The flora of Ilısu/Turkey Hasankeyf and its conservation

Year 2014, Volume: 7 Issue: 1, 16 - 31, 15.04.2014

Vagif Atamov Esat Çetin Mustafa Aslan Cenap Cevher

Abstract

In this study, the flora of Ilısu Hasankeyf and it’s environs was exemined. 472 taxa belonging to 279 genera and 64 families were idendified. Except 2 taxa belong to Gymnospermae, the remaining 469 taxa are in Angiospermae group. The richest families are Asteraceae with 68 taxa, Poaceae 58, Fabaceae 57, Brassicaceae 31, Apiaceae 27, Lamiaceae 24, Boraginaceae 22, and Caryophyllaceae 21; as the major genera, Trifolium with 13 taxa, Centaurea 10, Crepis 9, Bromus and Medicago 8, each of Aegilops, Vicia, Euphorbia with 7 taxa, Trigonella, Alyssum, Silene, and Polygonum with 6 taxa, Hordeum with 5 taxa are the richest genera. The therophytes with 252 taxa and hemicryptophytes with 129 taxa are dominant. The number of phanerophytes are 45 and chamephytes are 36. Herbaceous plants are 90.9 % . 5.1 % are shrubs and 4.0 %are trees. According to phytogeographic regions, 88 taxa are belong to Irano-Turan region while 51 taxa are Mediterranean element and 16 taxa are Euro-Sibirean element. 20 taxa are under threatened and these taxa are endemic and live only in this region

Keywords

Ilısu, Hasankeyf, Flora, Steppe, Conservation

Ilısu Hasankeyf florası ve korunması

Abstract

Bu çalışmada Hasankeyf Ilısu ve çevresinin florası tespit edilmiştir. 279 cinse ait 472 takson ve 64 familya tanımlanmıştır. Gymnospermlere ait 2 takson dışındaki diğer 469 takson Angiospermlere aittir. En zengin familyalar 68 taksonla Asteraceae, 58 taksonla Poaceae, Fabaceae 57, Brassicaceae 31, Apiaceae 27, Lamiaceae 24, Boraginaceae 22 ve Caryophyllaceae 21; büyük cinsler olarak Trifolium 13 taksonla, Centaurea 10, Crepis 9, Bromus ve Medicago 8, Aegilops, Vicia, Euphorbia herbiri 7 taksonla, Trigonella, Alyssum, Silene ve Polygonum 6 taksonla, Hordeum 5 takson ile en zengin familyalardır. Terofitler 252 ve Hemikriptofitler 129 taksonla baskındırlar. Fanerofitler 45 ve Kamefitler 36 üyeli olup, otsu bitkiler %90.9, çalılar %5.1 ve ağaçlar % 4.0’lük orana sahiptirler. Fitocoğrafik bölgelere göre dağılımı bakıldığında 88 takson İran-Turan, 51 takson Akdeniz ve 16 takson Avrupa-Sibirya elementidirler. 20 takson tehdit altında olup, endemiktirler ve sadece bu bölgede yaşamaktadırlar

Keywords

Ilısu, Hasankeyf, Flora, Step, Koruma

References

• Adıgüzel N., Aytaç Z. 2001. Flora of Ceylanpınar state farm (Şanlıurfa-Turkey).
• Anonymous. Tarım Reform Müdürlüğü Batman ili verimlilik ve envanteri raporu
• Anonymous. 1995. Batman İli Arazi Varlığı, T.C. Başbakanlık Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü Yayınları Ankara.
• Anonymous. 1995. Batman İli Arazi Varlığı, T.C Başbakanlık Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü Yayınları. Ankara.
• Anonymous. 2001. T.C. Başbakanlık Devlet Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü meteoroloji bülteni No: A-09. Ankara.
• Aslan, M. 2002. Birecik baraj gölü alanı bitkileri, tehlike sınıfları ve korunması. Doktora tezi. Adana.
• Aslan, M., Türkmen, N. 2002. Aşağı Fırat Havzası (Şanlıurfa) florasının endemikleri, kaybolan habitatları ve nesli tehlike altına giren bitki türleri. XVI. Ulusal Biyoloji Kongresi, Malatya.
• Aslan, M., Türkmen, N. 2003. Karkamış baraj gölü alanı bitkileri, tehlike sınıfları ve korunması kesin sonuç raporu. Adana.
• Atamov V., Kaya Ö. F., Cevheri A.C. 2002. Anthropojenic faktors effecting steppe vegetation of Şanlıurfa. VI. International Scientific and Practical Conference (Introduction of Non-Traditional and Rare Agricultural Plants), Ulyanovsk, pp.17-21.
• Aydın, N. 2004. Şanlıurfa Direkli Tepeleri florası. Harran Üniversiresi Fen-Bilimleri Enst. Yüksek lisans tezi. Şanlıurfa.
• Aydoğdu, M. 2004. Kalecik dağı (Şanlıurfa) florası. Harran Üniversitesi Fen-Bilimleri Enst. Yüksek lisans tezi. Şanlıurfa.
• Çırpıcı, A. 1987. Türkiye’nin flora ve vejetasyonu üzerindeki araştırmalar. Doğa Tübitak Botanik Dergisi
• Davis, P.H. 1965-1988. Flora of Turkey and The East Aegean Islands, Volume: 1-9, Edinburgh University Press, Edinburgh.
• Davis P.H., Mill R.R., Tan K. 1988. Flora of Turkey and The East Aegean Islands, Volume:10, Edinburgh University Press, Edinburgh.
• Davis P.H. Harper, P.C.,Hegde. 1970. Distrubition patterns in Anatolia with particular reference to Endemism. I.C., s.15-27, Edinburgh.
• Donner, J. 1990. Verbreitungskarten zu P.H. Davis “Flora of Turkey”, 1-10. Linzer Biol.
• Ekim, T., Koyuncu, M., Vural, M., Duman, H., Aytaç, Z., Adıgüzel, M. 2000. Türkiye bitkileri kırmızı kitabı eğrelti ve tohumlu bitkiler, Türkiye Tabiatını Koruma Derneği, Ankara.
• Ekim, T., 1994. GAP bölgesi bitkileri GAP bölgesinde bitki örtüsü ve ormanlar. Türkiye Çevre Vakfı yayınları. Ankara. s 9-21.
• Ertekin, A.S. 1991. Güneydoğu Anadolu bölgesi’nin Lathyrus cinsi üzerinde sistematik, morfolojik ve anatomik araştırmalar. Dokuzeylül Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora. Tezi. İzmir.
• Ertekin, A.S. 2002. Karacadağ bitki çeşitliliği. Diyarbakır.
• Güner, A., Özhatay, N., Başer, K.H.C. 2000. Flora of Turkey and The East Aegean Islands, Volume:11, Edinburgh University Press, Edinburgh.
• IUCN, Species Survival Commision, 2001. IUCN Red list categories and criteria. Approved by the 51st Meeting of the IUCN
• Council, Version 3.1 Switzerland: Gland
• Kaya, Ö.F. and Ertekin, A.S., 2009, Flora of the protected area at the Tek Tek Mountains (Şanlıurfa- Turkey), Ot Sistematik
• Botanik Dergisi, 16 (2), 79-96.
• Malyer, H. 1979. Urfa’nın kuzeydoğusundaki Karacadağ’ın bazı geofitleri üzerinde morfolojik ve ekolojik araştırmalar. Doktora tezi. Diyarbakır.
• Naomıa Feınbrun-Dothan, Flora Palaestina, The Israel Academy of Scıences and Humanities, Part Three Text, 162-164, Jerusalem, 1978
• Regel, C.V. (Translated To Turkish By Baytop, A., and Denizci, R.) 1963. Türkiye’nin flora ve vejetasyonuna genel bir bakış. İzmir.
• Townsed, C.C., E. Guest, 1966-1980. Flora of Iraq. Baghdad, pp:1-9
• Yıldırımlı, Ş. 1992.Türkiye’den çeşitli kareler için yeni bitki yayılışları. Botanik Der.
• Yücel, E. 2002. Türkiye’de yetişen çiçekler ve yer örtücüler. Etam Matbaa, Eskişehir.