Bozkır otu Türkiye’nin florasında doğal olarak yetişen çalı türlerinden biridir. Bu çalışmaya konu alınan üç bozkır otu genotipi Konya ilindeki meralardan toplanmıştır. Kırmızı, yeşil ve geçit tipi olarak adlandırılan üç bozkır otu genotipinin çiçeklenme (Temmuz), tohum bağlama (Eylül) ve tohum olgunluğu (Kasım) büyüme dönemlerindeki yem değeri incelenmiştir. 2018 yılında yapılan bu çalışma tesadüf bloklarında bölünmüş parseller deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Araştırmada kuru madde, kül, ham yağ, ham protein, NDF, ADF ve ADL oranları belirlenmiş ve NDF ve ADF değerleri kullanılarak Göreceli Yem Değeri (GYD) hesaplanmıştır. Araştırma sonucuna göre, bozkır otunun biçim dönemine ait kuru madde oranı %55.07 ve %61.78 arasında, ham protein oranı %9.22 ve %9.75 arasında değişmektedir. En yüksek NDF oranı ortalama olarak %64.35 ile tohum olgunluğu döneminde elde edilmiş iken en yüksek ADF değeri ortalama olarak %44.28 ile çiçeklenme döneminden elde edilmiştir.
Temmuz (14.56%) ve Kasım (13.16%) aylarında elde edilen ADL, en yüksek ADL değeridir ve bu değerler istatistiki olarak aynı grupta yer almaktadırlar. Eylül ayında (tohum bağlama döneminde) bozkır otunun göreceli yem değerinin (92.2) diğer aylardaki yem kalitesinden yüksek olduğu belirlenmiştir. Geçit tipi, Temmuz ayındaki kuru yem periyodu döneminde diğer tiplerden daha yüksek kaliteli yem sunduğu ifade edilebilir. Araştırma sonuçlarına göre Orta Anadolu için kuru yem periyodu içerisinde yer alan Temmuz ayında bozkır otu hayvanlara 4. kalite sınıfında yem sağlaması sebebiyle kurak alanlardaki meralardan yem elde etmede bozkır otunun ön plana çıktığını göstermektedir.
Forage kochia is one of the shrub species naturally growing in the flora of Turkey. The three kochia genotypes included in this study were collected from the pastures of Konya province. We investigated the feeding values of three kochia genotypes namely; red, green and intermediate forms at various growth stages; flowering (July), seed setting (September) and seed ripening (November). The research was designed in Split Plots in Randomized Block Design with three replications in 2018. We analyzed the Dry Matter, Ash, Ether Extract, Crude Protein, NDF, ADF, and ADL. Out of the figures we derived from the laboratory analyses we figured out the Relative Feed Value (RFV) using NDF and ADF. According to the result DM percentage ranged between 55.07% and 61.78%, crude protein percentage between 9.22% and 9.75% depending on the cutting periods. Maximum NDF value was obtained in seed ripening stage with an average of 64.35% while the maximum ADF value was obtained in bloom stage with an average of 44.28%.
The ADL received from July (i.e., 14.56%) and November (i.e., 13.16%) was the maximum ADL value, and these values were statically in the same group. The RFV of forage kochia in September (Seed Settings) is higher quality (i.e., 92.2) than other periods. We can express that the Intermediate phenotype during the dry feed period in July provides higher feed quality than the two phenotypes. The research results show that forage kochia stands out by obtaining feed from rangelands in drought areas because of delivering the 4th quality standard to livestock in July, which is in the dry feed period for Central Anatolian.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Ziraat, Veterinerlik ve Gıda Bilimleri |
Bölüm | Araştırma |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 27 Haziran 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 10 Sayı: 1 |