come before the spoken words and determine them. Lacan suggested that the hysterical discourse among the four discourses as the discourse of every speaking human being and so of the client in the therapy. It is characterized by demand to get answers from the other but never being satisfied because the answers of the questions could not match the unconscious desire. Lacan suggested analyst’s discourse as the way of reaching the unconscious of the subject. In the current article; firstly, the concepts of the theory of discourses were examined, then hysterical discourse was discussed in the context of a case example, and analyst’s discourse was brieflyexplained

Keywords

Lacan, discourses, theory of discourses, hysterical discourse, analyst’s discourse

References

• Apollon, W. (2002). After Lacan: Clinical Practice and Subject of Unconscious. New York: State University of New York Press.
• Bell, S. (2014). Fragment of a Case of Posthysteria: D’or Owns the Jewel. ESC: English Studies in Canada, 40(1), 189-210.
• Bracher. M. (1994). On the Psychological and Social Functions of Language: Lacan’s Theory of the Four Discourses. Bracher, M., Alcorn, M. W., Corthell, R. J., & Kenney, F. M. (Ed.), Lacanian Theory of Discourse: Subject, Structure and Society içinde (ss. 107-128). New York, London: New York University Press.
• Breuer, J., & Freud, S. (1955) Studies on Hysteria (J., Strachey, Çev.). (Özgün eser 1895 tarihlidir). New York: Basic Books.
• Clemens, J., & Grigg, R. (2006). Jacques Lacan and the Other Side of the Pscyhoanalysis: Reflections on Seminar XVII. Durham, London: Duke University Press.
• Fink, B. (1996). The Lacanian Subject: Between Language and Jouissance. Princeton, New Jersey: Princeton University Press.
• Hill, P., & Leach, D. (1999). Lacan for Beginners. Danbury: For Beginners.
• Lacan, J. (2001). The Seminar of Jacques Lacan: Book XVII, The Reverse Side of the Psychanalysis (C., Gallagher, Çev.). (Özgün eser 1991 tarihlidir).
• Leader, D., & Groves, J. (2013). Introducing Lacan: A Graphic Guide. North Road, London: Icon Books.
• Marshall, J. L. (1994). The Subject of Discourse: Reading Lacan through (and beyond) Poststructuralist Contexts. Bracher, M., Alcorn, M. W., Corthell, R. J. ve Kenney, F. M. (Ed.), Lacanian Theory of Discourse: Subject, Structure and Society içinde (ss. 19-43). New York, London: New York University Press.
• McWilliams, N. (2013). Psikanalitik tanı: Klinik süreç içinde kişilik yapısını anlamak. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Miller, J. A. (1998). The Seminar of Jacques Lacan, Book 1: Freud’s Papers On Technique (J., Forrester, Çev.). Cambridge University Press. (Özgün eser 1975 tarihlidir).
• Moncayo, R. (2008). Evolving Lacanian Perspectives for Clinical Psychoanalysis: On Narcissism, Sexuation, and the Phases of Analysis in Contemporary Culture. Finchley Road, London: Karnac Books.
• Schroeder, J. L. (2008). Four Lacanian Discourses: or Turning Law Inside-Out. New York: Bircbeck Law Press.
• Soysal, Ö. (2006). Günümüz psikopatolojilerine günümüz söylemi bağlamında lacancı bir bakış”, Psikanaliz Yazıları, 12.
• Quackelbeen, J. vd. (1994). Hysterical Discourse: Between the Belief in Man and the Cult of Woman.
• Bracher, M., Alcorn, M. W., Corthell, R. J., & Kenney, F. M. (Ed.). Lacanian Theory of Discourse: Subject, Structure and Society içinde (ss. 129- 137). New York, London: New York University Press.
• Verhaeghe, P. (1995). From impossibility to inability: Lacan’s theory on the four discourses. The Letter: Lacanian Perspectives of Lacanian Perspectives on Psychoanalysis, 3, (91-108.)
• Wachman, G. (t.b.). The hysteric’s discourse. Erişim http://www.lacan.com/hystericdisc.htm