Tasavvufî şiirler, manevî kültürün aktarılması konusunda büyük bir önem taşı-
maktadır. Bu tematik çalışmada, Çapakçur (Bingöl) bölgesinin önemli âlim ve
şeyhlerinden biri olan Kiğılı Şeyh Selim Efendi’nin “Divan”ı incelenmiş, şiirlerinde hayatın idame ettirildiği yer ve imtihan mekânı olan “dünya”nın muhtelif tasavvurlara konu edildiği tespit edilmiştir. Dolayısıyla önce İslam’ın ana kaynakları (Kur’ân-ı Kerim ve hadis) ve tasavvufî anlayış bağlamında dünyanın ele alınma
biçimi, Kiğılı Şeyh Selim Efendi’nin hayatı, Divanı ve edebî yönü hakkında teorik
bilgiler verilmiş, akabinde şairin “dünya” algısı ortaya konulmaya çalışılmıştır.
Dünya, Kiğılı Şeyh Selim Efendi’nin şiirlerinde daha çok geçici olma özelliğiyle
nazara sunulmuştur. Olumsuz kavram ve durumlarla (zindan, zalimlerin meydanı, sıkıntı veren fikir, yılanın zehri vb.) tavsif edilerek doğrudan ve göndermelerle âhiret ile karşılaştırılmış; aslî vatan olarak düşünülen âhirete göre de-
ğersiz görülmüştür. Soyut kavram ve durumlarla ilişkilendirilerek tasvir edilen
dünya, kozmik bir mekândan ziyade etik bir değer olarak ele alınmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 9 Ekim 2018 |
Gönderilme Tarihi | 3 Ocak 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 5 Sayı: 1 |