Vascular Plant Diversity in Geyve Gorge Sakarya/Turkey and its Environs

Year 2012, Volume: 5 Issue: 3, 98 - 122, 15.12.2012

Onur Koyuncu Ö Koray Yaylacı Derviş Öztürk Süleyman Tokur

Abstract

In this study, Geyve gorge Sakarya and the surrounding diversity of vascular plants were investigated. As a result of the diagnosis; taxa identified 537 genera and 1150 species, 8 subspecies and 1 variety in 113 different families, in research area. These taxa reserved in Pteridophyta section 12 and Spermatophyta section 1138. Spermatophyta of section 9 of the taxa included in the section Gymnospermae and Angiospermae 1129. Belonging to the lower part of Angiospermae 911 taxa Dicotyledonae and 218 taxa Monocotyledonae belongs to the class. According to the taxa phytogeographic region distributions are as follows; 148 taxa the Euro-Siberian character; [these 120 Euro-Siberian, and 26 Euxine and 2 Hirkano-Euxine], 109 taxa Mediterranean character [70 of them Asian, 37 Eastern Mediterranean Mountain , 1 the Western Mediterranean, and 1 Omni-Mediterranean element], 65 taxa, Irano-Turanian, and 828 taxa of the multi phytogeographical region or unknown region. The rate of endemism in the region, 72 are endemic taxa were identified in the study area and 6.26%, respectively. 72 taxa are endemic and non-endemic taxa 2, risk categories of 64 LC, 5 VU, 3 NT and 2 EN. Life forms in the region, according to the taxa are as follows; Hemicriptophytes to 421, 300 Terofit, 206 Kriptofit, 111 Chamaephytes, 64 Makrofanerofit, 30 Nanophanerophyte and 15 Vascular parasites and 3 Hidrofit. 13 families were the largest in terms of number of taxa included in the numerical distribution are as follows; Asteraceae 124 , Lamiaceae 84 , Fabaceae 80 , Poaceae 76 , Brassicaceae 57 , Apiaceae 52 , Liliaceae 45 , Scrophulariaceae 41 , Boraginaceae 38 , Caryophyllaceae 37 , Orchidaceae 33 , Rosaceae and Ranunculaceae 27 . 21 Number of taxa included in the genus is the largest in the numerical distribution are as follows; Euphorbia 16 , Trifolium 15 , Veronica 15 , Salvia 15 , Vicia 14 , Astragalus 13 , Centaurea and Orchis 12 , Lathyrus and Allium 11 , Alyssum, Silene, Hypericum and Carex 10 , Verbascum and Orobanche 9 , Ranunculus, Geranium, Stachys, Ornithogalum and Crocus 8 . In addition, 175 taxa were as a new record of the A3 square. The data obtained from research studies in the area with the adjacent regions were compared. Recommendations are made for protection of the floristic structure identified threats to the region

Keywords

Biodiversity, Flora, Geyve, Sakarya, Turkey

Geyve Boğazı Sakarya/Türkiye ve Çevresinin Damarlı Bitki Çeşitliliği

Abstract

Bu çalışmada Geyve Sakarya ve çevresinin damarlı bitki çeşitliliği araştırılmıştır. Yapılan teşhisler sonucunda; araştırma alanında, 113 farklı familyadaki 537 cinse ait 1141’i tür, 8’i alttür ve 1’i varyete kategorisinde olmak üzere toplam 1150 tür ve türaltı takson belirlenmiştir. Bu taksonlardan 12’si Pteridophyta bölümüne, 1138’i ise Spermatophyta bölümüne aittir. Spermatophyta bölümüne ait olan taksonlardan 9’u Gymnospermae ve 1129’u Angiospermae alt bölümüne dahildir. Angiospermae alt bölümüne ait taksonlardan 911’i Dicotyledonae, 218’i ise Monocotyledonae sınıfına dahildir. Bölgede belirlenen taksonların fitocoğrafik bölgelere göre dağılımları ise şöyledir; 148 takson Avrupa-Sibirya karakterli [bunlardan 120’si Avrupa-Sibirya, 26’sı Öksin ve 2’si Hirkano-Öksin’dir], 109 takson Akdeniz karakterli [bunlardan 70’i Akdeniz, 37’si Doğu Akdeniz Dağ , 1’i Batı Akdeniz ve 1’i Omni-Akdeniz elementidir], 65 takson İran-Turan ve 828 takson ise çok bölgeli ya da fitocoğrafik bölgesi bilinmeyendir. Araştırma alanında belirlenen taksonlardan 72’si endemik olup bölgedeki endemizm oranı % 6,26’dır. Endemik 72 takson ve endemik olmayan 2 taksonun, 64’ü LC, 5’i VU, 3’ü NT ve 2’si EN risk kategorisindedir. Bölgede belirlenen taksonların hayat formlarına göre dağılımları ise şöyledir; 421’i Hemikriptofit, 300’ü Terofit, 206’sı Kriptofit, 111’i Kamefit, 64’ü Makrofanerofit, 30’u Nanofanerofit, 15’i Vasküler parazit ve 3’ü Hidrofittir. İçerdiği takson sayısı bakımından en büyük 13 familya sırasıyla şöyledir; Asteraceae 124 , Lamiaceae 84 , Fabaceae 80 , Poaceae 76 , Brassicaceae 57 , Apiaceae 52 , Liliaceae 45 , Scrophulariaceae 41 , Boraginaceae 38 , Caryophyllaceae 37 , Orchidaceae 33 , Rosaceae ve Ranunculaceae 27 . İçerdiği takson sayısı bakımından en büyük 21 cins ise şöyledir; Euphorbia 16 , Trifolium, Veronica ve Salvia 15 , Vicia 14 , Astragalus 13 , Centaurea ve Orchis 12 , Lathyrus ve Allium 11 , Alyssum, Silene, Hypericum ve Carex 10 , Verbascum ve Orobanche 9 , Ranunculus, Geranium, Stachys, Ornithogalum ve Crocus 8 . Ayrıca, belirlenen 175 taksonun A3 karesi için yeni kare kaydı niteliğinde olduğu belirlenmiştir. Ayrıca elde edilen veriler araştırma alanın yakın bölgelerinde yapılan çalışmalar ile karşılaştırılarak yorumlanmıştır. Bölgede floristik yapıyı tehdit eden unsurlar belirlenerek koruma önerilerinde bulunulmuştur

Keywords

Biyoçeşitlilik, Flora, Geyve, Sakarya, Türkiye

References

• Akaydın, G., Çalışkan, G., Yılmaz, E.B. 2006. Beşkayalar Vadisi(Gölcük-Kocaeli)’nin Florası. Fırat Üniv. Fen ve Müh. Bil. Dergisi. /4: 459-469.
• Akman, Y. 1990. İklim ve Biyoiklim. Palme Yayın Dağıtım, Ankara.
• Akman Y., İlarslan, R. 1983. The phytosociological investigation in the district of Uluhan-Mudurnu. Comm Fac Sci Univ Ankara Serie C1: 55-70.
• Akman, Y., Ketenoğlu, O. 1979. Flora of Gerede-Aktas Forest (Bolu). Science Faculty of Ankara University. C2. 23/2: 21-57.
• Akman, Y., Yurdakulol, E. 1981a. Contributions to the Flora of Bolu Mountains. Science Faculty of Ankara University. C2, 24/2: 1
• Akman, Y. and Yurdakulol, E. 1981b. Contrubutions to the Flora of Semen. Science Faculty of Ankara University, C2, 24 (3), 1-43 s.
• Akman, Y., Yurdakulol, E., Ketenoğlu, O. 1985. New Records for the A3 Square in the Flora of Turkey. Doğa Bilim Dergisi. 9/3: 472.
• Akman, Y., Yurdakulol, E., Demirörs, M. 1983a. The vegetation of the Ilgaz mountains. Ecologia Mediterranea. 9: 137-165.
• Akman, Y., Yurdakulol, E., Demirörs, M. 1983b. A phytosociological research on the vegetation of the Semen Mountains (Bolu).
• Comm. Fac. Sci. Univ. Ankara. C. 1: 71-86. Aksoy, N. 2009. Karakiriş Dağı (Seben-Nallıhan) Florası. Düzce Üniversitesi Ormancılık Dergisi. 5/2: 104-125.
• Alpınar, K. 1988. New distributional records to the Turkish Flora. J. Fac. Pharm. İstanbul. 24: 11.
• Anonim. 1964. Maden Tetkik Arama Enstitüsü, Türkiye Jeoloji Haritası, Zonguldak-Ankara.
• Anonim. 2005. Türkiye Cumhuriyeti Çevre ve Orman Bakanlığı, Devlet Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü, 14.10.2005
• Sakarya ve Geyve İstasyonlarının Rasat Verileri, sayı: 2005/B.18.1.DMİ.0.77.00.03/85888.
• Avcı, M. 2005. Çeşitlilik ve Endemizm Açısından Türkiye’nin Bitki Örtüsü. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Coğrafya
• Bölümü Coğrafya Dergisi. 13: 27-55. Davis, P.H. (ed.) 1965-1985. Flora of Turkey and The East Aegean Islands. Vol. 1-9, Edinburgh Univ. Press., Edinburgh.
• Davis, P.H. (ed.)., Mill, R.R., Tan, K. 1988. Flora of Turkey and The East Aegean Islands. (supple.1) Vol. 10, Edinburgh Univ. Press., Edinburgh.
• Doğru Koca, A., Yıldırımlı, Ş. 2008. Akçakoca (Düzce) İlçesinin Genel Vejetasyonu Üzerine Bir Araştırma. Bartın Orman Fakültesi. /13: 46-56.
• Donner, J. 1990. Distribution maps to P.H. Davis, ‘Flora of Turkey 1-10’, Linzer biol. Breitr., Linz. 1-135.
• Güner, A., Özhatay, N., Ekim, T., Başer, K.H.C. 2000. Flora of Turkey and the East Aegean Islands. (supple.2), Vol. 11, Edinburgh
• Univ. Press., Edinburgh. Ekim. T., İlarslan, R. 1982. Yedigöller Milli Parkı’nın (Bolu) Florası. Orman Araştırma Dergisi. 28/56: 53-57.
• Ekim, T., Koyuncu, M., Vural, M., Duman, H., Aytaç, Z., Adıgüzel, N. 2000. Türkiye Bitkileri Kırmızı Kitabı. Türkiye Tabiatını
• Koruma Derneği, Van 100. Yıl Üniv., Ankara. Erik, S., Demirkuş, N. 1985. Türkiye Florasındaki çeşitli kareler için yeni kayıtlar. Doğa A2. 9/1:51-61.
• The International Plant Names Index (IPNI). 2012. http://www.ipni.org/ (01.12.2012).
• İkinci, N., Güner, A. 2007. Flora of the Gölcük Area (Bolu, Turkey). Turkish Journal of Botany. 31: 87-107.
• IUCN, 2001. IUCN Red List Categories: Version 3.1, Prepared by the IUCN Species Survival Commission, IUCN, Gland
• Switzerland and Cambridge, UK. 1-23. Mutlu, B. 2002. New Floristic records from various squares in flora of Turkey. Hacettepe Journal of Biology and Chemistry. 31: 17
• Mutlu, B., Erik, S. 1999. Türkiye Florasındaki Çeşitli Karelerden Yeni Floristik Kayıtlar. Ot Sistematik Botanik Dergisi. 6/2: 45-56.
• Ketenoğlu, O. 1983. The phytosociological and phytoecological investigation of the Gerede-Aktaş forest. Commun. Fac. Sci. Univ. Ankara, Ser. C. 1/3: 20-38.
• Koyuncu, O., Yaylacı, Ö.K., Öztürk, D., Erkara, İ.P., Savaroğlu, F., Akcoşkun, Ö., Ardıç, M. 2010. Risk categories and ethnobotanical features of the Lamiaceae taxa growing naturally in Osmaneli (Bilecik/Turkey) and environs. Biological Diversity and Conservation (BIODICON). 3/3: 31-45.
• Ocak, A., Tokur, S. 2000. The Flora of Gülümbe Dağı (Bilecik, Turkey). Turkish Journal of Botany. 24/2: 121-141.
• Raunkiaer, C. 1934. The Life Forms of Plants and Statistical Plant Geography. Oxford, UK. Clarendon Press.
• Tarıkahya, B., Erik, S. 2004. Türkiye Florası Üzerine. Kebikeç. 17: 139-163.
• Ternek, Zati. 1987. Türkiye Jeoloji Haritası. Maden Tetkik Arama Enstitüsü Yayınları, Ankara.
• The Plant List. 2012. http://www.plantlist.org/ (01.12.2012).
• Tutin, G.T, Heywood, V.H., Burges, N.A. 1964-1980. Flora Europaea. Cambridge Univ. Press. Vol. 1-5.
• Türker, A. U., Güner, A. 2003. Plant Diversity in Abant Natural Park (Bolu), Turkey. Turkish Journal of Botany. 2: 185-221.
• Yıldırımlı, Ş., Doğru-Koca, A. 2003. A New Species Record for the Flora of Turkey. Ot Sistematik Botanik Dergisi. 10/2: 53-56.
• Zohary, M. 1966–1986. Flora Palaestina. The Israel Academy of Science and Humanities, Jerusalem Academic Press, Israel. 1–4.