Abstract
Tarih kelimesi, Arapça’daki te’fil bâbının mastarı olan “te’rih” ten türemiştir. Te’rih kelimesi ise
meydana gelen herhangi bir olayın zamanına ve yerine işaret eder. Sözü edilen zaman ise
ya açık olarak ya da bilmece şeklinde iki farklı yolla ifade edilir. Bunlardan “bilmeceli tarih”
adı verilen ve makalenin de konusu olan metod, “zaman”ı, Arapça kesirler ile ifade eder ve
bu süreçte herhangi bir uzunlukta tamlama kullanılabilir. Bu arada Türkçe’deki zincirleme
isim tamlamasında üçten fazla kelime kullanmak mümkün değildir Bundan başka, kesirlerin
kullanıldığı “bilmeceli tarih geleneği”nin, onuncu yüzyılın ilk çeyreğinde (922 civarı) ortaya
çıktığı düşünülür. Bu geleneğin, Osmanlı âlimlerinden olan İbn-i Kemal Paşa ile başladığı
düşünülür. Bu makalede de sözü edilen metod, örnekler üzerinden incelenip çözümlenecektir.
Keywords
References
- Muhibbuddin Yasi, İbrahim, Mecelletü'l-Buhûsive'd-Dirâsâti'l-İslamiyye, yıl 2012, sayı 28, Sayfa 201-221
Abstract
References
- Muhibbuddin Yasi, İbrahim, Mecelletü'l-Buhûsive'd-Dirâsâti'l-İslamiyye, yıl 2012, sayı 28, Sayfa 201-221
Details
| Subjects | Religious Studies |
|---|---|
| Journal Section | Araştırma Makalesi |
| Authors | |
| Publication Date | December 30, 2016 |
| Submission Date | July 15, 2016 |
| Published in Issue | Year 2016 Volume: 2 Issue: 4 |
