Multi-Criteria Perception Assessment of Open and Green spaces

Year 2019, , 655 - 664, 15.12.2019

Elvan Ender Altay , Zeynep Pirselimoğlu Batman

https://doi.org/10.24011/barofd.595758

Cited By: 3

Abstract

Today, the most common usage areas of urban life are
open and green spaces. In addition to being functional and aesthetic, it is
also important how open and green spaces are perceived by their users.
Perception and value formation should be considered as one of the parameters
that provide the relationship between human and space. While providing this
relationship, it helps to find path and direction, provides orientation,
provides experience and contributes to increasing spatial quality. This study
was carried out with the aim of increasing the spatial quality in open and
green spaces and Bursa Uludağ University Faculty of Agriculture has been
selected as the study area. In this study, it is aimed to determine how
students and employees perceive the outdoor areas of Bursa Uludağ University
Faculty of Agriculture and how they define the space. For this purpose, 44
criteria were evaluated by weighted criteria method in the study area. As a
result, the total score of the space was 569,77 and 55,11% was evaluated as
positive space. When the study area was defined by the highest scoring criteria, it was
evaluated as a compatible with the human scale, bright and soft space. The
lowest criterion scores and the negative features of the place are the shape
effect and form effect and the absence of unusual (surprising / surprising)
spaces.

Keywords

Bursa Uludag University Faculty of Agriculture, open and green spaces, positive space, spatial perception

Açık ve Yeşil Alanların Çok Ölçütlü Algı Değerlendirmesi

Abstract

Günümüzde
kentsel yaşamın en yaygın kullanım alanları açık ve yeşil alanlardır. Açık ve
yeşil alanların işlevsel ve estetik olmalarının yanı sıra kullanıcıları
tarafından nasıl algılandıkları da önemlidir. Algı ve değer oluşumu, insan – mekân
arasındaki ilişkiyi sağlayan parametrelerden biri olarak ele alınmalıdır. Yeşil
alanlar bu ilişkiyi sağlarken, yol ve yön bulmaya yardımcı olur, yönelme
sağlar, deneyim kazandırır ve mekânsal niteliğin artırılmasına katkıda bulunur.
Bu çalışma, açık ve yeşil alanlarda mekânsal niteliğin artırılması hedefiyle
yapılmış olup Bursa Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi çalışma alanı olarak
seçilmiştir. Çalışmada, öğrencilerin ve çalışanların Bursa Uludağ Üniversitesi
Ziraat Fakültesi dış mekânlarını nasıl algıladıkları ve mekânı nasıl
tanımladıklarını belirleyebilmek amaçlanmıştır. Bu amaçla, 44 ölçüt çalışma
alanında ağırlıklandırılmış ölçütler yöntemi ile değerlendirilmiştir. Sonuç
olarak, mekânın toplam puanı 569,77 olup, %55,11’i pozitif mekân olarak değerlendirilmiştir.
Araştırma
alanı, en yüksek puan alan ölçütlerle tanımlandığında, insan ölçeğiyle uyumlu,
aydınlık ve yumuşak mekan olarak değerlendirilmiştir. En düşük ölçüt puanları
ile mekânın olumsuz özellikleri ise, biçim ve form etkisinin olmaması ve sıra
dışı (şaşırtıcı/sürprizli) mekânların bulunmamasıdır.

Keywords

Açık ve yeşil alanlar, Bursa Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi, mekansal algı, pozitif mekan

References

• Ashihiara, Y. (1981). Exterior Design in Architecture, Van Nostrand Reinhold Press. New York.
• Altan, İ. (2017). Mimarlıkta Mekân Kavramı. Ofis 2005 Yayınevi. İstanbul.
• Altunkasa, M.F., Uslu, C. (2016). Peyzaj Tasarımı. Birsen Yayınevi. ISBN: 978-975-511-645-7. İstanbul.
• Altunkasa, M.F., Yücel, M. (1998). Fahrradrouten als Element des Nahverkehrssystems im oberen Stadtentwicklungsgebiet Nord-West Adana. TU International, Nr. 42/43 Dezember, Berlin.
• Altunkasa, M.F., Yücel, M., Yılmaz, K.T., Atmaca, M., İlter, A.A., Uslu, C. (1999). Çukurova Üniversitesi Kampusunda Fiziksel Planlamada Kullanılacak Verilerin Bilgisayar Yardımıyla Belirlenmesi. Ç.Ü. Ziraat Fakültesi Araştırma Projesi (BAP-PM–96/01), Adana (100 S.).
• Atanur, G. (2010). Kent Kimligi Cercevesinde Gorsel Peyzaj Degerlerinin Analizi – Mustafapasa Ornegi. Peyzaj Mimarlıgı IV. Kongresi Bildiriler Kitabı. İzmir.
• Başkaya, A., Dinc, P., Aybar, U., Karakaslı, M. (2003). Mekânsal İmaj Uzerine Bir Deneme: Gazi Universitesi Muhendislik Mimarlık Fakultesi Egitim Blogu Giris Holu. Journal of the Faculty of Engineering and Architecture of Gazi University. Ankara.
• Demirel, T. (2008). Kent Meydanları Yer Seçimine Metodolojik Bir Yaklaşım: Adana Kenti Örneği, Çukurova Üniversitesi Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı,Yüksek Lisans Tezi, Adana.
• Ender, E. (2011). Adana İli Çukurova İlçesi Aktif Yeşil Alanlarının Nitelik ve Nicelik Açısından İrdelenmesi, Çukurova Üniversitesi Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Adana
• Ender, E. (2017). Cocuk Oyun Alanlarında Estetik Basarım, Journal of Bartin Faculty of Forestry. 19(1), 43.
• Georgia-Watson, G., Bentley, I. (2007). Identity by Design. Elsevier Ltd., New York.
• Glazer, N., Lilla, M.E. (1987). The Public Face of Architecture: Civic Culture and Public Spaces, Mac Millian, New York.
• Gold, S.M. (1980). Recreation Planning and Design. McGraw-Hill, New York.
• Gültekin, B. (2007). Kent İçi Yolların, Yaya Kullanımına Yönelik Değerlendirilmesinde Çözümlemeli Bir Yaklaşım: Adana Örneği. Çukurova Üniversitesi, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Adana.
• İnceoglu, M., Aytug, A. (2009). Kentsel Mekânda Kalite Kavramı. MEGARON. 4(3):131-146.
• Kalkan, N. (2014). Malatya Kenti Aktif Yeşil Alanlarının Nitelik ve Nicelik Açısından İrdelenmesi, Çukurova Üniversitesi Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Adana
• Konaklı, N., Altunkasa, M.F., Uslu, C., Sirel, B. (2010). Mekânsal Algılama ve Mekânın Davranıssal Basarımı: Adana 5 Ocak ve Ugur Mumcu Meydanları Ornegi. Peyzaj Mimarlıgı IV. Kongresi Bildiriler Kitabı, İzmir.
• Kürkçüoğlu, E. (2015). Kentsel Dokuda Mekânsal Yönelme Üzerine Bir Algı-Davranış Çalışması: Kadıköy Çarşı Bölgesi. MEGARON, 10(3), 365-388.
• Lynch, K. (1973). The Image of the City, MIT Press, Cambridge, Massachusetts.
• Madanipour, A. (1999). ‘Why are the design and development of public spaces significant for cities’, Environment and Planning B: Planning and Design, 26(6), 879-891.
• Norberg-Schulz, C. (1971). Existence, Space & Architecture, Studio Vista, London,
• Öksüz, A. (2004). Kentsel Alanların Planlanması ve Tasarımı. Ilber Matbaacılık, Trabzon.
• Öymen Özak, N., Pulat Gökmen, G. (2009). Bellek ve mekân ilişkisi üzerine bir model önerisi. İTÜ Mimarlık, Planlama, Tasarım Dergisi, 8(2), 145-155.
• Özer, M.N., Ayten, M.A. (2005). Kamusal Odak Olarak Kent Meydanları. Planlama 2005/3. http://www.spo.org.tr/resimler/ekler/ 66d856ef1a6b02f_ek.pdf. Retrieved: 09.10.2018. Project for Public Spaces (2018). http://www.pps.org. Retrieved: 10.11.2018.
• Rapoport, A. (1977). Human Aspects of Urban Form: Towards a Man – Environment Approach to Urban Form and Design, Pergamon Press, UK.
• Taşçıoğlu, S., Altunkasa, M.F. (2018). Kilis Kentsel Sit Alanında Kullanıcı Odaklı Mekânsal Algı Belirlemeleri. Inonu University Journal of Art and Design, 8(18), 1-15, Malatya.
• URL-1 (2018). http://mmsrn.com. Erişim tarihi: 16.04.2019.
• URL-2 (2019). http://uludag.edu.tr/ziraat. Erişim tarihi: 05.04.2019.
• Uslu, C., Altunkasa, M.F., Yılmaz, E., Boyacıgil, O. (2004). Adana Kuzeydoğu Kentsel Gelişme Alanında Bisikletli Bağlantı Olanaklarının Araştırılması. Ç.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi, 19(3), Adana.
• Vural, H. (2012). Tarım ve Gıda Ekonomisi İstatistiği. Bursa: Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Notları No: 107.
• Yılmaz, E. (2006). Bolu Kentsel Alanında Bisikletli Bağlantı Olanaklarının Araştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Adana.