As a result of Turkey’s agricultural policy that has developed since the 1950s, lakes in different provinces have been dried within the scope of expanding agricultural areas. Amik is one of the lakes that were dried in this context. Amik Lake, which was once an important water source for Antakya, has an important place in the history of the city. Since the lake used to cause floods since the past, the idea of drying was on the agenda during the Ottoman period, the French mandate administration and the administration of the Hatay state. These attempts continued after the annexation of Hatay to Turkey. The gradual drying of the lake in the 1970s in the Republican period has brought many discussions on the city agenda from the past to the present. This study is part of a scientific research project focusing on the economic aspects of drying Amik Lake. A detailed literature study was carried out within the scope of the project, and the works of wanderers travelled around Antakya in the past were also examined. Within the scope of field research, 19 people from Arpahan, Küçükdalyan, Paşaköy, Bakras, Muratpaşa, Torun, Büyükdalyan, Serinyol and Topboğazı villages around the old lake mirror, two people ran the lake commercially and two people from the institutions and key actors in the city were interviewed. In line with the written and oral information obtained, it is understood that the lake was dried with motives such as drying the swamp areas in accordance with the spirit of the period, preventing malaria, expanding the agricultural areas and providing land to the farmers. In the scope of the study, it is aimed to reveal the opinions of the city residents about the drying process of the lake and the traces it leaves in the public memory.
18.M.034
1950’li yıllardan itibaren gelişen tarım politikası gereği zirai alanların genişletilmesi kapsamında farklı illerde göller kurutulmuştur. Amik Gölü de bu kapsamda kurutulan göllerden birisidir. Antakya için bir zamanlar önemli bir yaşam kaynağı olan Amik Gölü kent tarihinde önemli bir yere sahiptir. Geçmişten bu yana su taşkınlarına sebep olan gölün Osmanlı dönemi, Fransız manda yönetimi ve Hatay devleti idaresinde de kurutulması gündeme gelmiştir. Bu girişimler Hatay’ın Türkiye’ye ilhak olmasından sonra da devam etmiştir. Cumhuriyet dönemi içinde 1970’li yıllarda kademeli olarak gölün kurutulması geçmişten bugüne kent gündeminde birçok tartışmayı da beraberinde getirmiştir. Bu çalışma, Amik Gölünün kurutulmasının iktisadi yönüne odaklanan bir bilimsel araştırma projesinin bir parçasıdır. Proje kapsamında detaylı literatür çalışması yapılmış ve bu minvalde geçmişte Antakya ve civarında seyahat eden seyyahların farklı dillerdeki eserleri incelenmiştir. Saha araştırmaları kapsamında eski göl aynası etrafında bulunan Arpahan, Küçükdalyan, Paşaköy, Bakras, Muratpaşa, Torun, Büyükdalyan, Serinyol ve Topboğazı köylerinden 19, gölü ticari olarak işletenler ve yakınlarından iki kişi, kentin kurum ve yöneticilerinden iki kişi olmak üzere toplamda 23 kişi ile etnografik görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Çalışma kapsamında, elde edilen bilgiler doğrultusunda gölü kullanan kent sakinlerinin kurutma işlemiyle ilgili görüşlerinin ve kent belleğinde bıraktığı izlerin ortaya koyulması amaçlanmıştır.
Hatay Mustafa Kemal Üniersitesi Sosyal ve Beşeri Bilimler Bilimsel Araştırma ve Yayın Etiği Kurulu’nun 05.01.2018 tarihli 08 sayılı kararıyla etik kurul izni
Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü
18.M.034
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Rural Sociology |
Journal Section | Sociology |
Authors | |
Project Number | 18.M.034 |
Early Pub Date | June 28, 2024 |
Publication Date | June 28, 2024 |
Submission Date | September 18, 2023 |
Acceptance Date | May 12, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 27 Issue: 51 |
Baun SOBED