Flora of Ergan Mountain Erzincan/ Turkey

Year 2014, Volume: 7 Issue: 3, 195 - 216, 15.12.2014

Mustafa Korkmaz Nevzat Turgut

Abstract

In this study, it was investigated the flora of Ergan Mountain located on intersection point of Euro-Siberian and IranoTuranian phytogeographical regions, on the Anatolian crossing and in the square B7. As the result of the study totaly 356 taxa belonging to 193 genera and 60 families were determined. Of sixty families, one is belonging to Pteridophytaand the others to Spermatophyta. Of the families belonging to Spermatophyta 2 are belonging to the class of Gymnospermae, 57 to Angiospermae. Of the families of Angiospermae, 48 80 % are belonging to Dicotyledoneae and 9 15 % to Monocotyledoneae. The distribution of identified taxa according to phytogeographical regions are: Irano-Turanian 129 36,23 % , Euro-Siberian 32 8,98 % , Mediterranean 11 3,08 % and the nondefined 184 51,68 % . Totaly 72 taxa are endemic and the ratio of endemism is 20,22 %. The new taxa for the square B7 are 28 7,8 % . The order of five families and genera having the biggest taxa are as follow; Families: Asteraceae 49 13,76 % , Lamiaceae 35 9,83 % , Brassicaceae 27 7,58 % Fabaceae 24 6,74 % and Caryophyllaceae 24 6,74 % . Genera: Astragalus L. 11 3,08 % , Silene L. 9 2,52 % , Salvia L. 9 2,52 % , Campanula L. 8 2,24 % and Allium L. 7 1,96 %

Keywords

flora, biyodiversity, B7 square, Ergan mountain, Erzincan, Türkiye

Ergan Dağı Erzincan, Türkiye Florası

Abstract

Bu çalışmada, Ergan Dağı’nın florası araştırılmıştır. Bu dağ, Avrupa-Sibirya ve İran-Turan fitocoğraya bölgelerinin kesişim noktasında, Anadolu Çaprazı üzerinde ve B7 karesi içinde yer almaktadır. Araştırma sonucunda, 60 familya ve 193 cinse bağlı toplam 356 takson tespit edilmiştir. 60 familyadan 1’i Pteridophyta, 59’u Spermatophyta bölümünde yer almaktadır. Spermatophyta bölümüne dahil olan familyalardan 2’si Gymnospermae, 57’si Angiospermae sınıfına aittir. Angiospermae sınıfına dahil olan familyalardan 48 % 80 ’i Dicotyledoneae, 9 % 15 ’u da Monocotyledoneae sınıfında yer almaktadır. Belirlenen türlerin fitocoğrafya bölgelerine göre dağılımı şöyledir: İran-Turan 129 % 36,23 , Avrupa-Sibirya 32 % 8,98 , Akdeniz 11 % 3,08 ve coğrafi bölgesi bilinmeyenler 184 %51,68 ’dür. Taksonların 72’si endemik olup endemizm oranı % 20,22’dir. B7 karesi için yeni kayıt taksonların sayısı 28 % 7,8 ’dir. En çok takson ihtiva eden 5 familyanın ve cinsin sırası şöyledir; Familyalar: Asteraceae 49 % 13,76 , Lamiaceae 35 % 9,83 , Brassicaceae 27 % 7,58 Fabaceae 24 % 6,74 ve Caryophyllaceae 24 % 6,74 ; Cinsler: Astragalus L.11 % 3,08 , Silene L. 9 % 2,52 , Salvia L. 9 % 2,52 , Campanula L. 8 % 2,24 ve Allium L. 7 % 1,96

Keywords

flora, biyoçeşitlilik, B7 karesi, Ergan dağı, Erzincan, Türkiye

References

• Akkan, E. 1963. Erzincan Ovasının İklim Özellikleri. Ankara Üniversitesi, Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi. 23: 79-101.
• Akkan, E. 1964. Erzincan Ovası ve Çevresinin Jeomorfolojisi. Ankara Üniversitesi, Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Yayınları, 153.
• Anonim, 2011a. İl Çevre Durum Raporu. Erzincan Valiliği İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, Erzincan.
• Anonim,2011b. Erzincan İline Ait 2000-2010 Yılları Arası Meteorolojik Değerler. İl Meteroloji Müdürlüğü, Erzincan.
• Atalay, İ. 2006. Türkiye Toprak Coğrafyası. DEÜ Buca Eğitim Fakültesi Coğrafya Eğitimi Anabilim Dalı, İzmir. 448-452.
• Baytop, A. 2004. Seyahatnameler (Türkiye’de Botanik Tarihi Araştırmaları). Akademik Dizi 3, TÜBİTAK, Ankara, 73-90.
• Beentje, H. 2010. The Kew Plant Glossary; an illustrated dictionary of plant terms. Royal Botanic Gardens, Kew.
• Davis, P.H. (ed.), Mill, R.R., Tan, K.1988. Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Vol. 10, Edinburgh University Press.
• Davis, PH. 1965-1985. Flora of Turkey and The East Agean Islands. Vol. 1-9, Edinburgh University Press.
• Ekim, T. 2004. Türkiye florası yazılırken. Kebikeç. 18: 189 –206.
• Ekim, T., Koyuncu, M., Vural, M., Duman, H., Aytaç, Z., Adıgüzel, N. 2000. Türkiye Bitkileri Kırmızı Kitabı. Türkiye Tabiatını Koruma Derneği ve Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Ankara.
• Güner, A., Özhatay, N., Ekim, T., Başer, K.H.C. 2000. Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Vol. 11, Edinburgh Univ. Press, Edinburgh.
• Kandemir, A., Türkmen, Z. 2008.The Flora of Üzümlü - Sakaltutan (Erzincan - Gümüşhane). Turk. J. Bot. 32: 265–304.
• Kandemir, A. 2012. Erzincan’ın Endemik Bitkileri ve Tehditleri. Biyolojik Çeşitlilik Sempozyumu, Ankara. 108-109.
• Kaya, Y. 1996. Tercan Çevresi ile Şengül (Erzincan) ve Bağırbaba (Tunceli) Dağların Florası. Turk. J. Bot. 20: 75 – 98.
• Korkmaz, M., Alparslan, Z., Turgut N., İlhan, V. 2012. Ergan Dağı’nın (Erzincan) Geofit Bitki Taksonları. 21st National Biology Congres, 03-07 September 2012, İzmir.
• Korkmaz, M., Kandemir, A., İlhan, V. 2013. Erzincan ve Çevresinde Yayılış Gösteren Doğal Gül (Rosa L.) Taksonları. SDÜ Fen Bilimleri Enst. Dergisi. 17/1: 49-59.
• Korkmaz, M., Kandemir, A., Karacan, S. 2014. A Survey on Determining The Plant Taxa of Zetrin Spice Used in Kemaliye District (Erzincan, Turkey). Bothalia. 44/3: 101-118.
• Lewit, J. 1980. Responses of plants to enviromental stresses. Academic Press, New York. Mabberley, D. J. 2008. Mabberley’s Plant – Book: A portable dictionary of plants, their classification and uses. 3rd edition, Cambridge University, New York.
• Okaes, H. 1958. Toprakların Sınıflandırılması, Türkiye Toprakları, 18. Türk Yüksek Ziraat Mühendisleri Birliği Neşriyatı, İzmir, 84-89.
• Özcan, S., Gürel, E., Babaoğlu M. 2001. Bitki Biyoteknolojisi. S.Ü. Vakfı Yayınları, Konya.
• Özhatay, F. N., Kültür, Ş. ve Gürdal, M.,B. 2011. Check-List of Additional Taxa to the Supplement Flora of Turkey V., Turk. J. Bot. 35.
• Özhatay, N., Kültür, Ş. 2006. Check-List of Additional Taxa to the Supplement Flora of Turkey III. Turk. J. Bot. 30: 281-316.
• Özhatay, N. 2006. Türkiye’nin BTC Boru Hattı Boyunca Önemli Bitki Alanları. BTC şirketi, İstanbul. 125-127.
• Özhatay, N., Kültür, Ş., Aksoy, N. 1999. Check-List of Additional Taxa to the Supplement Flora of Turkey II. Turk. J. Bot. 23: 151-169.
• Özhatay, N., Kültür, Ş., Aslan S. 2009 Check-List of Additional Taxa to the Supplement Flora of Turkey IV. Turk. J. Bot. 33: 191-226.
• Pils, G. 2006. Flowers of Turkey; a photo guide. Austria.
• Saygılı, M.G. 2000. Erzincan İli Arazi Varlığı. T.C. Başkanlık Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü Yayınları, Ankara, 12-18.
• Serin, Y. (Koordinatör).2008. Türkiye’nin Çayır ve Mer’a Bitkileri. Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müdürlüğü, Ankara.
• Sheasby, P. 2007. Bulbous Plants of Turkey and Iran. Alpine Garden Society, Oxford.
• Tarhan, N. 2008. Açınsama Nitelikli Türkiye Jeoloji Haritaları Erzincan Paftası İ42. Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü, Ankara.
• Tarhan, N. 2007. Türkiye Jeoloji Haritaları Erzincan Paftası İ43. Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü, Ankara.
• The Plant List. 2010. www.ipni.org, International Plant Name Index. Türkiye Bitkileri Veri Sistemi (TUBİVES): http://www.turkherb.ibu.edu.tr/
• Uçar, M., Satıl, F. 2014. Flora of Akdağ (Balıkesir, Dursunbey/Turkey). Biological Diversity and Conservation. 7/2: 38-56.
• Yıldırımlı, Ş. 1995. Flora of Munzur Dağları (Erzincan-Tunceli). OT Sistematik Botanik Dergisi. 2/1: 1-78.