Eğitim Sanatından Yönetim Sanatına

Year 2022, , 70 - 79, 30.06.2022

Hasan Çiçek

https://doi.org/10.47130/bitlissos.1039816

Abstract

Geçmişten bugüne bazı alanların icrası sanat olarak dile getirilmiştir. Çünkü sanat, her ne kadar insanın duygu ve düşüncelerinin özgün bir ürünle ifadesi olsa da herhangi bir çabada gösterilen özeni, ustalığı, özveriyi de anlatır. Bu anlamda Eğitim ve yönetim de bu alanlardandır. İki sanattan biri insanın ruhunu sanatkârane işleyerek, insanı insan kılıyor; diğeri toplumun ya da yönetilenlerin huzur içinde yaşamasını sağlayarak insanı mutluluğa ulaştırıyor. Sanat; zarafeti, inceliği, bilgeliği, deneyimi çağrıştırır. Üstlenilen görevi en incelikli haliyle ve zarafetle yapmayı anlatır. Sanatın eğitimde ve yönetimde söz konusu olması iki alana da kalite katar. İki alanın sanat duyarlılığı ile icra edilmesi, eğitimin ve yönetimin işlevlerini sağlıklı bir biçimde yerine getirmesine de göndermede bulunur. Eğitimin ve yönetimin bir sanat duyarlılığı ile düşünülmesi ve icra edilmesi şüphesiz en ideal olanıdır. Eğitim ve yönetim alanında, meslekte uyulması gereken kurallara/ustalığa uygun, özverili, incelikli ve özenli eylemeyi ve söylemeyi göz ardı etmemek gerekir. Eğitim ve yönetim bu nitelikte icra edilince ya da buna uygun işleyince, eğitim ve yönetim sanatından söz edebiliriz. Bu çalışmada eğitim ve yönetimin sanat duyarlılığı ile nasıl ele alınması gerektiği üzerinde durulacaktır.

Keywords

İnsan, Eğitim Sanatı, Yönetim Sanatı, Duyarlılık, Adalet.

From the Art of Education to the Art of Governance

Abstract

Since ancient times, the performance of certain areas has been expressed as art. For although art is the expression of human feelings and thoughts by an original product, it also talks about the care, mastery, and devotion shown within any effort. Education and governance are also among these fields. One of the two arts renders human as human by artistically processing human soul; the other makes people happy by ensuring that the society or the governed live in peace. The fact that art is in question in education and governance adds quality to both fields. The performance of the two fields with artistic sensitivity also refers to the healthy fulfillment of the functions of education and governance. It is undoubtedly the most ideal to think and perform education and governance with an artistic sensitivity. In the field of education and governance, one must pay attention to act and talk with a refined, devoted, and attentive way in accordance with the rules/mastery of the profession. the art of education and governance when education and governance are performed in this manner or functioned accordingly. In this paper, it will be focused on how education and governance should be handled with artistic sensitivity.

Keywords

Human, Art of Education, Art of Governance, Sensitivity, Justice.

References

• Aytaç, K. (2018). Avrupa eğitim tarihi. Doğu Batı Yayınları.
• Arendt, H. (2004). Geçmişle gelecek arasında (B. S. Şenel, Çev.). İletişim Yayınları.
• Condercet, M. (1990). İnsan zekâsının ilerlemeleri üzerine tarihi bir tablo taslağı. (Oğuz Peltek, Çev.). MEB Yayınları.
• Çiçek, H. (2019, 20-22 Aralık). Sanat olarak eğitim ve yönetim. [Konferans sunumu tam metin]. 3. Uluslararası Sosyal ve Beşeri Bilimler Kongresi, Van, Türkiye. https://www.ispecongress.org/_files/ugd/d0a9b7_0f6ac69abafd467a9edec3aab891a490.pdf
• Duralı, Ş. T. (2017). Gılgamış destanı. Dergah Yayınları.
• Fârâbî, (2019). İlimlerin sayımı (M. Uyanık & A. Akyol, Çev.). Elis Yayınları.
• Toktaş, F. (2002). Fârâbî’nin Kitâbü’l-Mille adlı eserinin taktim ve çevirisi. Divan Dergisi, 7(12), 258-273.
• Güncel Türkçe Sözlük. (2019, 08 Ağustos). http://sozluk.gov.tr/
• Jaspers, K. (1979). Die geistige situation der zeit. De Gruyter Published.
• Jaspers, K. (1995). Felsefi düşünüşün küçük okulu (S. Umran, Çev.). Birleşik Yayınları.
• İpek, C. (2012). Eğitimin toplumsal temelleri. Memduhoğlu, H. B. & Yılmaz K. (Editörler), Eğitim Bilimine Giriş (ss.47- 70). Pegem Yayınları.
• Kant, I. (1984). Aydınlanma nedir ? sorusuna yanıt. Seçilmiş yazılar (N. Bozkurt, Çev.). Remzi Kitabevi.
• Jaspers, K. (2017). Eğitim üzerine (A. Aydoğan, Çev.). Say Yayınları.
• Kranz, W. (1984). Antik felsefe (S. Y. Baydur Çev.). Sosyal Yayınları.
• Kymlıcka, W. (2006). Çağdaş siyaset felsefesine giriş (E. Kılıç, Çev.). Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Quinton, A. (1994). Karl Popper: Özler olmadan siyaset. Crespıgny, A. d. & Mınogue, K.R. (Derleyenler), Çağdaş Siyaset Felsefecileri (ss.151-170). Remzi Kitabevi.
• Mevlana. (1992). Divan-ı kebir I (A. Gölpınarlı, Haz.). Kültür Bakanlığı Yayınları.
• Özev, M. H. & Umar, A. S. (2019). Türk meritokrasisinin geleceği, “örneklem 1-dış politika ve diplomasi” çatlakları. https://tasam.org/Files/Icerik/File/Meritokrasi-Diplomasipdf_f238c431-dfaf-409a-be22-7dc2b5110d60.pdf.
• Platon. (2001). Devlet adamı (B. Boran & M. Karasan, Çev.). Sosyal Yayınları.
• Rawls, J. (1971). A Theory of justice. Oxford University Press.
• Russell, B. (1993). Eğitim üzerine (N. Bezel, Çev.). Say Yayınları.
• Spring, J. (2019). Özgür eğitim (A. Ekmekçi, Çev.). Ayrıntı Yayınları.
• Tanpınar, A. H. (2015). Mahur beste. Dergâh Yayınları.
• Weber, A. (1993). Felsefe tarihi (H. V. Eralp, Çev.). Sosyal Yayınları.