Determination of Some Quantitative Properties of Range Vegetation and Ecological Conditions in Bartin Uluyayla

Year 2009, Volume: 11 Issue: 16, 81 - 94, 08.12.2009

Kamil Şengönül Ömer Kara Şahin Palta Hüseyin Şensoy

Abstract

This research was conducted on the Uluyayla Rangeland in Bartın Region. The aim of the study were to

determine botanical composition, canopy coverage, rangeland quality degree and some soil properties such as

texture, bulk density, organic matter content, pH and CaCO3 content. In the event that the current grazing

management causes degradation in range vegetation of case area, the rehabilitation measures will be proposed to

the preserve their quality. The area is almost 150 ha with an altitude of 1060 m. According to Tornthwaite

method, climate of the area is humid, mesothermal (B2B1rb4'). A total of 93 plant species was recorded (17

grasses, 10 legumes, 66 other species). Some botanical characteristics and quantitative analysis of range

vegetation (frequency, botanical composition, and canopy coverage) were determined by using the transect

method. Botanical composition was 34.17% grasses, 14.36% legumes and 51.47% other plant families. The

range condition score was determined for each range site using by the range quality degree methods. The range

condition classes indicated that the range site were in “moderate class”. The degree of range quality, an indirect

measurement of grazing intensity, was 4.30 in research area. The average soil texture of the rangeland areas

classified, as loam. Soil pH in whole area was slightly acidic. The rangeland soils were characterized by high

organic matter, low electrical conductivity and low lime content.

Keywords

Uluyayla, Range, Range ecology, Range rehabilitation, Botanic composition

Bartın Uluyayla Yöresindeki Mera Vejetasyonunun Bazı Kantitatif Özelliklerinin Saptanması ve Ekolojik Yapının Belirlenmesi

Abstract

Bu araştırma, Bartın Yöresi Uluyayla Mera alanında yürütülmüştür. Araştırmanın amacı, Uluyayla mera alanının

mevcut durumunu belirlemek ve mera ıslah tedbirlerini ortaya koymaktır. Araştırma sahasının iklimi B2B1rb4'

işaretleri ile gösterilen nemli mezotermal olarak bulunmuştur. Alanın büyüklüğü yaklaşık 150 ha ve Uluyayla

düzlüğünün yüksekliği 1060 m’dir. Çalışma alanında 20 adet örnekleme alanı sistematik olarak belirlenmiştir.

Araştırma alanının uzunluğu yaklaşık 5000 m’dir. Alan 250 m’lik eşit mesafelere bölünmüş ve her 250 m mesafe

içerisinde bir örnek alan alınmıştır. Araştırma alanında, 31 familyaya ait 93 adet bitki taksonu tespit edilmiştir.

Bu bitki taksonlarının 17’si buğdaygiller 10’u baklagiller ve 66’sı diğer familyalara aittir. Alandaki vejetasyon

analizleri yapılırken şerit transekt (25 m uzunluğunda) yöntemi kullanılmış ve vejetasyonun bazı kantitatif

özellikleri (botanik kompozisyon, vejetasyon örtüsü, tekerrür) belirlenmiştir. Vejetasyon analizi sonucunda

alandaki ortalama botanik kompozisyonun % 34,17’sini buğdaygiller, % 14,36’sını baklagiller ve % 51,47’sini

diğer familyalara ait türler oluşturmaktadır. Araştırma alanındaki mera durumu mera kalite dercesine göre

hesaplanmıştır. Mera kalite derecesi 4,30 ve mera durumu “orta” olarak bulunmuştur. Vejetasyon analizi için

seçilen her örnek alandan ayrıca toprak örnekleri alınmış ve bazı toprak özellikleri belirlenmiştir. Yapılan

analizler sonucunda mera alanındaki toprakların balçıklı topraklar sınıfına girdiği ve ortalama olarak, organik

maddece zengin, hafif asit, elektriksel iletkenliği düşük (tuzluluk sorunu olmayan) ve kireçsiz olduğu

belirlenmiştir.

Keywords

Uluyayla, Mera, Mera ekolojisi, Mera ıslahı, Botanik kompozisyon

References

• o Anonim 2009. http://www.cellotin.com/forum/ziraat/turkiye_bagciligi_ve_gapin_onemi-t6997.0.html. (Alıntının yapıldığı tarih: 13 Ekim 2009).
• o Berzin, V., 1966. Chemical Composition of Wood. Paprican Research Note No: 61.
• o Bozkurt, Y., 1971. Doğu ladini (Picea orientalis Link. Et Carr.) ile toros karaçamı (Pinus nigra caramanica (Loud.) Rehd.)’dan birer ağaçta lif morfolojisi üzerine denemeler. İ.Ü. Orman Fakültesi Dergisi A21(1), 70–93.
• o Conner, A.H., 1984. Knetic modelling of hardwood prehydrolysis, Part I: Xylan removal by water prehydrolysis. Wood Fiber Sci. 16, 268–277.
• o Dadswell, H.E., Wardrop, A.B., 1960. Some aspects of wood anatomy in relation to pulping quality and to tree breading. Appita 13, 161–172.
• o Dadswell, H.E., Watson, A.J., 1962. Influence of Wood Pulp Fibers on Paper Properties. In: Bolam, F., (ed.), Formation and Structure of Paper. Vol: 2, Technical Section of the British Paper and Board Markers Associations, London, pp: 537-564.
• o Dill, I., Salnikow, J., Kraepelin, G. 1984. Hydroxyproline-rich protein material in wood and lignin of Fagus sylvatica. Appl. Environ. Microbiol. 48(6), 1259–1261.
• o Dinwoodie, I.E., 1965. The relationship between fiber morphology and paper proporties. Tappi 48(8), 440- 446.
• o Ergenoğlu, F., Tangolar, S. 2000. Bağcılık İçin Pratik Bilgiler. TÜBİTAK Türkiye Bilimsel ve Teknik Araştırma Kurumu, TARP Türkiye Tarımsal Araştırma Projesi Yayınları.
• o Fengel, D., Uçar, H., Wegener, G. 1979. Zur Isolierung und Charakterisierung der Polysaccharide des Buchenholzes (Fagus sylvatica L.). Das Papier 33(6), 233-239.
• SDÜ Orman Fakültesi Dergisi Yayına sunuldu.