At the Lausanne Peace Conference, Turkey not only gained independence, but also resolved many international or bilateral problems. One of the problems negotiated and resolved between Turkey and Greece at Lausanne was the population exchange. The Exchange Agreement signed between Turkey and Greece on 30 January 1923 introduced the principle of obligation for the population remaining in the exchange area. This was not decided by the peoples, but they had to abide by the decision of the states. They migrated to their new homelands, leaving the lands they had lived in for centuries and recognised as their homeland. One of their new homelands was the Karaagatch neighbourhood of Adrianople, which was abandoned by the Greeks and other non-Muslims. During this period (1923-1928), 258 households of migrants and immigrants were settled in Karaagatch. The majority of the immigrants came from Karacaova, Kayalar and Gevgili, which were located in the Greek territory of Macedonia. There were also immigrants from Western Thrace, which was not included in the scope of the population exchange, especially from villages close to Karaagatch.
This study has been prepared based on the information in the Book for exchange and non-exchangeable Immigrants Settled in the Centre of Adrianople taken from the Archive of Adrianople Provincial Directorate of Rural Services. In the book, immigrant and refugees are listed on the basis of the father’s name of the head of the household, the names of those who came with the head of the household, the dates of their settlement, where they came from, in which neighbourhood, street and alley they were settled, and the property and title deed records given to them. The majority of those who came with the head of the household were related by descent. However, there are also those who are not related by blood, such as siblings, children of siblings or adopted orphans. In this sense, 258 households and 1075 population were settled in Karaagatch. Each family was given a house based on the number of inhabitants, and some families were also given commercial properties such as shops and coffee houses.
Most of the immigrants who came to Karaagatch were farmers, gardeners and orchardists. In this sense, Karaagatch had fertile lands and those settled here were engaged in gardening. Today, the hot peppers, known as Karaagatch liver pepper, are known as the gift of Karacaova and Gevgili immigrants to the region.
Türkiye, Lozan Barış Konferansında sadece bağımsızlık elde etmekle kalmamış, aynı zamanda uluslararası veya ikili pek çok sorunun çözümünü de sağlamıştır. Türkiye ile Yunanistan arasında Lozan’da müzakere edilerek çözülen sorunlardan biri de nüfus mübadelesidir. Türkiye ile Yunanistan arasında 30 Ocak 1923’te imzalanan Mübadele Sözleşmesi, mübadele kapsamında kalan halk için zorunluluk esasını getirmişti. Buna halklar karar vermemiş, karşılıklı olarak iki halk devletlerin kararına uymak zorunda kalarak yüz yıllardır yaşadıkları ve vatan bildikleri topraklardan ayrılarak, yeni vatanlarına göç etmişlerdir. Onların bu yeni vatanlarından biri de Rum ve diğer gayrimüslimlerin terk ettikleri Edirne’nin Karaağaç Mahallesi idi. Bu dönemde (1923-1928) Karaağaç’a 258 hane mübadil ve muhacir yerleştirilmiştir. Mübadillerin ekseriyeti Yunanistan’ın Makedonya topraklarında kalan Karacaova, Kayalar ve Gevgili’den gelenlerdi. Mübadele kapsamına alınmamış Batı Trakya’dan özellikle de Karaağaç’a yakın köylerden gelen muhacirler de mevcuttur.
Bu çalışma, Edirne Köy Hizmetleri İl Müdürlüğü Arşivinden alınan Edirne Merkezine İskân Gören Mübadil ve Gayri Mübadil Göçmenlere Mahsus Defter’deki bilgilerden hareketle hazırlanmıştır. Defterde mübadil ve muhacirler, hane reisinin baba adı, hane reisi ile gelenlerin adları, iskân ediliş tarihleri, nereden geldikleri, hangi mahalle, cadde ve sokağa yerleştirildikleri, kendilerine verilen mülk ve tapu kayıtları esas alınarak sıralanmışlardır. Hane reisi ile beraber gelenlerin büyük kısmı alt-üst soy bağı olan kişilerden oluşmaktadır. Bununla beraber kardeşler, kardeş çocukları veya evlatlık edinilmiş yetimler gibi soy bağı olmayanlar da mevcuttur. Bu manada Karaağaç’a 258 hane, 1075 nüfus mübadil ve muhacir yerleştirilmiştir. Her bir aileye nüfus sayısı esas alınarak ev verilmiş, bundan hariç dükkân ve kahvehane gibi ticari mülk verilenler de olmuştur.
Karaağaç’a gelen mübadillerin büyük bir kısmı çitçi, bahçıvan, bağcı ailelerden oluşuyordu. Karaağaç, bu manada münbit arazilere sahipti ve iskân edilenler burada bahçecilik ile uğraştılar. Günümüzde Karaağaç ciğer biberi olarak tanımlanan acı biberler, Karacaova ve Gevgili mübadillerinin bölgeye armağanı olarak bilinir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Regional Studies |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | December 25, 2024 |
Submission Date | December 28, 2023 |
Acceptance Date | February 10, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 |
Balkan Araştırma Enstitüsü Dergisi (BAED), DergiPark üzerinden makale kabul ve hakemlik süreçlerini yürütmemektedir.
Makale göndermek isteyen yazarların baedergisi@gmail.com adresine yazılarını göndermeleri gerekmektedir.
For submission of articles to the JBRI: baedergisi@gmail.com
Creative Commons Attribution 4.0 International License