Denizli şehir florası

Year 2015, Volume: 8 Issue: 2, 92 - 113, 15.08.2015

Betül Gürcan Olcay Düşen

Abstract

Bu çalışma Denizli Şehir Florası’nı kapsamaktadır. Araştırma alanından 2010-2014 tarihleri arasında 823 bitki örneği toplanmıştır. 823 bitki örneğinin değerlendirilmesi sonucunda 113 familya, 438 cins ve 667 tür saptanmıştır. Toplam takson sayısı ise 675’dir. Araştırma alanındaki endemik tür sayısı 12 %1,77 ’dir. Teşhis edilen 675 taksonun 3’ü Pteridophyta, 672’u ise Spermatophyta divizyosuna aittir. Spermatophyta divizyosuna ait 672 taksonun 21 tanesi Gymnospermae, 651 tanesi de Angiospermae alt divizyosuna dahildir. Angiospermae altdivizyosuna ait 651 taksonun 539’si Dicotyledonopsida, 112’si ise Monocotyledonopsida sınıfına aittir. Araştırma alanında yer alan türlerin fitocoğrafik bölgelere göre dağılımı incelendiğinde 152 %22,51 taksonun Akdeniz elementi, 28 %4,14 taksonun Avrupa-Sibirya elementi, 16 %2,37 taksonun İran-Turan elementi ve 479 %70,96 taksonun ise çok bölgeli veya fitocoğrafik bölgesi bilinmeyen olduğu tespit edilmiştir. Çalışma alanında takson sayısı açısından en büyük familya Asteraceae 58 takson familyası, en büyük cins ise Allium 9 takson cinsidir

Keywords

Denizli, sistematik, şehir florası

The flora of Denizli city

Abstract

The flora of Denizli City was reported in this research. Throughout the city of Denizli, 823 specimens were collected from 2010 to 2014. Among specimens collected, 113 family, 438 genera, and 667 species were identified. Total numbers of taxa were 675. Number of endemic taxa identified was 12 %1,77 . Three species were belo ng to Pteridophyta while the remaining ones 672 to Spermatophyta. Within the Spermatophyta division, 21 species were Gymnospermae and 651 were Angiospermae subdivisions. Within the Angiospermae subdivision, 539 species were Dicotyledonopsida whereas 112 species were belonging to Monocotyledonopsida. In terms of phtogeographic regions of species identified, 152 %22,51 were belongs to Mediterranean, 28 %4,14 to Euro-Siberian, 16 %2,37 to IranoTuranian elements while 479 %70,96 were either poly regional or species whose phytogeographic regions are still unknown. Asteraceae 58 taxa was the largest family and Allium 9 taxa was the biggest genera

Keywords

city flora, Denizli, systematic

References

• Akman, Y., Ketenoğlu, O., Kurt, L., Güney, K. (2003). Açık Tohumlu Bitkiler (Gymnospermae), Ankara: ISBN No: 975-97436-2-0, 296.
• Anonim, (1999). Denizli İli Arazi Varlığı, Denizli Köy Hizmetleri Müdürlüğü Yayınları, Denizli, 1-18.
• Anonim, (2013). Denizli Belediyesi Şehir Yerleşim Plan Haritası.
• Aslan, O., Sağıroğlu, M. (2011). “ Flora of Arslanbey (İzmit/Turkey) and cultivated plants in Izmit city center”, Biological Diversity and Conservation, 4/2 (2011) 172-184.
• Aytaç, Z. (1986). “Maymun Dağı ve Beşparmak Dağlarının (Denizli-Afyon) Florası”, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü
• Biyoloji Anabilim Dalı, Ankara, 162. Baytop, A. (1998). Botanik Kılavuzu, İstanbul: İstanbul Üniversitesi, Eczacılık Fakültesi Yayınları, No:70.
• Blamey, M., Grey-Wilson, C. (1993). Mediterranean Wild Flowers, London: ISBN No: 0-7136-7015-0, 560.
• Brickell, C. (1996). Gardeners’ Encyclopedia of Plants end Flowers, London, ISBN No:0-7513-014-77, 640.
• Brummit, R. H., Powell, C. E. (1992). Authors of Plant Names, Kew: Royal Botanic Gardens Press, ISBN No: 1 84246 085 4, 732.
• Ceylan, O. (2007). “Muğla Üniversitesi Yerleşke Florası”, Yüksek Lisans Tezi, Muğla Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, Muğla, 95.
• Çelik, A., Çiçek, M., Semiz, G., Karıncalı, M. (2004). “Taxonomical and Ecological Investigations on Some Geophytes Growing Around Denizli
• Province (Turkey)”, Turkish Journal of Botany, 28, 205-211. Çiçek, M. (2001). “Çökelez Dağı’nın (Denizli) Florası”, Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, Denizli, 69.
• Çiçek, M., Semiz, G., Çelik, A. (2007). “Pamukkale Üniversitesi Kınıklı Kampüsü (Denizli) ve Çevresinin Flora”, Sakarya Üniversitesi Fen Edebiyat Dergisi, ISSN: 1301-3769, 9 (1), 47-65.
• Çolak, A. H., Sorger, F. (2004).Türkiye Çiçekleri, Lazer Ofset Matbaa Tesisleri San. ve Tic. Ltd. Şti., Ankara, 600.
• Davis, P. H. (1965-1985). Flora of Turkey and the East Aegean Islands, Edinburgh: Vol:1-9, Edinburgh Univ. Press.
• Davis, P. H., Mill R. R., Tan, K. (1988). Flora of Turkey and the East Aegean Islands, Edinburgh: Vol:10, Edinburgh Univ. Press.
• Dinç, O. (1997). “Antalya, Sarısu-Saklıkent Arasının Florası Üzerinde Bir Araştırma”, Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi Fen Bilimleri
• Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, Antalya, 198. Ekim, T., Koyuncu, M., Vural, M., Duman, H., Adıgüzel, N. (2000). Türkiye Bitkileri Kırmızı Kitabı, Ankara: T. T. K. D. ve Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi, 246.
• Ekim, T. (2009). Türkiye’nin Nadir Endemikleri İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Yayın Sertifika no: 13837, 537.
• Fakir, H., Babalık A. A., Karatepe, Y. (2009). “Süleyman Demirel Üniversitesi Kampüsü’nün Doğal Bitki Türleri”, Süleyman Demirel Üniversitesi
• Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 13 (1), 33-39. Göktürk, R. S., Sümbül, H. (1996). “Endemic Plants of Antalya City”, Ot Sistematik Botanik Dergisi, 3(1), 75-84.
• Göktürk, R. S., Sümbül, H. (1997). “Flora of Antalya City”, Turkish Journal of Botany, 21, 341-378.
• Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M., Babaç, M.T. (2012). Türkiye Bitkileri Listesi, Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi Yayınları, 1290.
• Güner, A., Özhatay, N., Ekim, T., Başer, K. H. C. (2000). Flora of Turkey and the East Aegean Islands, Edinburgh: Vol: 11, Edinburgh University Press.
• Harris, J. G., Harris W. M. (2001). Plant Identification Terminology An Illustrated Glossary, Spring Lake Publishing 00-191714.
• IUCN (2001).Species Survival Commission, IUCN Red List Categories: Version 3.1. Prepared by the IUCN Species Survival Commission, Gland
• Switzerland and Cambridge, UK. www.redlist.org/info/categories_creteria2001.html.
• Kaya, E., (2004). “Muğla (Merkez) Florası”, Yüksek Lisans Tezi, Muğla Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Muğla, 130.
• Mamıkoğlu, N.G. (2007). “Türkiye’nin Ağaçları ve Çalıları” İstanbul, NTV yayınları, ISBN: 978-605-5813-49-9.
• Mataracı, T. (2004). Ağaçlar, İstanbul: TEMA Vakfı Yayınları, Yayın No: 39, 384.
• Ocak, A., Hüner, G., Ataşlar, E. (2008). “The Flora of Kalabak Basin (Eskişehir, Turkey)”, Turkish Journal of Botany, 32, 381-410.
• Sarıbaş, M., Kaplan, A. (2008). “Contribution on the flora of Zonguldak”, Biodicon, 1(1), 40-65.
• Semiz, G. (2003). “Aydoğdu Dağı’nın (Denizli) Florası”, Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, Denizli, 74.
• Sümbül, H., Göktürk, R. S., Düşen, O. D., Deniz, İ. G., Sert, H., Tufan, Ö. (2005). Türkiye’nin Doğa Rehberi, İstanbul: Mart Matbaası (ISBN No: 270 540 1), 10-415.
• Sümbül, H., Göktürk, R. S., Düşen, O. D., Deniz, İ. G., Uğurluay, H. (2006). Pflanzenführer der Turkei “Wildblümen, Sträucher, Bäume und
• Nutzpflanzen”, İstanbul: Mart Matbaası (ISBN 975-00557-0-5), 398.
• Türkmen, Y. (2006). “Kayseri Şehir Florası Üzerine Araştırma”, Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabili Dalı, Kayseri, 131.
• Yücel, E., (2002). Çiçekler ve Yer Örtücüleri, Eskişehir: ETAM Matbaa Tesisleri, ISBN: 975-93746-1-7, 366.
• Yücel, E., Yaltırık, F., Öztürk, M. (1995). Süs Bitkileri (Ağaçlar ve Çalılar), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi, Fen Fakültesi Yayınları, No: 833, 183.