Öz
Hicrî IV. ve V. asırlarda
yaşayan İbn Raşîk el-Kayravânî, belagat ilminin sistematik bir yapıya
bürünmesine katkı sağlayan bilginlerden biridir. Şair, edip ve münekkit
olmasının yanı sıra, özellikle el-‘Umde fî Mehâsini’ş-Şi‘r adlı eseriyle
bilinir. İbn Raşîk, başlı başına bir münekkit olarak bütün yönleriyle şiir ve
şairler üzerinde durmuş, özellikle de bedî‘ ilmine olan katkılarıyla bu ilim
dalının müstakil bir hüviyet kazanmasına öncülük etmiştir. Bir de şiir divanına
sahip olan İbn Raşîk, kendi zamanına kadar yazılan eserlere müracaat ederek,
edebî kavram ve tenkitleri kendi kuralları ışığında sistematik olarak işlemiş
ve edebiyat eleştirisi alanında ayrı bir yere sahip olmuştur. Bu çalışma, onun
belagat ilmine etkisini bütüncül bir bakış açısıyla ele almayı hedeflemektedir.
Dolayısıyla burada her biri ayrı bir çalışma konusu olabilecek alanlardan
sadece şiirin mahiyeti, konusu, amacı, unsurları, nazım türleri ve bunların
özellikleri ekseninde onun şiir geleneğine katkısı incelenmiş ve belagat
ilminin alt birimlerinden özel olarak bedî‘ ilmine getirdiği yenilikler
üzerinde durulmuştur. Kendine mahsus tarzda incelediği veya kendince farklı
isimlerle ifade ettiği bedî‘ sanatlarına işaret edilmiştir. Zira o, henüz
müstakil hale gelmemiş olan meânî ve beyân ilimlerine dair yalnızca birkaç
konuyla sınırlı kalmış ve bedî‘ alanında daha önce değinilmeyen bazı sanatları
ele alacağını bizzat ifade etmiştir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- ABBAS, İhsan, Târîhu’n-Nakdi’l-Edebî 'inde’l-'Arab, Amman, 1986.
Ayrıntılar
| Bölüm | Makaleler |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Ekim 2017 |
| Gönderilme Tarihi | 28 Ekim 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 2017 Sayı: 34 |
