Genç Yetişkinlerde Algılanan Sosyal Destek ve Kendini Açmanın Dijital Oyun Bağımlılığı Üzerindeki Yordayıcı Etkisi

Yıl 2023, , 186 - 196, 30.06.2023

Ezgi Saylan , Recep Çolak

https://doi.org/10.51982/bagimli.1141938

Öz

Amaç: Bu araştırmanın amacı genç yetişkinlerde algılanan sosyal destek ve kendini açmanın dijital oyun bağımlılığı üzerindeki yordayıcı rollerini incelemektir.
Yöntem: İlişkisel tarama modeline göre yapılandırılan bu araştırmanın katılımcılarını 382 genç yetişkin birey oluşturmaktadır. Katılımcılar uygun örnekleme yöntemiyle seçilmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak Kişisel Bilgi Formu, Dijital Oyun Bağımlılığı Ölçeği, Kendini Açma Ölçeği ve Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği kullanılmıştır.
Bulgular: Yordayıcı modelin dijital oyun bağımlılığındaki varyansın %58’ini açıkladığı görülmüştür. Ayrıca analiz sonucunda kendini açmanın miktarının (β = -,08, p<,01) dijital oyun bağımlılığının negatif anlamlı bir yordayıcısı olduğu, kontrolünün (β = ,77, p<,01) dijital oyun bağımlılığının pozitif anlamlı bir yordayıcısı olduğu; aileden algılanan destek (β = ,01, p>,05), arkadaştan algılanan destek (β = -,05, p>,05), özel insandan algılanan destek (β = ,04, p>,05), niyet (β = ,04, p>,05), olumluluk (β = ,05, p>,05) ve dürüstlük (β = ,02, p>,05) alt boyutlarının ise dijital oyun bağımlılığının anlamlı bir yordayıcısı olmadığı bulunmuştur.
Sonuç: Araştırmada algılanan sosyal desteğin artmasının dijital oyun bağımlılığı üzerinde etkisi olmadığına ulaşılmıştır. Bir diğer sonuç olarak, kendini açma davranışının artmasının dijital oyun bağımlılığını azaltıcı bir etkisi olduğu dikkate alındığında kendini açma davranışı dijital oyun bağımlılığında koruyucu faktörlerden biri olarak ele alınabilir.

Anahtar Kelimeler

Dijital oyun bağımlılığı, algılanan sosyal destek, kendini açma, genç yetişkinler.

Predictive Effect of Perceived Social Support and Self-Disclosure on Digital Game Addiction in Young Adults

Öz

Objective: This study aims to examine the predictive roles of perceived social support and self-disclosure on digital game addiction in young adults.
Method: The participants of this research, which is structured according to the relational survey model, consist of 382 young adult individuals. Participants were selected by a convenient sampling method. Personal Information Form, Digital Game Addiction Scale, Self-Disclosure Scale, and Multidimensional Perceived Social Support Scale were used as data collection tools in the study.
Result: The predictive model explained 58% of the variance in digital game addiction. In addition, as a result of the analysis, the amount of self-disclosure (β = -.08, p<.01) was a negative predictor of digital game addiction, and control (β = .77, p<.01) was a positive predictor of digital game addiction; perceived support from family (β = .01, p>.05), perceived support from friends (β = -.05, p>.05), perceived support from special person (β = .04, p>.05), intention (β = .04, p>.05), positivity (β = .05, p>.05) and honesty (β = .02, p>.05) sub-dimensions were not found to be significant predictors of digital game addiction.
Conclusion: The increase in perceived social support did not affect digital game addiction. As another result, considering that the increase in self-disclosure behavior has a reducing effect on digital game addiction, self-disclosure behavior can be considered one of the protective factors in digital game addiction.

Anahtar Kelimeler

Digital game addiction, perceived social support, self-disclosure, young adults.

Kaynakça

• 1. World Health Organization. Gaming disorder, predominantly online. https://icd.who.int/browse11/l-m/en#/http%3a%2f%2fid.who.int%2ficd%2fentity%2f338347362 (22 Nisan 2022’de ulaşıldı).
• 2. Jeong EJ, Kim DJ, Lee, DM. Why do some people become addicted to digital games more easily? A study of digital game addiction from a psychosocial health perspective. Int J Hum Comput Interact 2017; 33(3): 199-214.
• 3. Lemmens JS, Valkenburg PM, Peter J. Development and validation of a game addiction scale for adolescents. Media Psychology, 2009; 12(1): 77-95.
• 4. Olle DA, Westcott JR. Video Game Addiction. Dulles, VA: Mercury Learning and Information, 2018.
• 5. Wan CS, Chiou WB. Why are adolescents addicted to online gaming? An interview study in Taiwan. Cyberpsychol Behav Soc Netw 2006; 9(6): 762-766.
• 6. Johnson NF. The multiplicities of internet addiction: the misrecognition of leisure and learning. London: Routledge, 2016.
• 7. Baer S, Bogusz E, Green DA. Stuck on screens: patterns of computer and gaming station use in youth seen in a psychiatric clinic. J Can Acad Child Adolesc Psychiatry 2011; 20(2): 86.
• 8. Hazar Z. An Analysis of the relationship between digital game playing motivation and digital game addiction among children. Asian Journal of Education and Training 2019; 5(1): 31-38.
• 9. Caner N, Evgin D. Digital risks and adolescents: the relationships between digital game addiction, emotional eating, and aggression. Int J Ment Health Nurs 2021; 30(6): 1599-1609.
• 10. Tso WWY, Reichert F, Law N et al. Digital competence as a protective factor against gaming addiction in children and adolescents: a cross-sectional study in Hong Kong. Lancet Reg Health West Pac 2022; 20: 100382.
• 11. Aslan H, Başçıllar M, Karataş K. Ergenlerde dijital oyun bağımlılığı ile sosyal beceriler arasındaki ilişki. Bağımlılık Dergisi 2022; 23(3): 266-274.
• 12. Kim DJ, Kim K, Lee HW et al. Internet game addiction, depression, and escape from negative emotions in adulthood: a nationwide community sample of Korea. J Nerv Ment Dis 2017; 205(7): 568-573.
• 13. Kanat S. The Relationship between digital game addiction, communication skills and loneliness perception levels of university students. International Education Studies 2019; 12(11): 80-93.
• 14. Choi T, Park JW, Kim DJ. The effect of stress on ınternet game addiction trends in adults: mindfulness and conscientiousness as mediators. Psychiatry Investig 2021; 18(8): 779-788.
• 15. Tanrıverdi M, Yekelenga S. Genç yetişkinlerde dijital oyun bağımlılığının sağlıklı yaşam parametreleri üzerine etkisi. Bağımlılık Dergisi 2019; 20(4): 224-231.
• 16. Entertainment Software Association. 2021 Essential Facts About the Video Game Industry. https://www.theesa.com/resource/2021-essential-facts-about-the-video-game-industry/ (24 Nisan 2022’de ulaşıldı).
• 17. Young K. Internet addiction: evaluation and treatment. BMJ 1999; 7: 351-352.
• 18. Kwon JH, Chung CS, Lee J. The effects of escape from self and interpersonal relationship on the pathological use of Internet games. Community Ment Health J 2011; 47(1): 113-121.
• 19. Yen JY, Yen CF, Chen CC et al. Family factors of internet addiction and substance use experience in Taiwanese adolescents. Cyberpsychol Behav Soc Netw 2007; 10(3): 323-329.
• 20. Li W, Garland EL, Howard MO. Family factors in Internet addiction among Chinese youth: a review of English-and Chinese-language studies. Comput Human Behav 2014; 31: 393-411.
• 21. Esen BK, Gündoğdu M. The relationship between internet addiction, peer pressure and perceived social support among adolescents. International Journal of Educational Researchers 2010; 2(1): 29-36.
• 22. Sugaya N, Shirasaka T, Takahashi K, Kanda H. Bio-psychosocial factors of children and adolescents with internet gaming disorder: a systematic review. Biopsychosoc Med 2019; 13(1): 1-16.
• 23. Tudorel OI, Vintilă M. The role of social support on internet addiction. Social Work Review/Revista de Asistenta Sociala 2018; 1: 73-78.
• 24. Milani L, La Torre G, Fiore M et al. Internet gaming addiction in adolescence: risk factors and maladjustment correlates. Int J Ment Health Addict 2018; 16(4): 888-904.
• 25. Zhu J, Zhang W, Yu C, Bao Z. Early adolescent Internet game addiction in context: how parents, school, and peers impact youth. Comput Human Behav 2015; 50: 159-168.
• 26. Öksüz E, Mersin S, Türker T. Kendini açma ölçeğinin üniversite öğrencilerinde Türkçe geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2017; 18(6): 586-593.
• 27. Jourard SM, Lasakow P. Some factors in self-disclosure. The Journal of Abnormal and Social Psychology 1958; 56(1): 91-98.
• 28. Jourard SM. The Transparent Self. New York: Van Nostrand Reinhold, 1971.
• 29. Derlega VJ, Metts S, Petronio S, Margulis ST. Self-Disclosure. Sage Publications, Inc, 1993.
• 30. Balcı Ş, Gölcü AA. Sosyal medyada kendini açma: Öz saygı, güven ve algılanan faydanın etkinliği üzerine bir inceleme. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi 2020; 16(27): 116-149.
• 31. Wei M, Russell DW, Zakalik RA. Adult attachment, social self-efficacy, self-disclosure, loneliness, and subsequent depression for freshman college students: a longitudinal study. Journal of Counseling Psychology 2005; 52(4): 602.
• 32. Berg JH, Peplau LA. Loneliness: the relationship of self-disclosure and androgyny. Pers Soc Psychol Bull 1982; 8(4): 624-630.
• 33. Leung L. Loneliness, self-disclosure, and ICQ (“I seek you”) use. Cyberpsychol Behav Soc Netw 2002; 5(3): 241-251.
• 34. Karapetsas AV, Karapetsas VA, Zygouris NC, Fotis A. Internet addiction and loneliness. Encephalos, 2015; 52: 4-9.
• 35. Zhang S, Tian Y, Sui Y et al. Relationships between social support, loneliness, and internet addiction in Chinese postsecondary students: a longitudinal cross-lagged analysis. Front Psychol 2018; 9: 1707.
• 36. Tian Y, Qin N, Cao S, Gao F. Reciprocal associations between shyness, self-esteem, loneliness, depression and Internet addiction in Chinese adolescents. Addict Res Theory 2021; 29(2): 98-110.
• 37. Karasar N. Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım, 2009.
• 38. Hazar Z, Hazar M. Çocuklar için Dijital Oyun Bağımlılığı Ölçeği. Journal of Human Sciences 2017; 14(1): 203-216.
• 39. Hazar Z, Hazar E. Üniversite öğrencileri için Dijital Oyun Bağımlılığı Ölçeği (uyarlama çalışması). Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi 2019; 4(2): 308-322.
• 40. Zimet GD, Dahlem NW, Zimet SG et al. The Multidimensional Scale of Perceived Social Support. J Pers Assess 1988; 52: 30-41.
• 41. Eker D, Arkar H. Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği’nin faktör yapısı, geçerlik ve güvenirliği. Türk Psikoloji Dergisi 1995; 34: 45-55.
• 42. Eker D, Arkar H, Yaldız H. Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği’nin Gözden Geçirilmiş Formunun faktör yapısı, geçerlik ve güvenirliği. Türk Psikiyatri Dergisi 2001; 12(1): 17-25.
• 43. Wheeless LR, Grotz J. Conceptualization and measurement of reported self-disclosure. Hum Commun Res 1976; 2: 338-346.
• 44. George D, Mallery P. SPSS for Windows Step by Step: A Simple Study Guide and Reference. Abingdon, UK: Taylor & Francis, 2010.
• 45. Can A. SPSS ile Nicel Veri Analizi. Ankara: Pegem Akademi, 2019.
• 46. Field A. Discovering Statistics Using IBM SPSS Statistics. Sage Publications, 2013.
• 47. Şahin M, Keskin S, Yurdugül H. Impact of family support and perception of loneliness on game addiction analysis of a mediation and moderation. Int J Game Based Learn 2019; 9(4): 15-30.
• 48. Yağcı A, Yalaki Z. Ergenlerde çevrimiçi oyun bağımlılığının algılanan stres düzeyi ve algılanan sosyal destek ile arasındaki ilişki. Çocuk Dergisi 2021; 21(2): 166-174.
• 49. Yıldırım E, Zeren SG. Video game addiction in Turkey: does it correlate between basic psychological needs and perceived social support?. Psycho-Educational Research Reviews 2021; 10(2): 106-117.
• 50. King M. Working to address the loneliness epidemic: perspective-taking, presence, and self-disclosure. Am J Health Promot 2018; 32(5): 1315-1317.
• 51. Stokes JP. The relation of loneliness and self-disclosure. Derlega VJ, Berg JH. (editors) Self-Disclosure. Boston: Springer, 1987; 175-201.
• 52. Song H, Zmyslinski-Seelig A, Kim J, et al. Does Facebook make you lonely?: a meta analysis. Comput Human Behav 2014; 36: 446-452.
• 53. Nowland R, Necka EA, Cacioppo JT. Loneliness and social internet use: pathways to reconnection in a digital world?. Perspect Psychol Sci 2018; 13(1): 70-87.
• 54. Costa RM, Patrão I, Machado M. Problematic internet use and feelings of loneliness. Int J Psychiatry Clin Pract 2019; 23(2): 160-162.
• 55. Bozoğlan B, Demirer V, Şahin İ. Loneliness, self‐esteem, and life satisfaction as predictors of Internet addiction: a cross‐sectional study among Turkish university students. Scand J Psychol 2013; 54(4): 313-319.
• 56. Arslan N, Kiper A. Self-Disclosure and Internet Addiction. Malaysian Online Journal of Educational Technology 2018; 6(1): 56-63.