Mesafeli sözleşmeler, tüketici ile satıcı veya sağlayıcının uzaktan pazarlamaya yönelik bir sistem içerisinde uzaktan iletişim araçları ile kurdukları tüketici sözleşmeleridir. Genellikle internet yoluyla kurulan bu sözleşmelerde, tüketici, sözleşme konusu malları veya hizmetleri inceleme fırsatı olmaksızın sözleşmeye taraf olur. Mesafeli sözleşmelerde, tüketicinin bilgi eksikliğine bağlı olarak zarara uğramasının önlenmesi için tüketiciye tanınan imkânlardan biri cayma hakkıdır. 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun’un 48. maddesine göre tüketici, cayma hakkını hiçbir gerekçe göstermeden on dört gün içerisinde kullanabilir. Ancak bazı mesafeli sözleşmelerde tüketicinin cayma hakkını kullanması mümkün değildir. Mesafeli Sözleşmeler Yönetmeliği’nin 15. maddesinde tüketicinin cayma hakkını kullanamayacağı durumlar sınırlı olarak sayılmaktadır. Bu hükümde düzenlenen bazı durumlarda edimin niteliğine bağlı olarak tüketicinin cayma hakkı bulunmamaktadır. Bazı durumlarda ise tüketici belirli şartların gerçekleşmesine bağlı olarak başlangıçta sahip olduğu cayma hakkını kaybetmektedir. Bu çalışmada, internet yoluyla kurulan mesafeli sözleşmelerde tüketicinin cayma hakkının istisnaları incelenmektedir. Bu kapsamda, satıcı veya sağlayıcının bu istisnalara ilişkin olarak tüketiciyi bilgilendirme yükümlülüğü ile bu istisnaların amaçları ve kapsamları üzerinde durulmaktadır. Cayma hakkının istisnalarına ilişkin Mesafeli Sözleşmeler Yönetmeliği’nin 15. maddesi, 2011/83/AB sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Direktifi ile karşılaştırmalı olarak ele alınmaktadır.
Mesafeli Sözleşme Cayma Hakkı Cayma Hakkının İstisnaları Tüketici Satıcı Sağlayıcı Tüketici Sözleşmesi
Distance contracts are consumer contracts concluded by the consumer and the seller or supplier through means of distance communication within a system for distance marketing. In these contracts, which are usually concluded via the internet, the consumer becomes a party to the contract without the opportunity to examine the goods or services. In distance contracts, the right of withdrawal is one of the rights provided to the consumer in order to prevent the consumer from incurring losses due to lack of information. According to Article 48 of the Law on Consumer Protection, the consumer can exercise the right of withdrawal within fourteen days without giving any reason. However, in some distance contracts, it is not possible for the consumer to exercise the right of withdrawal. Article 15 of the Regulation on Distance Contracts specifies the cases where the consumer cannot exercise the right of withdrawal. In some cases regulated in this provision, the consumer does not have the right of withdrawal depending on the nature of the goods or services. On the other hand, in some cases, the consumer loses the right of withdrawal depending on the fulfillment of certain conditions. In this study, the exceptions to the consumer's right of withdrawal in distance contracts concluded via the internet are discussed. In this context, the obligation of the seller or supplier to inform the consumer about these exceptions and the purposes and scope of these exceptions are studied. Article 15 of the Regulation on Distance Contracts regarding the exceptions to the right of withdrawal is examined in comparison with the Directive 2011/83/EU of the European Parliament and of the Council.
Distance Contract Right of Withdrawal Exceptions to the Right of Withdrawal Consumer Seller Supplier Consumer Contract
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Bilişim ve Teknoloji Hukuku |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 29 Aralık 2023 |
Yayımlanma Tarihi | 29 Aralık 2023 |
Kabul Tarihi | 21 Aralık 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 5 Sayı: 2 |
Bilişim Hukuku Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.