Öz
Tarih kelimesi, Arapça’daki te’fil bâbının mastarı olan “te’rih” ten türemiştir. Te’rih kelimesi ise
meydana gelen herhangi bir olayın zamanına ve yerine işaret eder. Sözü edilen zaman ise
ya açık olarak ya da bilmece şeklinde iki farklı yolla ifade edilir. Bunlardan “bilmeceli tarih”
adı verilen ve makalenin de konusu olan metod, “zaman”ı, Arapça kesirler ile ifade eder ve
bu süreçte herhangi bir uzunlukta tamlama kullanılabilir. Bu arada Türkçe’deki zincirleme
isim tamlamasında üçten fazla kelime kullanmak mümkün değildir Bundan başka, kesirlerin
kullanıldığı “bilmeceli tarih geleneği”nin, onuncu yüzyılın ilk çeyreğinde (922 civarı) ortaya
çıktığı düşünülür. Bu geleneğin, Osmanlı âlimlerinden olan İbn-i Kemal Paşa ile başladığı
düşünülür. Bu makalede de sözü edilen metod, örnekler üzerinden incelenip çözümlenecektir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Muhibbuddin Yasi, İbrahim, Mecelletü'l-Buhûsive'd-Dirâsâti'l-İslamiyye, yıl 2012, sayı 28, Sayfa 201-221
Ayrıntılar
| Konular | Din Araştırmaları |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2016 |
| Gönderilme Tarihi | 15 Temmuz 2016 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 2 Sayı: 4 |
