KESİRLER KONUSUNDA UYGULANAN OYUN DESTEKLİ ÖĞRETİMİN ALTINCI SINIF ÖĞRENCİLERİNİN MATEMATİĞE YÖNELİK TUTUMLARINA ETKİSİ

Year 2011, Volume: 6 Issue: 1, 105 - 117, 01.03.2011

Gül Kaleli Yılmaz Nuri Can Aksoy

Abstract

Bu çalışmada ilköğretim 6. sınıf matematik dersi, kesirler konusunda uygulanan oyun destekli öğretimin, öğrencilerin tutumları üzerindeki etkisini incelemek amaçlanmıştır. Çalışmada deney-kontrol gruplu deneysel yöntem kullanılmıştır. Çalışmanın örneklemini Ankara ilinde bir ilköğretim okulunun 6. sınıfında öğrenim görmekte olan 30 deney, 30 kontrol olmak üzere toplam 60 öğrenci oluşturmaktadır. Çalışmada veri toplama aracı olarak Aşkar (1976) tarafından geliştirilen tutum ölçeği kullanılmıştır. Uygulamalar başlamadan önce öğrencilerin önsel tutumlarını belirleyebilmek amacıyla tutum ölçeği hem deney hem kontrol grubu öğrencilerine uygulanmıştır. Deney grubunda dersler oyun destekli, kontrol grubunda ise geleneksel öğretim yöntemleriyle işlenmiştir. Uygulamalar 3 hafta süreyle haftada 4 saat olmak üzere 12 saat sürmüştür. Uygulamalar sonrasında ve uygulamalar bittikten 3 hafta sonra tutumlardaki kalıcılığı belirleyebilmek için tutum ölçeği her iki gruba da tekrar uygulanmıştır. Verilerin analizi sırasında örtük büyüme modeli kullanılmış ve çalışma sonucunda hem deney hem kontrol grubundaki öğrencilerin tutumlarında gelişim olduğu görülmüştür. Fakat oyun destekli öğretim yapılan deney grubundaki öğrencilerin tutumlarındaki gelişimin kontrol grubundaki öğrencilere göre daha yüksek olduğu tespit edilmiştir.

Keywords

Oyun Destekli Öğretim, Tutum, Kesirler Konusu, 6. Sınıf Öğrencileri

THE INFLUENCE On The ATTITUDES TOWARDS MATHEMATICS th Of The 6 STUDENTS Of GAME SUPPORTED INSTRUCTION In FRACTIONS UNIT

Abstract

This research was done to examine the influence on the attitudes of students of game supported learning aproach of fractions unit in the 6th grade of primary school. This study was done in the Primary School in Sincan-Ankara with 60 students. In this research experimental research model with controlling group which is based on 3 times repeated calculation consisting of, pretest, posttest and permanency test was used. One of the 6th grades in the primary school was determined as experiment group (30 students), the other was determined as controlling group (30 students). In the experiment group the lessons were conducted with game-supported learning approach, while in controlling group the traditional education way was used. In the research attitude scale for mathematics lesson was used to collect data. The scale developed by Aşkar (1976) was readily used. Applications for 3 weeks took 12 hours to 4 hours per week. This scale means were used three times, before the experimental process, at the end of the process and 3 weeks after the end.. As a result of the research, it was seen that development of students' attitude in the experimental group were higher than in the control group.

Keywords

Game-supported learning, Attitude, Fractions, 6th grade students

References

• Açıkgöz, K.Ü.( 2008). Aktif öğrenme.İstanbul: Biliş Eğitim s. 145-146
• Aksoy, N.C. (2010). Oyun Destekli Matematik Öğretimin İlköğretim 6.sınıf Öğrencilerin Kesirler Konusundaki Başarı, Başarı Güdüsü, Öz-yeterlik ve Tutumlarının Gelişimlerine Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara
• Aşkar, P. ve Yurdugül, H. (2009). Örtük büyüme modellerinin eğitim araştırmalarında kullanımı. İlköğretim Online. 8(2). 534-555.
• Aşkar, P. (1976). Matematik dersine yönelik tutunu ölçen likert tipi bir ölçeğin geliştirilmesi. Eğitim ve Bilim, 11(62), 31-36.
• Bilen, M. (1999). Plandan Uygulamaya Öğretim. Ankara: Anı Yayıncılık Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2008). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Pegem AYayıncılık.
• Cohen, L. & Manion, L. (1994). Research Methods in Education, Routladge, New York.
• Çakmak, M. (2000). İlköğretimde Matematik Öğretimi ve Aktif Öğrenme Teknikleri. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20,(3),119-131.
• Demirel, Ö. (2006). Öğretme Sanatı. Ankara: Pegem AYayıncılık.
• Fan, X. (2001). Parental involvement and students' academic achievement: A growth modeling analysis. The Journal of Experimental Education, 70, 27-61.
• Faulkner, L.A. (1995) Grade Six students' understanding of metaphor in informational text, Thesis of Doctora, The University Of British, Columbia.
• Flewellıng, G. (2003). Sense Making: Changing the Game Played in the Typical Classroom. Australian Mathematics Teacher Journal, 58(1), 8-16.
• Grimm, K. J. (2007). Multivariate longitudinal methods for studying developmental relationships between depression and academic achievement. International Journal of Behavioral Development, 31(4), 328–339.
• G ü l l ü k a y a , F . ( 2 0 0 6 ) . A k t i f ö ğ r e n m e http://www.gullukaya.com/documents/aktifogrenme.doc (, (21 Ağustos 2008 de indirildi.).
• Hess, B. (2000). Assessing program impact using latent growth modeling: a primer for the evaluator. Evaluation and Program Planning, 23, 419-428.
• Hong, S. and Ho, H.Z. (2005). Direct and indirect longitudinal effects of parental involvement on student achievement: second order latent growth modeling across ethnic groups. Journal of Educational Psychology, 97, 32-42.
• Kaplan, D. (2002). Methodological advances in the analysis of individual growth with relevance to education policy. Peabody Journal of Education, 77, 189-215
• Kirazoğlu, Z. (0cak,2008). Ünitelere Göre Hazırlanmış Oyunlar (Birinci baskı) Ezgi Kitabevi
• Kılıç, M. (2007). İlköğretim 1. Sınıf Matematik Dersinde Oyunla Öğretiminde Kullanılan Ödüllerin Matematik Başarısına Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Mangır, M. ve Aktaş, Y. (1993). Çocuğun Gelişiminde Oyunun Önemi. Yasadıkça Eğitim Dergisi. Sayı: 26.
• Muthén, B.O. and Khoo, S.T. (1998). Longitudinal studies of achievement growth using latent variable modeling. Learning and individual differences, 10(2), 73-101.
• Newmann, F.M., Smith, B., Ainsworth, E., & Bryk, A.S. (2001). Instructional program coherence: What it is and why it should guide school improvement policy. Educational Evaluation and Policy Analysis, 23, 297–321.
• Obut, S. (2005). İlköğretim 7.Sınıf, Maddenin İç Yapısına Yolculuk Ünitesindeki Atomun Yapısı ve Periyodik Çizelge Konusunun Eğitsel Oyunlarla Bilgisayar Ortamında Öğretimi ve Buna Yönelik Bir Model Geliştirme, Celal Bayar Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Manisa.
• Prience. M. (2004). Does Active Learning Work? A Review of the Research. Journal of Engr. Education, 93(3), 223-231. Departmant of Chemical Engineering Bucknell University.
• Randel, J.M., Morris, B.A., Wetzel, C.D., & Whitehill, B.V. (1992). The effectiveness of games for educational purposes: A review of recent research. Simulation & Gaming, 23(3), 261-76.
• Tural, H. (2005). İlköğretim Matematik Öğretiminde Oyun ve Etkinliklerle Öğretimin Erise ve tutuma etkisi, Yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Uğurel, I., Moralı, S. (2008). Matematik ve Oyun Etkileşimi, GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 28,Sayı 3 s 75-98.
• Uğurel, I. (2003). Orta Öğretimde Oyunlar ve Etkinlikler ile Matematik Öğretimine ilişkin Öğretmen Adayları ve Öğretmenlerin Görüşleri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Yin, R. K., Schmıdt, R.C, & Besag, F. (2006). Aggregating student achievement trends across states with different tests: Using standardized slopes as effect sizes. Peabody Journal of Education, 81(2), 47-61.