Research Article
BibTex RIS Cite

Esnek Tasarım İçin Biyomimikri: Bibliyometrik Bir Yaklaşım

Year 2024, Volume: 5 Issue: 1, 49 - 66, 31.01.2024

Harun Kars , Arzu Özen Yavuz

https://doi.org/10.61807/babdergisi.1316608

Abstract

Günümüzde hızla gelişen teknolojik gelişmelerle birlikte değişen ve artan kullanıcı gereksinimleri ortaya çıkmaktadır. Gelişen ve değişen ihtiyaçlara cevap veremeyen yapıların bulunması tasarımın en önemli problemlerinden biri haline gelmiştir. Bununla birlikte kullanıcı odaklı uyarlanabilirlik, çok fonksiyonlu tasarım yöntemlerinin gündeme gelmiş ve esnek tasarım kavramı büyük önem kazanmıştır. Esneklik, süreç içerisinde olası değişimler karşısında yapının değişimleri karşılayabilmesini sağlayan, mekânsal ve yapısal stratejiler içeren bir tasarım yaklaşımıdır. Biyomimikri yöntemi, doğada olanın incelenip mimari tasarımlardaki sorunlara yaratıcı fikirlerle çözüm öneri sunan, doğadan ilham alan bir yöntemdir. Bu makale, biyomimikri yaklaşımıyla kullanıcı odaklı, esnek tasarımların ortaya konulup konulamayacağının vurgulanması için bu alandaki yayınlar üzerine bibliyometrik bir analiz çalışmasıdır.

Keywords

esneklik bibliyometrik analiz uyarlanabilirlik biyomimikri esnek tasarım yaklaşımları

References

  • COLLINS, P., 1965. Changing ideals in architecture:1750-1950. London: Faber and Faber.
  • FORTY, A., 2000. Words and buildings. London: Thames & Hudson.
  • FRIEDMAN, A., 2002. The adaptable house: designing homes for change. New York: Mcgraw-Hill Professional.
  • HERTZBERGER, H., 2009. Lessons for student in architecture. Rotterdam: 010 Publishers.
  • KRONENBURG, R., 2007. Flexible: Architecture that responds to change. Laurence King.
  • PAWLYN, M., 2019. Biomimicry in architecture. UK: Routledge.
  • SCHNEIDER, T. ve TILL, J., 2007. Flexible Housing. Jordan Hill, Oxford: Architectural Press Elsevier Linancre.
  • VAN ECK, N. J. ve WALTMAN, L., 2007. Vos: a new method for visualizing similarities between objects, İçinde: DECKER, R., LENZ, H.J., Advances in Data Analysis. Studies in Classification, Data Analysis, and Knowledge Organization. March 8-10, 2006, Berlin. Heidelberg: Springer Berlin. s. 299-306.
  • TURAN, M., 1974. A Concept of environmental flexibility: with special reference to squatter housing in Turkey. In Man-Environment Interactions: The State Of The Art In Environmental Design Research, Ed. D. H. Carson, 175-I 90. Proceedings Of The Environmental Design Research Association, V. I, Milwaukee
  • ALLEN, B., ve BOYNTON, A., 1981. Information architecture - in search of effıcıent flexibility. Mıs Quarterly. 15 (4), s. 435-445. https://doi.org/10.2307/249447
  • AMER, N., 2019. Biomimetic approach in architectural education: case study of `biomimicry in architecture’ course. Aın Shams Engineerıng Journal. 10 (3), s. 499-506. https://doi.org/10.1016/j.asej.2018.11.005.
  • ARİA, M. ve CUCCURULLO, C. 2017. Bibliometrix: an R-tool for comprehensive science mapping analysis. Journal of Informetrics. 11 (4), s. 959-975. doi: 10.1016/j.joi.2017.08.007.
  • AZİZ, M. S., ve EL SHERİF, A. Y., 2016. Biomimicry as an approach for bio-inspired structure with the aid of computation. Alexandrıa Engıneerıng Journal. 55 (1), s. 707-714. https://doi.org/10.1016/j.aej.2015.10.015.
  • CARDİN, M.A., DE NEUFVİLLE, R., ve GELTNER, D. M., 2015. Design catalogs: a systematic approach to design and value flexibility in engineering systems. Systems Engıneerıng. 18 (5), s. 453-471. https://doi.org/10.1002/sys.21323.
  • DE PARİS, S., LACERDA LOPES, C. N., ve NEUENFELDT JUNİOR, A., 2021. The use of an analytic hierarchy process to evaluate the flexibility and adaptability in architecture. Archnet-Ijar Internatıonal Journal Of Archıtectural Research. 26 (1), s. 26-45. https://doi.org/10.1108/ARCH-05-2021-0148.
  • EL-ZEİNY, R. M. A., 2012. Biomimicry as a problem solving methodology in ınterior architecture. Procedia - Social and Behavioral Sciences. (50), s. 502-512. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2012.08.054.
  • GAMAGE, A., ve HYDE, R., 2012. A model based on biomimicry to enhance ecologically sustainable design. Archıtectural Scıence Revıew. 55 (3,SI), s. 224-235. https://doi.org/10.1080/00038628.2012.709406.
  • GİJSBERS, R., ve LİCHTENBERG, J., 2014. Demand driven selection of adaptable building technologies for flexibility-in-use. Smart and Sustainable Built Environment. 3 (3), s. 237-260. https://doi.org/10.1108/SASBE-01-2014-0005.
  • HABRAKEN, N. J., 2008. Design For Flexibility. Building Research & Information. 36 (3), s. 290-296.
  • İNNER, S., 2019. Biyomimikri ve parametrik tasarım ilişkisinin mimari alanında kullanımı ve gelişimi. Uluslararası Hakemli Akademi Dergisi. 1 (1), s. 15-29.
  • İSLAMOĞLU, Ö., ve USTA, G., 2018. Theoretical overvıew of flexibility approaches in architectural design. Turkish Online Journal of Design Art And Communication. 8 (4), s. 673-683. https://doi.org/10.7456/10804100/007.
  • JAGOTA, A., ve HUİ, C.-Y., 2011. Adhesion, friction, and compliance of bio-mimetic and bio-inspired structured interfaces. Materıals Scıence & Engıneerıng R-Reports. 72 (12), s. 253-292.
  • https://doi.org/10.1016/j.mser.2011.08.001.
  • MACCREANOR, G., 1998. Adaptability. A+T Magazine. December, s. 40-45.
  • MCCAULEY, M. J., RUETER, E. M., ROUZİNA, I., MAHER, L. J., & WİLLİAMS, M. C., 2013. Single-molecule kinetics reveal microscopic mechanism by which High-Mobility Group B proteins alter DNA flexibility. Nucleıc Acıds Research, 41(1), s. 167-181. https://doi.org/10.1093/nar/gks1031.
  • MEENA, A. K., D'COSTA, D., BHAVSAR, S., KSHİRSAGAR, M., ve KULKARNİ, S., 2021. Applications of biomimicry in construction and architecture: a bibliometric analysis. Library Philosophy and Practice, 1-17.
  • MORAL-MUÑOZ, J. A., HERRERA-VİEDMA, E., SANTİSTEBAN-ESPEJO, A., ve COBO, M. J., 2020. Software tools for conducting bibliometric analysis in science: An up-to-date review. El Profesional de la Información. 29(1), s. 81-100. https://doi.org/10.3145/epi.2020.ene.03.
  • OXMAN, R. M., 1975. Flexibility As A Planing Strategy. I.T.C.C. Review. Jan (13), s. 60-64.
  • RADWAN, G. A. ve OSAMA, N., 2016. Biomimicry, An approach, for energy effecient building skin design. Procedia Environmental Sciences. (34), s. 178-189.
  • SANCHEZ, R., ve MAHONEY, J., 1996. Modularity, flexibility, and knowledge management in product and organization design. Strategıc Management Journal. 17 (SI), s. 63-76. https://doi.org/10.1002/smj.4250171107.
  • SUN, Y., LUO, Z., FERTALA, A. ve AN, K., 2002. Direct quantification of the flexibility of type I collagen monomer. Bıochemıcal And Bıophysıcal Research Communıcatıons. 295 (2), s. 382-386. https://doi.org/10.1016/S0006-291X(02)00685-X.
  • TAPAN, M., 1972. Prefabrike elemanlarla yapımda esneklik ve değişkenlik Sorunu, İTÜ Mimarlık Fakültesi Bülteni. THOMKE, S., 1997. The role of flexibility in the development of new products: An empirical study. Research Policy. 26 (1), s.105-119. https://doi.org/10.1016/S0048-7333(96)00918-3.
  • VARSHABİ, N., ARSLAN SELÇUK, S., ve MUTLU AVİNÇ, G., 2022. Biomimicry for energy-efficient building design: a bibliometric analysis. Biomimetics. 7 (1), s. 21. https://doi.org/10.3390/biomimetics7010021.
  • WEEKS, J., 1964. Indeterminate Architecture. Transactions of the Barthlett Society, (2), s. 85-106.
  • ATASOY, A., 1973. Değişen ihtiyaçlar karşısında konut tasarlamasının mevcut konutların değerlendirilmesi yolu ile geliştirilmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul.
  • MEHAN ALDEMİR, B., 2019. Esnek mimari tasarım yaklaşımları ile işlevsel iyileştirme sağlanmasına yönelik bir yöntem önerisi: kuşcağız hanımlar lokali örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi.
  • ÖZEN, G., 2016. Doğa referanslı tasarım: biyomimikri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Yıldız Teknik Üniversitesi.
  • YILMAZ, T. Ş., 2021. Mimaride biçim üretme sürecinde biyomimikri yaklaşımının incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Konya Teknik Üniversitesi.
  • YÜREKLI, F., 1983. Mimari tasarımda belirsizlik: esneklik / uyabilirlik ihtiyacının kaynakları ve çözümü üzerine bir araştırma. Doçentlik Tezi. İstanbul Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi Baskı Atölyesi, İstanbul.
  • TDK, 2023. Esnek kavramı [çevrimiçi]. Erişim adresi: https://sozluk.gov.tr/ [Erişim Tarihi 12 Mayıs 2023].
  • VOSviewer, 2023, Yazılım sitesi [çevrimiçi]. Erişim adresi: https://www.vosviewer.com/ [Erişim Tarihi 12 Mayıs 2023].
  • Biblioshiny, 2023, Yazılım sitesi [çevrimiçi]. Erişim adresi: https://www.bibliometrix.org/home/index.php/layout/biblioshiny, [Erişim Tarihi 12 Mayıs 2023].
  • VAN ECK, N.J. ve WALTMAN, L., 2019. VOSviewer kılavuzu, Leiden Üniversitesi [çevrimiçi]. Erişim adresi: https://www.vosviewer.com/documentation/Manual_VOSviewer_1.6.13.pdf, [Erişim Tarihi 25 Mayıs 2023].
  • Web of Science, 2023. Veri tabanı [çevrimiçi]. Erişim adresi: https://www.webofscience.com/wos/woscc/basic-search, [Erişim Tarihi 12 Mayıs 2023].

Biomimicry for Flexible Design: A Bibliometric Approach

Year 2024, Volume: 5 Issue: 1, 49 - 66, 31.01.2024

Harun Kars , Arzu Özen Yavuz

https://doi.org/10.61807/babdergisi.1316608

Abstract

Today, changing and increasing user requirements are emerging with rapidly developing technological developments. Finding structures that cannot respond to developing and changing needs has become one of the most important problems of design. However, user-oriented adaptability, multifunctional design methods have come to the agenda and the concept of flexible design has gained great importance. Flexibility is a design approach that includes spatial and structural strategies that enable the building to meet the changes in the face of possible changes in the process. The biomimicry method is a method inspired by nature that examines what is in nature and proposes solutions to problems in architectural designs with creative ideas. This article is a bibliometric analysis of publications in this field to emphasize whether user-oriented, flexible designs can be created with the biomimicry approach.

Keywords

flexibility bibliometric analysi adaptability biomimicry flexible design approaches

References

  • COLLINS, P., 1965. Changing ideals in architecture:1750-1950. London: Faber and Faber.
  • FORTY, A., 2000. Words and buildings. London: Thames & Hudson.
  • FRIEDMAN, A., 2002. The adaptable house: designing homes for change. New York: Mcgraw-Hill Professional.
  • HERTZBERGER, H., 2009. Lessons for student in architecture. Rotterdam: 010 Publishers.
  • KRONENBURG, R., 2007. Flexible: Architecture that responds to change. Laurence King.
  • PAWLYN, M., 2019. Biomimicry in architecture. UK: Routledge.
  • SCHNEIDER, T. ve TILL, J., 2007. Flexible Housing. Jordan Hill, Oxford: Architectural Press Elsevier Linancre.
  • VAN ECK, N. J. ve WALTMAN, L., 2007. Vos: a new method for visualizing similarities between objects, İçinde: DECKER, R., LENZ, H.J., Advances in Data Analysis. Studies in Classification, Data Analysis, and Knowledge Organization. March 8-10, 2006, Berlin. Heidelberg: Springer Berlin. s. 299-306.
  • TURAN, M., 1974. A Concept of environmental flexibility: with special reference to squatter housing in Turkey. In Man-Environment Interactions: The State Of The Art In Environmental Design Research, Ed. D. H. Carson, 175-I 90. Proceedings Of The Environmental Design Research Association, V. I, Milwaukee
  • ALLEN, B., ve BOYNTON, A., 1981. Information architecture - in search of effıcıent flexibility. Mıs Quarterly. 15 (4), s. 435-445. https://doi.org/10.2307/249447
  • AMER, N., 2019. Biomimetic approach in architectural education: case study of `biomimicry in architecture’ course. Aın Shams Engineerıng Journal. 10 (3), s. 499-506. https://doi.org/10.1016/j.asej.2018.11.005.
  • ARİA, M. ve CUCCURULLO, C. 2017. Bibliometrix: an R-tool for comprehensive science mapping analysis. Journal of Informetrics. 11 (4), s. 959-975. doi: 10.1016/j.joi.2017.08.007.
  • AZİZ, M. S., ve EL SHERİF, A. Y., 2016. Biomimicry as an approach for bio-inspired structure with the aid of computation. Alexandrıa Engıneerıng Journal. 55 (1), s. 707-714. https://doi.org/10.1016/j.aej.2015.10.015.
  • CARDİN, M.A., DE NEUFVİLLE, R., ve GELTNER, D. M., 2015. Design catalogs: a systematic approach to design and value flexibility in engineering systems. Systems Engıneerıng. 18 (5), s. 453-471. https://doi.org/10.1002/sys.21323.
  • DE PARİS, S., LACERDA LOPES, C. N., ve NEUENFELDT JUNİOR, A., 2021. The use of an analytic hierarchy process to evaluate the flexibility and adaptability in architecture. Archnet-Ijar Internatıonal Journal Of Archıtectural Research. 26 (1), s. 26-45. https://doi.org/10.1108/ARCH-05-2021-0148.
  • EL-ZEİNY, R. M. A., 2012. Biomimicry as a problem solving methodology in ınterior architecture. Procedia - Social and Behavioral Sciences. (50), s. 502-512. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2012.08.054.
  • GAMAGE, A., ve HYDE, R., 2012. A model based on biomimicry to enhance ecologically sustainable design. Archıtectural Scıence Revıew. 55 (3,SI), s. 224-235. https://doi.org/10.1080/00038628.2012.709406.
  • GİJSBERS, R., ve LİCHTENBERG, J., 2014. Demand driven selection of adaptable building technologies for flexibility-in-use. Smart and Sustainable Built Environment. 3 (3), s. 237-260. https://doi.org/10.1108/SASBE-01-2014-0005.
  • HABRAKEN, N. J., 2008. Design For Flexibility. Building Research & Information. 36 (3), s. 290-296.
  • İNNER, S., 2019. Biyomimikri ve parametrik tasarım ilişkisinin mimari alanında kullanımı ve gelişimi. Uluslararası Hakemli Akademi Dergisi. 1 (1), s. 15-29.
  • İSLAMOĞLU, Ö., ve USTA, G., 2018. Theoretical overvıew of flexibility approaches in architectural design. Turkish Online Journal of Design Art And Communication. 8 (4), s. 673-683. https://doi.org/10.7456/10804100/007.
  • JAGOTA, A., ve HUİ, C.-Y., 2011. Adhesion, friction, and compliance of bio-mimetic and bio-inspired structured interfaces. Materıals Scıence & Engıneerıng R-Reports. 72 (12), s. 253-292.
  • https://doi.org/10.1016/j.mser.2011.08.001.
  • MACCREANOR, G., 1998. Adaptability. A+T Magazine. December, s. 40-45.
  • MCCAULEY, M. J., RUETER, E. M., ROUZİNA, I., MAHER, L. J., & WİLLİAMS, M. C., 2013. Single-molecule kinetics reveal microscopic mechanism by which High-Mobility Group B proteins alter DNA flexibility. Nucleıc Acıds Research, 41(1), s. 167-181. https://doi.org/10.1093/nar/gks1031.
  • MEENA, A. K., D'COSTA, D., BHAVSAR, S., KSHİRSAGAR, M., ve KULKARNİ, S., 2021. Applications of biomimicry in construction and architecture: a bibliometric analysis. Library Philosophy and Practice, 1-17.
  • MORAL-MUÑOZ, J. A., HERRERA-VİEDMA, E., SANTİSTEBAN-ESPEJO, A., ve COBO, M. J., 2020. Software tools for conducting bibliometric analysis in science: An up-to-date review. El Profesional de la Información. 29(1), s. 81-100. https://doi.org/10.3145/epi.2020.ene.03.
  • OXMAN, R. M., 1975. Flexibility As A Planing Strategy. I.T.C.C. Review. Jan (13), s. 60-64.
  • RADWAN, G. A. ve OSAMA, N., 2016. Biomimicry, An approach, for energy effecient building skin design. Procedia Environmental Sciences. (34), s. 178-189.
  • SANCHEZ, R., ve MAHONEY, J., 1996. Modularity, flexibility, and knowledge management in product and organization design. Strategıc Management Journal. 17 (SI), s. 63-76. https://doi.org/10.1002/smj.4250171107.
  • SUN, Y., LUO, Z., FERTALA, A. ve AN, K., 2002. Direct quantification of the flexibility of type I collagen monomer. Bıochemıcal And Bıophysıcal Research Communıcatıons. 295 (2), s. 382-386. https://doi.org/10.1016/S0006-291X(02)00685-X.
  • TAPAN, M., 1972. Prefabrike elemanlarla yapımda esneklik ve değişkenlik Sorunu, İTÜ Mimarlık Fakültesi Bülteni. THOMKE, S., 1997. The role of flexibility in the development of new products: An empirical study. Research Policy. 26 (1), s.105-119. https://doi.org/10.1016/S0048-7333(96)00918-3.
  • VARSHABİ, N., ARSLAN SELÇUK, S., ve MUTLU AVİNÇ, G., 2022. Biomimicry for energy-efficient building design: a bibliometric analysis. Biomimetics. 7 (1), s. 21. https://doi.org/10.3390/biomimetics7010021.
  • WEEKS, J., 1964. Indeterminate Architecture. Transactions of the Barthlett Society, (2), s. 85-106.
  • ATASOY, A., 1973. Değişen ihtiyaçlar karşısında konut tasarlamasının mevcut konutların değerlendirilmesi yolu ile geliştirilmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul.
  • MEHAN ALDEMİR, B., 2019. Esnek mimari tasarım yaklaşımları ile işlevsel iyileştirme sağlanmasına yönelik bir yöntem önerisi: kuşcağız hanımlar lokali örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi.
  • ÖZEN, G., 2016. Doğa referanslı tasarım: biyomimikri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Yıldız Teknik Üniversitesi.
  • YILMAZ, T. Ş., 2021. Mimaride biçim üretme sürecinde biyomimikri yaklaşımının incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Konya Teknik Üniversitesi.
  • YÜREKLI, F., 1983. Mimari tasarımda belirsizlik: esneklik / uyabilirlik ihtiyacının kaynakları ve çözümü üzerine bir araştırma. Doçentlik Tezi. İstanbul Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi Baskı Atölyesi, İstanbul.
  • TDK, 2023. Esnek kavramı [çevrimiçi]. Erişim adresi: https://sozluk.gov.tr/ [Erişim Tarihi 12 Mayıs 2023].
  • VOSviewer, 2023, Yazılım sitesi [çevrimiçi]. Erişim adresi: https://www.vosviewer.com/ [Erişim Tarihi 12 Mayıs 2023].
  • Biblioshiny, 2023, Yazılım sitesi [çevrimiçi]. Erişim adresi: https://www.bibliometrix.org/home/index.php/layout/biblioshiny, [Erişim Tarihi 12 Mayıs 2023].
  • VAN ECK, N.J. ve WALTMAN, L., 2019. VOSviewer kılavuzu, Leiden Üniversitesi [çevrimiçi]. Erişim adresi: https://www.vosviewer.com/documentation/Manual_VOSviewer_1.6.13.pdf, [Erişim Tarihi 25 Mayıs 2023].
  • Web of Science, 2023. Veri tabanı [çevrimiçi]. Erişim adresi: https://www.webofscience.com/wos/woscc/basic-search, [Erişim Tarihi 12 Mayıs 2023].
There are 44 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Architectural Design
Journal Section Research Articles
Authors

Harun Kars 0000-0003-0144-1898

Arzu Özen Yavuz 0000-0002-7197-289X

Early Pub Date January 31, 2024
Publication Date January 31, 2024
Acceptance Date November 30, 2023
Published in Issue Year 2024 Volume: 5 Issue: 1

Cite

APA Kars, H., & Özen Yavuz, A. (2024). Esnek Tasarım İçin Biyomimikri: Bibliyometrik Bir Yaklaşım. Bab Journal of FSMVU Faculty of Architecture and Design, 5(1), 49-66. https://doi.org/10.61807/babdergisi.1316608
AMA Kars H, Özen Yavuz A. Esnek Tasarım İçin Biyomimikri: Bibliyometrik Bir Yaklaşım. bāb Architecture and Design Journal. January 2024;5(1):49-66. doi:10.61807/babdergisi.1316608
Chicago Kars, Harun, and Arzu Özen Yavuz. “Esnek Tasarım İçin Biyomimikri: Bibliyometrik Bir Yaklaşım”. Bab Journal of FSMVU Faculty of Architecture and Design 5, no. 1 (January 2024): 49-66. https://doi.org/10.61807/babdergisi.1316608.
EndNote Kars H, Özen Yavuz A (January 1, 2024) Esnek Tasarım İçin Biyomimikri: Bibliyometrik Bir Yaklaşım. bab Journal of FSMVU Faculty of Architecture and Design 5 1 49–66.
IEEE H. Kars and A. Özen Yavuz, “Esnek Tasarım İçin Biyomimikri: Bibliyometrik Bir Yaklaşım”, bāb Architecture and Design Journal, vol. 5, no. 1, pp. 49–66, 2024, doi: 10.61807/babdergisi.1316608.
ISNAD Kars, Harun - Özen Yavuz, Arzu. “Esnek Tasarım İçin Biyomimikri: Bibliyometrik Bir Yaklaşım”. bab Journal of FSMVU Faculty of Architecture and Design 5/1 (January 2024), 49-66. https://doi.org/10.61807/babdergisi.1316608.
JAMA Kars H, Özen Yavuz A. Esnek Tasarım İçin Biyomimikri: Bibliyometrik Bir Yaklaşım. bāb Architecture and Design Journal. 2024;5:49–66.
MLA Kars, Harun and Arzu Özen Yavuz. “Esnek Tasarım İçin Biyomimikri: Bibliyometrik Bir Yaklaşım”. Bab Journal of FSMVU Faculty of Architecture and Design, vol. 5, no. 1, 2024, pp. 49-66, doi:10.61807/babdergisi.1316608.
Vancouver Kars H, Özen Yavuz A. Esnek Tasarım İçin Biyomimikri: Bibliyometrik Bir Yaklaşım. bāb Architecture and Design Journal. 2024;5(1):49-66.
 Download Cover Image