Investigation of the Relationship between Human Capital and Economic Growth of EU Members and EU Candidates

Yıl 2022, Cilt: 4 Sayı: 2, 97 - 111, 26.04.2022

Makbule Aytekin

https://doi.org/10.47103/bilturk.1051090

Öz

The relationship between human capital and economic growth in EU member and candidate countries is investigated in this study. In this context, indicators of education, health, and income, which are the three basic pillars of human growth, were considered. Life expectancy at birth, expected schooling rate, average schooling rate, ratio of employees to population, health expenditures, education expenditures, median age, ratio of at least secondary education to population, and the ratio of young people who are not in working or schooling life are determined as independent variables. The relationship between these variables and economic growth was examined by cross-sectional analysis. The study yielded important results in terms of the number of indicators evaluated and the comparison of the EU member and candidate countries. In the variables discussed, the average of the candidate countries lags behind the member countries. On the other hand, the expected year of schooling and the ratio of employees to the population were found to have a significant effect on economic growth.

Anahtar Kelimeler

European Union, Human Capital, Economic Growth

Investigation of the Relationship between Human Capital and Economic Growth of EU Members and EU Candidates

Öz

Bu çalışmada Avrupa Birliği üye ve aday ülkelerin beşerî sermayeleri ve ekonomik büyümeleri arasındaki ilişki incelenmiştir. Bu bağlamda insani gelişmişliğin üç temel unsuru olan eğitim, sağlık ve gelir göstergeleri dikkate alınmıştır. Doğumda yaşam beklentisi, beklenen okullaşma oranı, ortalama okullaşma oranı, çalışanların nüfusa oranı, sağlık harcamaları, eğitim harcamaları, medyan yaş, en az ortaöğretim düzeyindekilerin nüfusa oranı, okul ve çalışma hayatında olmayan genç nüfus oranı, mahkûm nüfus değişkenleri bağımsız değişken olarak belirlenmiştir. Bu değişkenler ile ekonomik büyüme arasındaki ilişki ise yatay kesit analiziyle incelenmiştir. Çalışma değerlendirilmeye alınan göstergelerin sayısı ve AB üyesi ile aday ülkelerin karşılaştırılması açısından önemli sonuçlar doğurmuştur. Ele alınan değişkenlerde aday ülkeler ortalaması üye olan ülkelerin gerisinde seyretmektedir. Diğer yandan bu göstergelerden beklenen okullaşma yılı ve çalışanların nüfusa oranının, ekonomik büyüme üzerinde anlamlı etkiye sahip olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Avrupa Birliği, Beşerî Sermaye, Ekonomik Büyüme

Kaynakça

• Ashton, D. & Green, F. (1997). “Human capital and economic growth”. Policy options, C: 18, No: 6, ss. 14-16.
• Arı, Y. L. A. (2018). “Beşerî Sermayenin Kalkınma Üzerine Etkisi”, Uluslararası Ekonomi, Siyaset, İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi, C:1, No: 1, ss. 28-34.
• Çakmak, E. (2005). “Türkiye'de Beşeri Sermaya ve Ekonomik Büyüme:Ekonometrik Bir Analiz”. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, C:60, No:1, ss 59-72.
• Çalışkan, Ş. (2010). “Türkiye'de Beşerî Sermaye Harcamaları ve İnsani Gelişmişlik”, İŞGÜÇ The Journal of Industrial Relations and Human Resources, C. 12, S.1: ss. 7-28.
• Erol, E. D. (2013). “Türkiye ve Avrupa Birliği Üyesi Ülkelerin Sosyo-Ekonomik Gelişmişlik Düzeylerinin Karşılaştırmalı Analizi”. Sosyal ve Beşerî Bilimler Dergisi, C:5, No:1: ss. 198-208.
• Fleisher, B., Li, H. & Zhao, M. Q. (2010). “Human capital, economic growth, and regional inequality in China”. Journal of Development Economics, 92(2), 215-231.
• Gümüş, S. (2005). Beşerî Sermaye ve Ekonomik Kalkınma: Türkiye Üzerine Ekonometrik Bir Analiz (1960-2002), Promat Basım Yayın, İstanbul.
• Hanushek, E. A. (2013). “Economic growth in developing countries: The role of human capital”. Economics of Education Review, No: 37, ss. 204-212.
• İslamoğlu, A. H. & Alnıaçık, Ü. (2014). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri, Beta Yayıncılık, İstanbul.
• Kar, M. & Ağır, H. (2006). “Türkiye’de Ekonomik Büyüme ve Beşerî Sermaye İlişkisi: Eşbütünleşme Yaklaşımı ile Nedensellik Testi 1926-1994”. SÜ İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, ss. 51-68.
• Kazar, G. & Kazar, A. (2013). “Eşitsizlikle Uyumlandırılmış İnsani Gelişme Endeksinin Türkiye İçin Değerlendirilmesi”, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C:22, No:2: ss. 195-208.
• Koç, A. (2013). “Beşerî Sermaye ve Ekonomik Büyüme İlişkisi: Yatay Kesit Analizi ile AB Ülkeleri Üzerine Bir Değerlendirme”, Maliye Dergisi, No:165, ss. 241-285.
• Korkmaz, C. & Şahin, M. (2013). “2009 Pisa Başarılarına Göre Ülkelerin Genel ve İnsani Gelişmişlik Düzeyleri Arasındaki İlişki”. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C:10, No:22, ss. 225-247.
• Mincer, J. (1984). “Human capital and economic growth”. Economics of Education Review, C:3, No:3, ss. 195-205.
• Taban, S. & Kar, M. (2006). “Beşerî Sermaye ve Ekonomik Büyüme Nedensellik Analizi, 1969-2001”. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, C:6, No:1: ss. 159-182.
• Yıldırım, K., Karaman, D. & Taşdemir, M. (2008). Makroekonomi, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
• Yumuşak, İ. (2008). Beşeri sermayenin iktisadi önemi ve Türkiye'nin beşeri sermaye potansiyeli. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, No: 55, ss:8
• https://www.ab.gov.tr/_105.html (Erişim Tarihi: 23.12.2021)
• http://hdr.undp.org/en/data (Erişim Tarihi: 23.12.2021)