Eğitim, iktidar ve ideoloji nosyonları arasında oldukça yakın bir ilişki vardır. İktidarlar, toplumu arzu ettikleri değerler doğrultusunda dönüştürmek amacıyla eğitimi bir araç olarak kullanmışlardır. Özellikle ulus devletlerin ortaya çıkması ile eğitime daha çok önem verilmeye başlanmıştır. Bu önem, ulusun inşasında ve kolektif kimlik oluşumunda eğitimin ayrıcalıklı bir yere sahip olmasından kaynaklanmıştır. Zira ulus devletlerin ortaya çıkışı ile toplumlar artık yeni tanımlamalar ve değerlerle karşı karşıya kalmıştır. Bu çerçevede eğitim nosyonu, toplumun ulus devlet olarak inşasının vasıtalarından biri belki de en önemlisi olarak tasavvur edilmiştir. Nitekim çocuk eğitimi, bu çerçevede iktidarlar için temel meselelerden biri haline gelmiştir. İmparatorluktan ulus devlete geçişte cumhuriyet yönetici ve aydınları için de benzer bir durum söz konusu olmuş ve tahayyül edilen çocukluğu inşa edebilmek için girişimlerde bulunulmuştur. Bu doğrultuda çocuk eğitimi, milli eğitim politikaları içindeki önemli aşamalardan biri olarak ele alınmıştır. İzlenen politikalarla okullara ve ders kitaplarına etkin ve başat misyonlar yüklenmiştir. Cumhuriyet yöneticileri bu süreci sadece çocuğun iyi bir eğitim alması meselesi olarak düşünmemiş, aynı zamanda aile ile ilgili tasarımlar başta olmak üzere yetişkin eğitimi ve kadının iyi bir anne olması meselesiyle de yakından ilgilenmişlerdir. Böylelikle Erken Cumhuriyet Döneminde toplumda oluşturulmak istenen aile ve kadın algısı, çocuk eğitiminin ayrılmaz bir parçası olarak değerlendirilmiştir. Nihayetinde cumhuriyet değerlerini içselleştirmiş, görev ve sorumluluklarının bilincinde olan ideal çocuğun inşasında iktidar, eğitim aracılığıyla ideolojiyi kullanarak ve toplumu dönüştürerek yeni bir nesil inşa etmeye çalışmıştır. Araştırma kapsamında elde edilen veriler bütüncül bir bakış açısıyla değerlendirildiğinde, Erken Cumhuriyet Dönemi’nde çocukluğun politik yapılanma sürecinde geleneksel anlayıştan uzaklaşılarak “müstakil” bir varlık olarak ele alındığı, pragmatist bir anlayışla milliyetçi, modern ve rejime sadık cumhuriyetçi çocuğun idealize edildiği görülmüştür.
There is a very close relationship between the notions of education, power and ideology. Governments have used education as a tool in order to transform the society in line with the values they desire. Especially with the emergence of nation states, more importance has been given to education. This importance stemmed from the privileged place of education in the construction of the nation and the formation of collective identity. Because with the emergence of nation states, societies are now faced with new definitions and values. In this framework, the notion of education has been conceived as one of the most important means of constructing the society as a nation-state. As a matter of fact, child education has become one of the main issues for governments in this framework. A similar situation arose for republican administrators and intellectuals during the transition from the empire to the nation-state, and attempts were made to build the imagined childhood. In this direction, child education has been considered as one of the important stages in national education policies. In line with the policies followed, effective and dominant missions have been assigned to schools and textbooks. The Republican administrators did not consider this process only as a matter of getting a good education for the child, but also were closely interested in the issues of adult education, especially in family-related designs, and the woman's being a good mother. Thus, the perception of family and women, which was desired to be formed in the society in the Early Republican Period, was evaluated as an inseparable part of child education. Ultimately, he internalized the values of the republic and tried to build a new generation by using ideology and transforming society through education, in the construction of the ideal child who is aware of his duties and responsibilities. When the data obtained within the scope of the research were evaluated from a holistic perspective, it was seen that in the Early Republican Period, childhood was considered as an “independent” entity by moving away from the traditional understanding in the political structuring process, and the nationalist, modern and republican child loyal to the regime was idealized with a pragmatist approach.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | January 1, 2022 |
Submission Date | November 4, 2021 |
Acceptance Date | December 20, 2021 |
Published in Issue | Year 2022 Issue: 23 |