EVALUATION THE LEVEL OF THE KNOWLEDGE ABOUT CHILD ABUSE AND NEGLECT FOR HEALTH CARE WORKERS, TEACHERS AND 1ST YEAR UNIVERSITY STUDENT

Year 2017, Volume: 6 Issue: 1, 1 - 10, 30.04.2017

Aysel Güven Bağla Merve Arıkan Rabia Özlem Kılıç Fatma Orulluoğlu İlayda Kuyucu Merve Özğan Baran Öngü Tayfun Özdemir Ali Selçuk Gerger Azra Yuşa Baykan Eda Fulden Tutar Derya Korkmaz Selin Ursavaş Vildan Sümbüloğlu Özlem Soran

Abstract

INTRODUCTION: One of the most important factors for a society to develop and progress is that the children in that society grow up healthily, socially and mentally. The level of awareness of child abuse and neglect has been a topic of discussion. The aim of our study is to detect the level of the knowledge of child abuse and neglect among teachers, health care workers and 1st year university students and by using the ideas of create a base for further studies that will help child abuse.

METHODS: In this study, 70 health care workers, 95 teachers and 200 students participated, including 365 people. The survey questions are based on World Health Organization's (WHO’s) child abuse and neglect definition. The data about the level of knowledge of child abuse and neglect among health care workers, teachers and the students who just started university, has taken with face-to-face survey method.

RESULTS: The results of our study showed most of the participants have insufficient knowledge about child abuse and neglect.

DISCUSSION AND CONCLUSION: The data revealed that considering the local features, there is a need to create education programmes about child abuse and they should be integrated with pre-university education.

Keywords

child abuse and neglect, health care workers, teachers, 1st year university students, survey

SAĞLIK ÇALIŞANLARI, ÖĞRETMENLER VE ÜNİVERSİTE 1. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN ÇOCUK İSTİSMARI VE İHMALİ İLE İLGİLİ BİLGİ DÜZEYLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Abstract

GİRİŞ ve AMAÇ: Bir toplum içerisinde yetişen çocukların bedensel, sosyal ve ruhsal yönden sağlıklı gelişmesi o toplumun kalkınması ve ilerleyebilmesi için önemli bir faktördür. Çocuk istismarı ve ihmali farkındalık düzeyinin yeterliliği tartışma konusudur. Çalışmamızın amacı öğretmenler, sağlıkçılar ve üniversite 1. sınıf öğrencilerinin çocuk istismarı ve ihmali konusunda bilgi düzeyini değerlendirmek ve önerilerini ileri çalışmalara temel oluşturması için belirlemektir.

YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalışmaya 70 sağlık çalışanı, 95 öğretmen ve 200 öğrenci olmak üzere 365 kişi katılmıştır. Anket soruları Dünya Sağlık Örgütü’nün (WHO) çocuk istismarı ve ihmali tanımı temel alınarak hazırlanmıştır. Sağlıkçılar, öğretmenler ve üniversiteye yeni başlamış öğrencilerin çocuk istismarı konusundaki bilgi düzeyleri, yüz yüze anket uygulama metodu kullanılarak yapılan anketler ile değerlendirilmiştir.

BULGULAR: Çalışmamızın sonuçları, katılımcıların büyük bir kısmının çocuk istismarı ve ihmali konusunda yetersiz bilgi birikimine sahip olduklarını göstermiştir.

TARTIŞMA ve SONUÇ: Bu veriler bölgesel özellikler dikkate alınarak çocuk istismarı ve ihmali konusunda eğitim programlarının oluşturulmasına ve üniversite öncesi eğitime bu programların entegre edilmesine ihtiyaç olduğunu ortaya koymuştur.

Keywords

çocuk istismarı ve ihmali, öğretmenler, öğrenciler, sağlıkçılar, anket

References

• 1. WHO, 2014. http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs150/en/
• 2. Bahar G, Savas HA, Bahar A. Çocuk İstismarı ve İhmali: Bir Gözden Geçirme Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi 2009; 4 (12): 51-64.
• 3. Yılmaz G, İşiten N, Ertan Ü, Öner A. Bir çocuk istismarı vakası. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 2003; 46: 295-298.
• 4. Ekşi A. Çocuk ve Adolesanda Ruhsal Bozukluklar ve Klinik Sendromlar. Neyzi O, Ertuğrul T (Editörler). Pediyatri’de. İstanbul: Nobel Tıp Kitabevi; 2011;1773-1775.
• 5. Kara Ö, Çalışkan D, Suskan E. Ankara ilinde görev yapan çocuk asistanları, uzmanları ve pratisyen doktorları çocuk istismarı ve ihmali konusunda bilgi düzeyleri ve yaklaşımlarının karşılaştırılması. Türk Pediatri Arşivi 2014; 49: 57-65.
• 6. Dağlı ET, İnanıcı MA. İhmal ve istismara uğrayan çocuğa bütüncül yaklaşım: Hastane temelli çocuk koruma merkezleri için başvuru kitabı. Ankara: UNICEF (2011).
• 7. Yurtcan E. Yeni Türk Ceza Kanunu ve Yorumu. İkinci Baskı. İstanbul: Kazancı Kitap (2006).
• 8. Dilsiz H, Mağden D. Öğretmenlerin çocuk istismar ve ihmali konusunda bilgi ve risk tanıma düzeylerinin tespit edilmesi. Hacettepe University Faculty of Health Sciences Journal 2015; 1 (2): 678-694.
• 9. Johnson FC. Abuse and neglect of children. In: Behrman RE, Kliegman RM, Jenson HB (eds). Nelson Textbook of Pediatrics (16th ed). London: WB SaundersCo,100-109 (2000).
• 10. Beyazova U, Şahin F. Çocuk İstismarı ve İhmaline Yaklaşımda Hastane Çocuk Koruma Birimleri. Türk Pediatri Arşivi 2007; 42(Özel Sayı): 16-18
• 11. Vatansever Ü, Duran R, Yolsal E, Aladağ N, Öner N, Biner B, Karasalihoğlu S. Pediatrik acilde çocuk istismarı ve olasılığını akılda tutalım. Türk Pediatri Arşivi 2004; 39: 120-124.
• 12. Gölge ZB, Hamzaoglu N, Türk B. Sağlık Çalışanlarının Çocuk İstismarı ve İhmali Konusundaki Farkındalık Düzeylerinin Ölçülmesi. Adli Tıp Dergisi 2012; 26 (2): 86-96.
• 13. Aksel Ş, Irmak TY. Çocuk Cinsel İstismarı Konusunda Öğretmenlerin Bilgi ve Deneyimleri. Ege Eğitim Dergisi 2015; 16 (2): 373-391.
• 14. Tugay D. Öğretmenlerin çocuk istismarı ve ihmaline yönelik farkındalık düzeyleri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. (2008).
• 15. Kara Ö. Ankara İlinde Görev Yapan Pediatri Asistanları, Uzmanları ve Pratisyen Hekimlerin Çocuk İstismarı ve İhmali Konusunda Bilgi Düzeyleri ve Yaklaşımlarının Karşılaştırılması. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Tıpta Uzmanlık Tezi, Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ankara. (2010).
• 16. Demir H. Edirne İli Aile Sağlığı Merkezlerinde Görevli Hekimlerin Çocuk İstismarı ve İhmali Hakkında Bilgi, Farkındalık ve Tutumlarının Belirlenmesi. Trakya Tıp Halk Sağlığı, Uzmanlık Tezi (2012).
• 17. Oral R, Can D, Vatansever K, Ozenmis M, Orhan Y. Attitude and Knowledge Levels of General Practitioners and Pediatric Residents About Child Abuse and Neglect. Turkish Pediatry Congress. İstanbul, 1995.
• 18. Borres MP, Hagg A. Child Abuse Study Among Swedish Physicians and Medical Students. Pediatrics 2007; 49: 177-82.
• 19. Canbaz S, Turla A, Aker S, Pekşen Y. Samsun Merkez Sağlık Ocaklarında Görev Yapan Pratisyen Hekimlerin Çocuk İstismarı ve İhmali Konusunda Bilgi ve Tutumları. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi 2005; 14(11): 241-246.
• 20. Burç A, Güdücü TF. Hemşirelerin Çocuk İstismarı ve İhmalinin Belirti ve Risklerini Tanılama Düzeyleri- Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 2015; 6(3): 144-151.
• 21. Akçay Ş. İstanbul Üniversitesine Bağlı Tıp Fakültelerinde Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalları ile Travma ve Acil Cerrahi Birimlerinde Görev Yapan Son Dönem Tıpta Uzmanlık Öğrencilerinin Çocuk İhmali ve İstismarı Konusunda Bilgi, Deneyim ve Davranışlarını Belirleme Araştırması. İstanbul Üniversitesi Aile Hekimliği Anabilim Dalı, Uzmanlık Tezi, (2008).
• 22. Polat O. Çocuk Hakları Nedir? İstanbul: Analiz Yayınları, (1997).