In the XVIth century, the
mills in the Ilıca township were very diverse. Among these were the most water
mills. The proximity of the Ilıca township and its environment to the Samakov
township, which is famous for its rich iron beds, also caused “samakov” mills
which mean iron-wrought, to operate in Ilıca town. One of the main livelihoods
of the people of the region was the ovine breeding breeding and it was carried
out intensively in and around Ilıca accident. This situation led to the spread
of “vlaviçe” mills where the fabric called felt was produced. Lastly, the
“ding” mills, in which the rice was separated from the shell, was another mill
type found in the township.
In this study, it has been focus on the
mills in the Ilıca and the sub-districts which are subject to the township in
the light of the XVIth century cadastral record books. The working
systems of these mills were mentioned and it was determined what amount of
taxes the Ottoman Empire receives from these mills. Considering that taxation
is based on the number of stones in the mills, a comparison of both the number
of stones and tax amounts for the mills in and around Ilıca has been made. Also
by identifing ruined mills in township-wide, it has been demonstrated that more
concentrated where are these mills. The contributions of mills in Ilıca and the
around it to the economy of the region and to the state economy in general were
emphasized.
With this study, it was
observed that the mills in Ilıca in the XVIth century gained
diversity according to products such as iron, wool, paddy and other grains
which have an important place in the life of region. It is concluded that such
mills have gained an important place in the life of the people of the region.
According to tahrir registers, the variability of mills in the number and tax
conditions is presented as another determination.
XVI. yüzyılda Ilıca kazasındaki
değirmenler oldukça çeşitlilik göstermekteydi. Bunlar arasında en fazla su
değirmenleri bulunmaktaydı. Ilıca kazası ve çevresinin zengin demir
yataklarıyla ünlü olan Samakov kazasına yakınlığı, demirdöven manasına gelen
“samakov” değirmenlerinin Ilıca kazasında da faaliyet göstermesine yol
açmıştır. Bölge halkının temel geçim kaynaklarından olan küçükbaş
hayvancılığın, Ilıca kazası ve çevresinde yoğun bir şekilde yapılması ise keçe
adı verilen kumaşın üretildiği “vlaviçe” değirmenlerinin yaygınlaşmasına neden
olmuştur. Son olarak çeltiğin kabuğundan ayrılması işleminin yapıldığı “ding”
değirmenleri ise kazada bulunan bir diğer değirmen çeşidi idi.
Bu çalışmada XVI. yüzyıla ait tahrir
defterleri ışığında Ilıca kazası ve kazaya bağlı nahiyelerdeki değirmenler
üzerinde durulmuştur. Bu değirmenlerin çalışma sistemlerinden bahsedilmiş ve
Osmanlı Devleti’nin bu değirmenlerden ne miktarda vergi aldığı tespit
edilmiştir. Vergilendirmenin değirmenlerdeki taş sayısına göre alındığı göz
önünde bulundurularak, Ilıca ve çevresindeki değirmenlere ait hem taş
sayılarının hem de vergi tutarlarının karşılaştırması yapılmıştır. Ayrıca kaza
genelindeki harap değirmenler tespit edilerek, bunların daha çok nerelerde yoğunlaştığı
ortaya konulmuştur. Ilıca ve çevresindeki değirmenlerin bölge ve devlet
ekonomisine sağladığı katkılar üzerinde durulmuştur.
Bu çalışma ile Ilıca’da XVI. yüzyılda
tespit edilen değirmenlerin, bölge hayatında önemli bir yeri olan demir, yün,
çeltik ve diğer tahıllar gibi ürünlere göre çeşitlilik kazandığı görülmüştür.
Bu çeşit değirmenlerin bölge halkının hayatında önemli bir yer edindiği
sonucuna varılmaktadır. Değirmenlerin tahrirlere göre sayılarındaki ve vergi
durumlarındaki değişkenlik de bir başka tespit olarak sunulmaktadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Regional Studies |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | July 12, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 8 Issue: 1 |
For submission of articles to the JBRI: baedergisi@gmail.com
Creative Commons Attribution 4.0 International License