Manisa ilinde Bağda külleme hastalığının (Erysiphe necator Schw.) kimyasal mücadelesinde farklı ilaçlama programlarının değerlendirilmesi
Year 2020,
Volume: 60 Issue: 2, 55 - 62, 30.06.2020
Nurdan Savas
,
Esra Albaz
Serkan Önder
Abstract
Çalışmada, Bağ küllemesi hastalığı ile kimyasal mücadelede uygun zamanın ve daha etkili olacak bir ilaçlama programının tespiti amaçlanmıştır. Deneme Manisa Bağcılık Araştırma Enstitüsünün deneme bağında, Bağ küllemesi hastalığıyla bulaşık olduğu bilinen Sultani Çekirdeksiz üzüm çeşidinde 2015 yılında yürütülmüştür. Program A (Zirai Mücadele Teknik Talimatı kimyasal mücadelesi), (Zirai Mücadele Teknik Talimatında birinci ve ikinci ilaçlamalar arasına bir ilaçlamanın daha eklendiği) Program B ile Program C (sürgünler 10 cm iken başlayan erken dönemdeki kimyasal mücadele) olmak üzere farklı ilaçlama zamanlarını içeren üç program denenmiştir. İlaçlama zamanlarının hastalıkla mücadeledeki etkileri değerlendirilerek en etkili olan ilaçlama programı belirlenmiştir. Bütün programlara göre yapılan ilaçlamalarda 100 g l-1 kresoxim-methyl + 200 g l-1 boscalid etkili madde içeren (Collis SC, BASF) fungisit, 30 ml-1 100 l su dozunda kullanılmıştır. Sonuçta, ilaçlamaların yaprakta Program A %53.88, Program B %69.17, Program C %73.79; salkımda Program A %65.22, Program B %87.50 ve Program C %92.61 Bağ küllemesi hastalığının mücadelesinde etkili olduğu belirlenmiştir.
Supporting Institution
Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğü
Project Number
TAGEM–BS–15/08–04/02–01(1)
Thanks
Bu çalışma Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğü tarafından (TAGEM–BS–15/08–04/02–01(1)) desteklenmiş, Manisa Bağcılık Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü’nün imkânlarıyla yürütülmüştür. Desteklerinden dolayı Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğü’ne ve Manisa Bağcılık Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü’ne teşekkür ederiz. Bu araştırmanın bir kısmı, Uluslararası Katılımlı 6. Bitki Koruma Kongresi'nde (5-8 Eylül 2016, Konya, Türkiye) poster olarak sunulmuştur.
References
- Albayrak S., Tuncer S., Karadoğan B., Bozbek Ö., Kalkan N.N., 2011. Erzincan İli Bağlarında Bağ Küllemesi [Erysiphe necator Schw. (Uncinula necator Schw.) Burr.] Hastalığının Mücadelesinde Tahmin-Uyarı Modellerinden Yararlanma Olanakları Üzerinde Araştırmalar. Bitki Koruma Bülteni, 51(2): 101-117.Anonim, 2015a. Zirai Mücadele Teknik Talimatları Kitabı. Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğü, No: 4, s. 261-274, Ankara-Türkiye. Anonim, 2015b. Bitki Hastalıkları Standart İlaç Deneme Metotları (Meyve-Bağ Hastalıkları). http://www.tarim.gov.tr (Erişim tarihi: 19.11.2015).Anonim, 2018a. Türkiye İstatistik Kurumu. http://www.tuik.gov.tr (Erişim tarihi: 06.11.2015).Anonim, 2018b. Tarım Ürünleri Piyasaları ÜZÜM. https://arastirma.tarimorman.gov.tr/tepge/Belgeler/PDF%20Tar%C4%B1m%20%C3%9Cr%C3%BCnleri%20Piyasalar%C4%B1/2018Temmuz%20Tar%C4%B1m%20%C3%9Cr%C3%BCnleri%20Raporu/2018-Temmuz%20%C3%9Cz%C3%BCm.pdf (Erişim tarihi: 06.11.2018).Delen N., Tiryaki O., Türkseven S., Temur C., 2015. Türkiye’de pestisit kullanımı, kalıntı ve dayanıklılık sorunları, çözüm önerileri. Türkiye Ziraat Mühendisliği VIII. Teknik Kongresi Bildiriler Kitabı-2, 758-778 s.Ellis M.A., Funt R.C., Celeste W., Doohan D., Bordelon B., Williams R.N., Brown M., 2009. Midwest Small Fruit Pest Management Handbook, Bulletin 861, Chapter 5. Ohio State University.Gadoury D.M., Ficke A., Seem R.C., Wilcox W.F., Dry I.B., 2000. Ontogenic resistance to powdery mildew (Uncinula necator) in grape berries. Proceedings of the 5th International Symposium for Cool Climate Viticulture and Oenolog, Melbourne, Australia, June 05-08, 2000, pp 10-15. Gadoury D.M., Seem R.C., Wilcox W.F., 2006. Modeling and mapping the relationship between climate and ontogenic resistance to the major fungal diseases of grapevine. In: Proceedings of the 5th International Workshop on Grapevine Downy and Powdery Mildew, 157, 9.Gubler W.D., Rademacher M.R., Vasquez S.J., 1999. Control of powdery mildew using the UC Davis powdery mildew risk index. The American Phytopathological Society, APSnet Features. https://www.apsnet.org/edcenter/apsnetfeatures/Pages/UCDavisRisk.aspx. (Date of access: 16 June 2015).Hartman J., Beale J., 2008. Powdery Mildew of Grape. Plant Pathology Fact Sheet. UK Coorperative Extension Service, University of Kentucky-College of Agriculture, pp 219-302, July 2008, NorthLexington, Kentucky. http://plantpathology.ca.uky.edu/files/ppfs-fr-s-12.pdf (Erişim tarihi: 25.08.2014).Moyer M., 2012. Grapevine Powdery Mildew. Washington State University. www.wine.wsu.edu/research-extension/ (Date of access: 25 July 2014).Moyer M., Grover G., 2012. Powdery Mildew in Western Washington Commercial Grape Production: Biology and Disease Management. Washingtonstate University Extension No:59, pp 695-699, Washington. Reuveni M., 2010. Activity of trifloxystrobin against powdery and downy mildew diseases of grapevines Canadian Journal of Plant Pathology, 23 (1): 341-346. Turan K., Tokgönül S., 1994. Bağ Küllemesine (U. necator) Karşı Uygun Mücadele Metodunun Tespiti Üzerinde Araştırmalar Bitki Koruma Bülteni. 34 (3-4): 165-170.
Assessment of different spraying programs to chemical control of powdery mildew (Erysiphe necator Schw.) in vineyard in Manisa province
Year 2020,
Volume: 60 Issue: 2, 55 - 62, 30.06.2020
Nurdan Savas
,
Esra Albaz
Serkan Önder
Abstract
This study aimed to determine a spraying program that will be more effective and appropriate in time for the control of powdery mildew disease. The trial was carried out in 2015 at the vineyard of Manisa Viticulture Research Institute in Sultani seedless grape variety known to be naturally infected with the disease. Three programs, including Program A (Plant Protection Technical Instructions chemical control), Program B (addition of an additional pesticide application between the first and second applications in the (Plant Protection Technical Instructions) and Program C (early chemical control when shoots are 10 cm long), were tested with different time of pesticide application. By evaluating the times of spraying on the control against diseases, the most effective spraying program was determined. Fungicide, 30 ml-1 100 l, containing 100 g l-1 kresoxim-methyl + 200 g l-1 boscalid (Collis SC, BASF) active substance was used in the dose of water in all the applications performed according to all of the programs. As a result, Program A was 53.88%, Program B was 69.17%, Program C was 73.79% effective in the control against powdery mildew disease on leaves; Program A was 65.22%, Program B was 87.50% and Program C was 92.61% effective in the control against powdery mildew disease on grape bunches.
Project Number
TAGEM–BS–15/08–04/02–01(1)
References
- Albayrak S., Tuncer S., Karadoğan B., Bozbek Ö., Kalkan N.N., 2011. Erzincan İli Bağlarında Bağ Küllemesi [Erysiphe necator Schw. (Uncinula necator Schw.) Burr.] Hastalığının Mücadelesinde Tahmin-Uyarı Modellerinden Yararlanma Olanakları Üzerinde Araştırmalar. Bitki Koruma Bülteni, 51(2): 101-117.Anonim, 2015a. Zirai Mücadele Teknik Talimatları Kitabı. Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğü, No: 4, s. 261-274, Ankara-Türkiye. Anonim, 2015b. Bitki Hastalıkları Standart İlaç Deneme Metotları (Meyve-Bağ Hastalıkları). http://www.tarim.gov.tr (Erişim tarihi: 19.11.2015).Anonim, 2018a. Türkiye İstatistik Kurumu. http://www.tuik.gov.tr (Erişim tarihi: 06.11.2015).Anonim, 2018b. Tarım Ürünleri Piyasaları ÜZÜM. https://arastirma.tarimorman.gov.tr/tepge/Belgeler/PDF%20Tar%C4%B1m%20%C3%9Cr%C3%BCnleri%20Piyasalar%C4%B1/2018Temmuz%20Tar%C4%B1m%20%C3%9Cr%C3%BCnleri%20Raporu/2018-Temmuz%20%C3%9Cz%C3%BCm.pdf (Erişim tarihi: 06.11.2018).Delen N., Tiryaki O., Türkseven S., Temur C., 2015. Türkiye’de pestisit kullanımı, kalıntı ve dayanıklılık sorunları, çözüm önerileri. Türkiye Ziraat Mühendisliği VIII. Teknik Kongresi Bildiriler Kitabı-2, 758-778 s.Ellis M.A., Funt R.C., Celeste W., Doohan D., Bordelon B., Williams R.N., Brown M., 2009. Midwest Small Fruit Pest Management Handbook, Bulletin 861, Chapter 5. Ohio State University.Gadoury D.M., Ficke A., Seem R.C., Wilcox W.F., Dry I.B., 2000. Ontogenic resistance to powdery mildew (Uncinula necator) in grape berries. Proceedings of the 5th International Symposium for Cool Climate Viticulture and Oenolog, Melbourne, Australia, June 05-08, 2000, pp 10-15. Gadoury D.M., Seem R.C., Wilcox W.F., 2006. Modeling and mapping the relationship between climate and ontogenic resistance to the major fungal diseases of grapevine. In: Proceedings of the 5th International Workshop on Grapevine Downy and Powdery Mildew, 157, 9.Gubler W.D., Rademacher M.R., Vasquez S.J., 1999. Control of powdery mildew using the UC Davis powdery mildew risk index. The American Phytopathological Society, APSnet Features. https://www.apsnet.org/edcenter/apsnetfeatures/Pages/UCDavisRisk.aspx. (Date of access: 16 June 2015).Hartman J., Beale J., 2008. Powdery Mildew of Grape. Plant Pathology Fact Sheet. UK Coorperative Extension Service, University of Kentucky-College of Agriculture, pp 219-302, July 2008, NorthLexington, Kentucky. http://plantpathology.ca.uky.edu/files/ppfs-fr-s-12.pdf (Erişim tarihi: 25.08.2014).Moyer M., 2012. Grapevine Powdery Mildew. Washington State University. www.wine.wsu.edu/research-extension/ (Date of access: 25 July 2014).Moyer M., Grover G., 2012. Powdery Mildew in Western Washington Commercial Grape Production: Biology and Disease Management. Washingtonstate University Extension No:59, pp 695-699, Washington. Reuveni M., 2010. Activity of trifloxystrobin against powdery and downy mildew diseases of grapevines Canadian Journal of Plant Pathology, 23 (1): 341-346. Turan K., Tokgönül S., 1994. Bağ Küllemesine (U. necator) Karşı Uygun Mücadele Metodunun Tespiti Üzerinde Araştırmalar Bitki Koruma Bülteni. 34 (3-4): 165-170.