Contribution of Prickly Pear (Opuntia Ficus-Indica L.) and Cochinile (Dactylopius coccus Costa) to Regional Tourism within the Scope of Intangible Cultural Heritage

Year 2025, Volume: 54 Issue: Özel Sayı 1, 485 - 490, 25.03.2025

Zeynep Dumanoğlu , Seden Özerden

https://doi.org/10.53471/bahce.1538819

Abstract

Prickly Pear (Opuntia ficus-indica L.), although it is generally produced and consumed in Europe and the Americas, is a cactus fruit known mostly in the coastal cities of the Mediterranean and Aegean regions in Turkey and on the island of Cyprus. The name of this fruit, which originates from Mexico, varies depending on the region where it grows; While it is known by names such as “hint inciri, papaz yemişi, frenk inciri” in Turkey, it is known as "babutsa" and "mısır inciri" on the island of Cyprus. This plant, which belongs to the Cactaceae family, has the ability to grow naturally. Cochineal (Dactylopius coccus Costa) is a parasitic insect that lives on prickly pears. Natural red dye is obtained from these insects collected from the Prickly Fig plant. It is seen that it is evaluated by many sectors such as textile, food, cosmetics and medicine. The aim of the study is to emphasize the importance of increasing the production amounts of the prickly pear plant by evaluating it within the scope of cultural assets. In addition, it aims to draw attention to the value of the natural dye stuff obtained from the cochineal beetle and the evaluability of the cultural heritage in the regions where these two agricultural elements are used in terms of tourism, and to create suggestions in this field. Thus, it will contribute to the prevention of this heritage from being forgotten and lost, like some cultural heritage items that are about to be forgotten, and to its preservation by transferring it to future generations.

Keywords

Prickly Pear, Cochineal, Intangible Cultural Heritage

Dikenli İncir (Opuntia ficus-indica L.) ve Koşinil (Dactylopius coccus Costa)’in Somut Olmayan Kültürel Miras Kapsamında Bölgesel Turizme Katkıları

Abstract

Dikenli İncir (Opuntia ficus-indica L.), Avrupa ve Amerika kıtalarında genel olarak üretim ve tüketimi yapılmasına karşın, Türkiye’de daha çok Akdeniz ve Ege bölgelerinde yer alan kıyı şehirlerde ve Kıbrıs adasında bilinen bir kaktüs meyvesidir. Meksika orjinli olan bu meyvenin ismi, yetiştiği bölgelere göre farklılık göstermektedir. Türkiye’de “hint inciri, papaz yemişi, frenk inciri” gibi isimlerle anılırken; Kıbrıs adasında “babutsa” ve “mısır inciri” olarak bilinmektedir. Cactaceae familyasına ait olan bu bitki, doğal olarak yetişebilme yeteneğine sahiptir. Koşinil (Dactylopius coccus Costa) ise, dikenli incir üzerinde yaşayan asalak bir böcektir. Dikenli İncir bitkisinin üzerinden toplanan bu böceklerden, doğal kırmızı boya elde edilmektedir. Tekstil, gıda, kozmetik, tıp gibi birçok sektör tarafından koşinil değerlendirilmektedir. Bu çalışmada, dikenli incir bitkisi ve üzerinde konukçu olarak yaşayan koşinil böceğinin, somut olmayan kültürel mirasımıza ve bölgesel turizme yapmış olduğu katkılarını vurgulamaktır. Çalışmanın amacı, dikenli incir bitkisinin kültür varlıkları kapsamında değerlendirilerek, üretim miktarlarının arttırılmasının önemini vurgulamak, koşinil böceğinden elde edilen doğal boyar maddenin değerini ve bu iki tarımsal öğenin kullanımının gerçekleştiği bölgelerde yaşatılan kültürel mirasın turizm açısından da değerlendirildiğine dikkat çekmek ve bu anlamda öneriler oluşturmaktır. Böylece, bazı unutulmaya yüz tutan kültürel miras öğelerinin kaybolmasının önlenmesine ve gelecek nesillere aktarım yolu ile korunmasına katkı sağlanacaktır.

Keywords

Dikenli İncir, Koşinil, Somut olmayan kültürel miras

Ethical Statement

Bu çalışma, VIII. Ulusal Süs Bitkileri Kongresinde(14-17 Ekim, Ankara) poster olarak sunumu kabul edilmiştir.

References

• TÜİK, 2023. Tarım ürünleri üretici fiyat endeksi, Ağustos 2023. Yayın Tarihi: 16.10.2023 (Erişim Tarihi: Temmuz 2024).
• Scheinvar, L. 1995. FAO plant production and protection. Eds: Barbera G., Inglese P., Pimienta B.E., FAO, Food and Agriculture Organization of the United Nations, pp:20-27.
• Inglese, P., Basile, F., Schirra, M. 2002. Cacti: biology and uses, California-USA. University of California Press, pp:163-183.
• Mashope, B.K. 2007. Characterization of cactus pear germplasm in South Africa. Thesis, Department of Plant Sciences, University of the Free State, Bloemfontein, Ph.D., South Africa.
• Yılmaz, C. 2010. Dikenli incir (Opuntia ficus-indica L.) yetiştiriciliği. Tarım Türk (24):1416.
• Yılmaz, C. 2013. Dikenli incir (Opuntia ficus-indica L.) Agromedya Dergisi (5).
• Anonim-f, 2024. https://www.unesco.org.tr/pages /126/19 (Erişim Tarihi: 12.08.24).
• Güzel, U. 2019. Mersin ve çevresinde yetişmekte olan bazı dikenli incirlerde (Opuntia ficus-indica L.) en uygun hasat dönemlerinin saptanması. Bingöl Üniversitesi Ziraat Fakültesi Bahçe Bitkileri ABD, Yüksek Lisans Tezi, Bingöl.
• Dumanoğlu, Z., Güzel, U., Çakır, A. 2020. Doğu Akdeniz bölgesinde yetişen dikenli incir (Opuntia ficus-indica L.) tohumlarının bazı fiziksel özelliklerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma. Türk Doğa ve Fen Dergisi 9(Özel Sayı):28-33.
• Ak, B.E. 2006. Cactus pear (Opuntia ficus-indica Mill.) in Turkey: growing regions and pomological traits of cactus pear fruits. Acta Hort. (ISHS); 728:51-54.
• Ayyıldız, H., Erol, A., Nikpeyma, Y. 2020. Hint inciri ve kırsal kalkınma. Gaziantep Üniversitesi İslâhiye İİBF Uluslararası e-dergi 4(4):272-281.
• Barbera, G., Carimi, F., Inglese, P., Panno, M. 1992. Physical, morphological and chemical changes during fruit development and ripening in three cultivars of prickly pear, Opuntia ficus-indica (L.) Miller. J. Hort. Sci. 67(3):307-12.
• Pichler, T., Young, K., Alcantar, N. 2012. Eliminating turbidity in drinking water using the mucilage of a common cactus. Water Sci. Technol. Water Supply 12(2):179–186.
• Karababa, E., Coşkuner, Y., Aksay, S. 2004. Some physical fruit properties of cactus pear (Opuntia spp.) that grow wild in the eastern mediterranean region of Turkey. J-PACD.
• Dimitris, L., Pompodakis, N., Markellou, E., Lionakis, S.M. 2005. Storage response of cactus pear fruit following hot water brushing. Postharvest Biol Tec. 38(2):145-51.
• Anonim-c, 2004. Dikenli incir (https://www. ruthbancroftgarden.org/plants/opuntia-ficus-indica/) Erişim Tarihi: Temmuz 2024.
• Anonim-d, 2004. Dikenli incir meyvesi (http:// tramil.aegirprod.martinique.univ-antilles.fr/en/ plant/opuntia-ficus-indica) Erişim:Temmuz 2024.
• Anonim-e, 2024. Opuntia ficus-indica (L.) Miller (https://www.fao.org) Erişim Tarihi:28.07.2024.
• Aksay, S., Coşkuner, Y., Karababa, E., Ekiz, İ.H. 1998. Physical, chemical and technological properties of prickly pear (Opuntia spp.) fruits. Gıda Mühendisliği Kongre ve Sergisi, pp:281-9.
• Coşkuner, Y., Türker, N., Ekiz, H.I, Aksay, S., Karababa, E. 2000. Effect of pH and temperature on the thermostability of prickly pear (Opuntia ficus-indica) yellow-orange pigments. Nahrung 44(4):261-263.
• Türker, N., Coşkuner, Y., Ekiz, H.İ., Aksay, S., Karababa, E. 2011. The effect of fermentation on the thermostability of yellow-orange pigments extracted from cactus pear (Opuntia ficus-indica). European Food Research and Technology 212:213-216.
• Le Houérou, H.N. 1996. The role of cacti (Opuntia spp.) in erosion control, Lan reclamation, rehabilitation and agricultural development in the Mediterranean basin. J. Arid Environ. 33(2):135-159.
• Paiva, P.M.G, De Souza, I.F.A.C., Costa, M.C.V.V., Santos, A.D.F.S., Coelho, L.C.B.B. 2006. Opuntia sp. cactus: biological characteristics, cultivation and applications. Adv. Res. 7(3):1-14.
• Young, K.A. 2006. The mucilage of Opuntia ficus-indica: a natural, sustainable, and viable water treatment technology for use in rural Mexico for reducing turbidity and arsenic contamination in drinking water. J. Electrochem. Soc. 129:178.
• Krümpel, J., George, T., Gasston, B., Francis, G., Lemmer, A. 2020. Suitability of Opuntia ficus-indica (L) Mill. and Euphorbia tirucalli L. as energy crops for anaerobic digestion. Journal of Arid Environments 174:104047.
• Çağan, H. 2022. Doğal boyamada Mustafa Genç ekolü ve reçetelerinin ipekli kumaşlarda uygulanması ile haslık testlerinin yapılması. Süleyman Demirel Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Geleneksel Türk Sanatları ABD, Yüksek Lisans Tezi, Isparta.
• Anonim-a, 2004. Cochineal (https://www.biolib. cz/en/taxon/id422898/) Erişim: Temmuz 2024.
• Anonim-b, 2004. Dactylopius coccus. text: Prof. Dr. Santi Longo. translation by Mario Beltramini. (https://www.monaconatureencyclopedia.com/dactylopius-coccus/?lang=en) Erişim: Temmuz 2024.
• Karadağ, R. 2007. Doğal boyamacılık. T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları, DÖSİM Geleneksel El Sanatları ve Mağazalar İşletme Müdürlüğü, Ankara.
• De Lotto, G. 1974. On the status and identity of the cochineal insects (Homoptera: Coccoidea: Dactylopiidae). Journal of the Entomological Society of Southern Africa 37:167-193.
• Chávez-Moreno, C.K., Tecante, A., Casas, A. 2009. The Opuntia (Cactaceae) and Dactylopius (Hemiptera: Dactylopiidae) in Mexico: a historical perspective of use, interaction and distribution. Biodiversity and Conservation 18:3337-3355.
• Deniz, H. 2019. Isparta Sütçüler’de yetişen kekiklerin doğal boyama yöntemi ile haslık değerlerinin tespiti. Süleyman Demirel Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü, Geleneksel Türk Sanatları ABD, Yüksek Lisans Tezi, Isparta.
• Sorcaru, I.A. 2019. "Gastronomy tourism- a sustainable alternative for local economic development," economics and applied informatics, "Dunarea de Jos". University of Galati, Faculty of Economics and Business Administration 1:103-110.