Morphological, karyological and ecological features of halophytic endemic Sphaerophysa kotschyana Boiss. Fabaceae in Turkey

Year 2010, Volume: 3 Issue: 2, 163 - 169, 15.08.2010

Ahmet Duran Esra Martin Meryem Öztürk Özlem Çetin Muhittin Dinç Ayşe Özdemir

Abstract

Morphological, karyological and ecological features of halophytic endemic Sphaerophysa kotschyana are investigated based on the specimens collected from Tuz Lake environs. The expanded morphological description and illustration of this species is given. This study shows that the somatic chromosome number is 2n=14+0-2B. The pollen grains are prolate, 3-zonocolporate, medium in size, with suprareticulate ornamentation according to the results of SEM studies. Seeds are reniform, the sizes range between 3.5 mm and 4.0 mm in length and width. The seed surface has irregular granules. The karyogram, ideogram, and SEM photos of the pollen and seed surface are presented. In addition, the habitat of its and accompanied species are given as well

Keywords

Ecology, Karyology, Morphology, Sphaerophysa kotschyana

Türkiye’de Halofitik Endemik Sphaerophysa kotschyana Boiss. Fabaceae ’nın Morfolojik, Karyolojik ve Ekolojik Özellikleri

Abstract

Tuz Gölü ve çevresinden toplanmış bir halofitik endemik olan Sphaerophysa kotschyana’nın morfolojik, karyolojik ve ekolojik özellikleri incelenmiştir. Genişletilmiş morfolojik deskripsiyonu ve görüntüleri verilmiştir. Bu çalışmada somatik kromozom sayısının 2n=14+0-2B olduğu görülmüştür. SEM çalışmalarına göre polen taneleri prolate, 3-zonokolpate, orta büyüklükte ve suprareticulate ornemantasyonludur. Tohumlar reniform, ebatları 3.5 mm uzunluğunda ve 4.0 mm genişliktedir. Tohum yüzeyi düzensiz granüllüdür. Karyogram, idiyogram, polen ve tohum yüzeyinin SEM’de çekilmiş görüntüleri sunulmuştur. Bunlara ilave olarak, türün habitatı ve birlikte bulunduğu türler hakkında bilgi verilmiştir

Keywords

Ekoloji, Karyoloji, Morfoloji, Sphaerophysa kotschyana

References

• Avcı, M. 2005. Çeşitlilik ve endemizm açısından Türkiye’nin Bitki Örtüsü. İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Coğrafya Bölümü, Coğrafya Dergisi. 13: 27-55.
• Aytaç, Z., Ekim T. 1996. Sphaerophysa kotschyana Boiss. The Karaca Arboretum Magazine. 3: 89-94.
• Chamberlain, DF. 1970. Sphaerophysa in: Davis (Ed.) The Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Volume III, Edinburgh University Press, Edinburgh.
• CITES. 2008. Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora. Appendices I, II and III.
• Davis, PH. 1970. Flora of Turkey and East Aegean Island. Volume III, Edinburgh University Press, Edinburgh.
• Ekim, T., Koyuncu, M., Erik S., İlarslan, R. 1989. Türkiye’nin Tehlike Altındaki Nadir ve Endemik Bitki Türleri. Türkiye Tabiatını Koruma Derneği series. 18, Ankara.
• Erdtman, G. 1960. The acetolysis method, a revised description. Svensk. Bot. Tidskr. 54: 561-564.
• Erik, S., Tarıkahya, B. 2004. Türkiye Florası üzerine. Kebikeç. 17: 139-163.
• Güvensen, A., Görk, G., Öztürk, M. 2006. An overview of the halophytes in Turkey, in: Ajman Khan, M (Eds). Sabkha Ecosystems. Volume II, West and Central Asia. Springer. 9-30.
• Hanelt, P. (Eds). 2001. Mansfeld’s Encyclopedia of Agricultural and Horticultural Crops, Institute of Plant Genetics and Crop Plant Research. Springer.
• IUCN Species Survival Commission. 1994. IUCN Red List Categories. Switzerland.
• IUCN Species Survival Commission. 2001. IUCN Red List Categories. Switzerland.
• Polhill, R., Raven, P. (Eds.) 1981. Advances in Legume Systematics. Part I. Royal Bot. Gardens. Kew.
• Punt, W., Blackmore, S., Le Thomas, A. 1994. Glossary of Pollen and Spores Terminology. Utrecht, LPP Foundation.
• Shiskin, BK. (Ed.) 1971. Flora of the U.S.S.R. Israel program for scientific translations. Jerusalem. 11: 235.
• Slade, BF. 1953. Somatic chromosome number of the New Zealand broom genera and a discussion of their relationship. Transactions of the Royal Society of New Zealand. 81/1: 1-9.
• Stearn, W. 1996. Botanical Latin, 4 th ed. Timber Press, Portland.
• Özhatay, N., Byfield, A., Atay, S. 2005. Türkiye’nin 122 önemli bitki alanı. WWF Türk, (Doğal Hayatı Koruma Vakfı) yayını. İstanbul.
• Woodehouse, RP. 1935. Pollen Grains. New York and London.