Asker sevkiyatı, savaş lojistiğinin önemli bir bileşenidir. Sevkiyat, devletlerin
yalnızca askerî değil aynı zamanda iktisadî kapasitesini de yansıtmaktadır.
Muharip kuvvetlerin arttırılması bağlamında yabancı askerlerin ve gelişmiş
teknolojinin transferi ve askerî beşeri sermayenin arttırılması bakımından da
askerî uzmanların istihdamı çoğu zaman bu sevkiyatta kendisine yer bulmaktadır. Osmanlı askerî sisteminde Klasik Dönem’de bunun en önemli kaynağı,
Batı’dan gerçekleşen askerî teknoloji transferi ile Osmanlı ülkesine yapılan
göçlerdir. Osmanlı Devleti, Kırım Savaşı süresince, ittifak ağları çerçevesinde
yabancı askerlerden ve uzmanlardan büyük ölçüde faydalanmıştır. Bu çalışmada Kırım Savaşı örneğinde Osmanlı Ordusu’nda görev almak isteyen
ve zorunlu askerliğe yönelik uygulamalar çerçevesinde orduda istihdamı kararlaştırılan gayrimüslimlerin askere alımları ele alınmaktadır. Bu bağlamda
çalışmanın amacı Kırım Savaşı özelinde Osmanlı Ordusu’ndaki gayrimüslim
askerlerin alım süreçlerine ilişkin süreç ve prosedürleri detaylandırmak, savaş
içerisinde yurttaş ordusuna doğru evrilmek istenen sistemin tıkanma noktalarını vurgulamak ve sefer lojistiği içerisindeki işleyiş biçimini açıklamaktır.
Çalışmanın literatüre katkısı da bu doğrultuda olacaktır. Elde edilen bulgular
Kırım Savaşı sırasında Osmanlı Ordusu’nda yabancı askerlerin istihdamının
özellikle dönemin politik konjonktürüne bağlı olarak geliştiğine ve gayrimüslim teb’anın askere alınması bağlamında yurttaş ordusunun oluşturulmasında
başarıya ulaşılamadığına işaret etmektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | April 30, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Issue: 85 |
Ahmet Yesevi University Board of Trustees