This study analyses Paşabahçe Glass Factory, Turkey's first glass production facility, which was in continuous production until 2002, within the framework of the concept of memory space. The closure of the factory in 2002, which was among a series of industrial facilities that played an important role in the process of modern nation building after the foundation of the Republic, and which has an important place not only in nation building but also in the urban history of Istanbul with its impact on the social fabric of the region where it was established, mobilized various organizations, especially the Chamber of Architects, and demanded that the building be registered as an Industrial Cultural Heritage. This article aims to point out the necessity of preserving and re-functionalizing the Paşabahçe Glass Factory as a cultural heritage and to be a first step towards transforming this space into a museum as a place of memory. One of the aims of the study is to make a comparison with the Musée d'Orsay, whose fate is very similar to the Paşabahçe Glass Factory, and which has been transformed into a place of memory and turned into one of the most famous museums in the world.
Paşabahçe Glass Factory Beykoz places of memory industrial Cultural Heritage Camköy Foundation
Bu çalışma 1935 yılında açılışı yapılan ve üretim faaliyetine başlayan ve Türkiye’nin ilk cam üretim tesisi olan, 2002 yılına kadar da aralıksız üretim yapan Paşabahçe Cam Fabrikası’nı hafıza mekânı kavramı çerçevesinde ele almaktadır. Cumhuriyet’in kuruluşundan sonra modern ulus inşası sürecinde önemli yeri olan bir dizi sanayi tesisi içinde yer alan ve sadece ulus inşasında değil aynı zamanda kurulduğu bölgenin sosyal dokusuna etki edişiyle de İstanbul’un kent tarihinde de önemli bir yere sahip olan fabrikanın 2002 yılında kapatılması başta Mimarlar Odası olmak üzere çeşitli kuruluşları harekete geçirmiş, binanın bir Sanayi Kültür Mirası olarak tescillenmesi talep edilmiştir. Bu makale adı kurulduğu semt ile özdeş olan Paşabahçe Cam Fabrikası’nın bir kültür mirası olarak korunması ve yeniden işlevlendirilmesi gerekliliğine işaret etmeyi, bir hafıza mekânı olarak bu mekânın müzeye dönüştürülmesi için bir ilk adım olmayı amaçlamaktadır. Çalışma, Fransız tarihçi Pierre Nora’nın 1990’lı yıllarda sosyal bilimler alanına sunduğu Hafıza Mekânları kavramı çerçevesinde ele alınacaktır
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Arts and Cultural Policy |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | June 26, 2024 |
Submission Date | April 15, 2024 |
Acceptance Date | June 2, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 12 Issue: 1 |