Relationship between Digital Game Addiction and Social Skills in Adolescents

Yıl 2022, , 266 - 274, 30.09.2022

Harun Aslan , Mehmet Başcıllar , Kasım Karataş

https://doi.org/10.51982/bagimli.1033761

Cited By: 13

Öz

Objective: The aim of this study is to examine the relationship between digital game addiction and social skills of children between the ages of 13-17 and to determine whether digital game addiction has a significant effect in explaining the social skills that children have with their socio-demographic information.
Method: In this study, the Digital Game Addiction Scale consisting of seven items was used to measure digital game addiction and The Matson Evaluation of Social Skills with Youngsters (MESSY) consisting of forty-seven items was used to measure social skills. The sample of the study consisted of 389 children aged between 13-17 years living in Yenimahalle district of Ankara.
Results: All of the children were male and the mean age was 14.86±1,28 (mean ± standard deviation). In explaining the social skill levels of children, positive social and negative social skills dimensions of the social skills assessment scale were also considered. There was also a significant relationship between digital game addiction and social skills.
Conclusion: There is a significant relationship between digital game addiction and negative social skills and social behaviors in children.

Anahtar Kelimeler

Game addiction, digital game addiction, social skills, adolescent

Ergenlerde Dijital Oyun Bağımlılığı ile Sosyal Beceriler Arasındaki İlişki

Öz

Amaç: Bu çalışmanın amacı 13-17 yaş arası çocukların dijital oyun bağımlılığı ile sosyal becerileri arasındaki ilişkileri incelemek ve çocukların sahip oldukları sosyal becerileri açıklamada onların sosyo-demografik bilgileri ile birlikte dijital oyun bağımlılığının anlamlı bir etkiye sahip olup olmadığını ortaya koymaktır.

Yöntem: Araştırma nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama modeli kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Çalışmada dijital oyun bağımlılığını ölçmek için yedi maddeden oluşan Dijital Oyun Bağımlılığı Ölçeği ve sosyal becerileri ölçmek için kırk yedi maddeden oluşan Matson Çocuklarda Sosyal Becerileri Değerlendirme Ölçeği’nden yararlanılmıştır. Çalışmanın örneklemi Ankara Yenimahalle ilçesinde yaşayan 13-17 yaş arası çocuklar içerisinden seçilen 389 çocuktan oluşmaktadır.

Bulgular: Çalışmaya katılan çocukların tamamı erkek olup yaş ortalamaları 14,86±1,28 (ortalama±s.sapma) olarak elde edilmiştir. Çocukların sosyal beceri düzeylerini açıklamada ise sosyal becerileri değerlendirme ölçeğinin olumlu sosyal beceriler ve olumsuz sosyal beceriler boyutları ayrıca ele alınmıştır.

Sonuç: Dijital oyun bağımlılığı ile çocuklarda olumsuz sosyal beceriler ve sosyal davranışlar arasında anlamlı bir ilişki olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Oyun bağımlılığı, dijital oyun bağımlılığı, sosyal beceriler, ergen

Kaynakça

• 1. Ankara Kalkınma Ajansı. Digital Game Sector Report. Retrieved from http://www.ankaraka.org.tr/archive/files/yayinlar/ankaraka-dijital-oyun-sektoru.pdf Accessed date: 12.05.2021
• 2. Green C. S., Bavelier D. The Cognitive Neuroscience of Video Games. Digital Media:Transformations in Human Communication 2014; 1: 1-32.
• 3. Newzoo. Top 10 Countries/Markets by Game Revenues. URL: https://newzoo.com/insights/rankings/top-10-countries-by-game-revenues/ Accessed date: 10.05.2021
• 4. Newzoo. Top 100 Countries by Game Revenues. URL: https://rlist.io/l/top-100-countries-markets-by-game-revenues Accessed date: 10.08.2020
• 5. Fiorentini A., Berardi N. Perceptual learning specific for orientation and spatial frequency. Nature 1980; 287(5777): 43-44.
• 6. Karni A., Sagi, D. Where practice makes perfect in texture discrimination: evidence for primary visual cortex plasticity. Proceedings of the National Academy of Sciences (1991); 88(11): 4966-4970.
• 7. Griffiths M. D., Meredith A. Videogame addiction and its treatment. Journal of Contemporary Psychotherapy 2009; 39(4): 247-253.
• 8. Kuss D. J., Griffiths M. D. Internet gaming addiction: A systematic review of empirical research. International Journal of Mental Health and Addiction 2012; 10(2): 278-296.
• 9. Liu M., Peng W. Cognitive and psychological predictors of the negative outcomes associated with playing MMOGs (massively multiplayer online games). Computers in Human Behavior 2009; 25(6): 1306-1311.
• 10. Griffiths M. D. Are computer games bad for children? The Psychologist: Bulletin of the British Psychological Society 1993; 6: 401-407.
• 11. Griffiths M. D. Video games and children's behaviour. In T. Charlton, David, K. (Ed.), Elusive links: television, video games, cinema and children's behaviour.: Gloucester: GCED/Park Publishers, 1997.
• 12. Mehroof M., Griffiths M. D. Online gaming addiction: the role of sensation seeking, self-control, neuroticism, aggression, state anxiety, and trait anxiety. Cyberpsychology, behavior, and social networking 2010; 13(3): 313-316.
• 13. Bacanlı H., Erdoğan, F. Matson çocuklarda sosyal becerileri değerlendirme ölçeğinin (MESSY) Türkçeye uyarlanması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri 2003; 3(2): 351-379.
• 14. Gresham F. M., Elliott S. N. Social skills rating system: Manual: American Guidance Service, 1990.
• 15. Sorias O. Sosyal beceriler ve değerlendirme yöntemleri. Psikoloji Dergisi 1986; 5(20): 25-26.
• 16. Busch F. N. Anger and depression. Advances in Psychiatric Treatment 2009; 15(4): 271-278.
• 17. Jeong E. J., Kim D. J., Lee D. M. Why Do Some People Become Addicted to Digital Games More Easily? A Study of Digital Game Addiction from a Psychosocial Health Perspective. International Journal of Human–Computer Interaction 2017; 33(3): 199-214.
• 18. Lemmens J. S., Valkenburg P. M., Peter J. Development and validation of a game addiction scale for adolescents. Media Psychology 2009; 12(1): 77-95.
• 19. Russell D. W. UCLA Loneliness Scale (Version 3): Reliability, validity, and factor structure. Journal of personality assessment 1996; 66(1): 20-40.
• 20. Bak S. Relationships between inappropriate behaviors and other factors in young children with visual impairments. RE: view 1999; 31(2): 84.
• 21. Scheier L. M., Botvin G. J. Relations of social skills, personal competence, and adolescent alcohol use: A developmental exploratory study. The Journal of Early Adolescence 1998; 18(1): 77-114.
• 22. Verduyn C. M., Lord W., Forrest G. Social skills training in schools: An evaluation study. Journal of Adolescence 1990; 13(1): 3-16.
• 23. Karataş K. 1920’den 2000’e Türkiye’de Çocuk Olmak. Ufkun Ötesi Aylık Dergi 2000; 4(16): 2-6.
• 24. Aslan H., Aslan M. Postmodern çocukluk paradigmaları çerçevesinde çocuklarda dijital oyun bağımlılığı tartışmaları [Öz]. II. Uluslararası Sosyal Beşeri ve Eğitim Bilimleri Kongresinde sunulan bildiri, İstanbul Bilim ve Akademisyen Derneği, Kocaeli, 2018.
• 25. Güven S. Aslan M. Aile Satın Alma Kararlarında Gizli Aktör Olan Çocuğun Etkisi. Hacettepe Üniversitesi Sosyolojik Araştırmalar E-Dergisi 2016; 1-10.
• 26. Postman N. The disappearance of childhood. Childhood Education 1985; 61(4): 286-293.
• 27. Sormaz F., Yüksel H. Değişen Çocukluk, Oyun ve Oyuncağın Endüstrileşmesi ve Tüketim Kültürü. University of Gaziantep Journal of Social Sciences 2012; 11(3): 985-1008.
• 28. Young K. Internet addiction: diagnosis and treatment considerations. Journal of Contemporary Psychotherapy 2009; 39(4): 241-246.
• 29. Zhou Y., Li Z. Online Game Addiction among Chinese College Students Measurement and Attribution. Annual Review of Cybertherapy and Telemedicine 2009; 144: 149-154.
• 30. Irmak A., Erdoğan S. Dijital oyun bağımlılığı ölçeği Türkçe formunun geçerliliği ve güvenilirliği. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2015; 16: 10-19.
• 31. Lo S.-K., Wang C.-C., Fang W. Physical interpersonal relationships and social anxiety among online game players. Cyberpsychology & behavior 2005; 8(1): 15-20.
• 32. Roe K., Muijs D. Children and computer games: A profile of the heavy user. European Journal of communication 1998; 13(2): 181-200.
• 33. Schmit S., Chauchard E., Chabrol H., Sejourne N. Assessment of social characteristics, coping strategies, self-esteem and depressive symptoms in relation with online video game addiction among adolescents and young adults. L’Encéphale 2011; 37(Suppl 3): 217-223.
• 34. Segrin C., Givertz M. Methods of social skills training and development. Handbook of communication and social interaction skills 2003; 135-176.
• 35. Spitzberg B. H. Methods of interpersonal skill assessment. Handbook of communication and social interaction skills 2003, 93-134.
• 36. Hargie O. The handbook of communication skills: Psychology Press, 1997.
• 37. Elias M. J. Promoting social and emotional learning: Guidelines for educators: Ascd, 1997.
• 38. Riggio R. E., Carney D. R. Social skills inventory manual: Mind Garden, 2003.
• 39. Conger J. C., Keane S. P. Social skills intervention in the treatment of isolated or withdrawn children. Psychological bulletin 1981; 90(3): 478.
• 40. Gresham F. M. Conceptual and definitional issues in the assessment of children's social skills: Implications for classifications and training. Journal of clinical child psychology 1986; 15(1): 3-15.
• 41. Cohen S., Sherrod D. R., Clark M. S. Social skills and the stress-protective role of social support. Journal of Personality and Social Psychology 1986; 50(5): 963.
• 42. Parke R. D. Social Relationships & Academic Success. Thrust for educational leadership 1998; 28(1): 32-34.
• 43. Ural A., Kılıç, İ. Bilimsel Araştırma Süreci ve SPSS ile Veri Analizi. Ankara: Detay Yayıncılık, 2005.
• 44. Büyüköztürk Ş. Sosyal Bilimler için Veri Analizi El Kitabı İstatistik, Araştırma Deseni SPSS Uygulamaları ve Yorum (Genişletilmiş 18 ed.). Ankara: Pegem Yayıncılık, 2013.
• 45. Türkiye İstatistik Kurumu. Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Sonuçları. Retrieved from: https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=95&locale=tr Accessed date: 12.08.2021
• 46. Arıkan R. Araştırma teknikleri ve rapor hazırlama: Asil Yayın Dağıtım, 2004.
• 47. Matson J. L., Rotatori A. F., Helsel W. J. Development of a rating scale to measure social skills in children: The Matson Evaluation of Social Skills with Youngsters (MESSY). Behaviour Research and therapy 1983; 21(4): 335-340.
• 48. Aydoğdu Karaaslan İ. Dijital Oyunlar ve dijital şiddert frakındalığı: ebeveyn ve çocuklar üzerinde yapılan karşılaştırmalı bir analiz. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi 2015; 8(36): 806–819.
• 49. Bhagat S., Jeong E. J., Kim D. J. The role of individuals’ need for online social interactions and interpersonal incompetence in digital game addiction. International Journal of Human–Computer Interaction 2020; 36(5): 449-463.
• 50. Üstündağ A. Ergenlerin Instagram Bağımlılık Düzeyleri ile Psikolojik İhtiyaçları Arasındaki İlişki. Bağımlılık Dergisi 2022; 23(1): 8-21.
• 51. Moqbel M., Kock N. Unveiling the dark side of social networking sites: Personal and work-related consequences of social networking site addiction. Information & Management 2018; 55(1): 109-119.
• 52. Van Rooij A. J., Schoenmakers T. M., Vermulst A. A., Van Den Eijnden R. J., Van De Mheen D. Online video game addiction: identification of addicted adolescent gamers. Addiction 2011; 106(1): 205-212.
• 53. Chiu S.-I., Lee J.-Z., Huang D.-H. Video game addiction in children and teenagers in Taiwan. Cyberpsychology & behavior 2004; 7(5): 571-581.
• 54. Choo H., Gentile D., Sim T., Li D. D., Khoo, A., Liau A. Pathological video-gaming among Singaporean youth, 2010.
• 55. Rehbein F., Psych G., Kleimann M., Mediasci G., Mößle T. Prevalence and risk factors of video game dependency in adolescence: results of a German nationwide survey. Cyberpsychology, behavior, and social networking 2010; 13(3): 269-277.
• 56. Skoric M. M., Teo L. L. C., Neo R. L. Children and video games: addiction, engagement, and scholastic achievement. Cyberpsychology & behavior 2009; 12(5): 567-572.