Abstract
Suç konusu insanlık tarihi
kadar eski bir olgudur. Antikçağda Platon, Kanunlar adlı kitabında suçun ruhsal
bir tür hastalık olduğunu ileri sürmüştür. Aristoteles ise, suçu toplumdaki
yoksulluk ve devrimlerle ilişkilendirmiştir. Suç yüzyıllar boyunca farklı zaman
ve mekanlarda, farklı şekilleriyle karşımıza çıkmaktadır. Uygarlık, bilim ve
teknolojik gelişmelerle beraber suçluluk da boyut değiştiriyor. Fakat son
dönemlerde suçluluk konusu içinde en dikkat çekici konu hiç kuşkusuz çocuk
suçluluğudur. Özellikle gelişmiş ve gelişmekte olan toplumlarda göç ve hızlı
kentleşmenin birer sonucu olarak suça sürüklenmiş çocuk sayısı artmıştır.
"Çocuk ve suç " kavramlarını aynı cümle içerisinde kullanılmaya
başlanması ciddi bir sosyal sorun göstergesidir. Henüz kişilik gelişimini ve
kimliğini tamamlayamamış çocuğu suça sürükleyen etmenler, çocuğun devamlı
iletişim halinde bulunduğu sosyal çevresidir. Çocuk ne iyi ne de kötü bir
karaktere sahip olmayan bireydir. Zaman
içerisinde yaşantılar ve eğitimle kişiliği şekillenir. Bu tanım, çocukluğun
psikolojik ve sosyolojik deneyimler neticesinde geliştiğini gösterir. Dolasıyla çocuğu suça sürükleyen etkenlerin
sosyolojik olarak değerlendirilmesi büyük önem taşımaktadır. Bu çalışma, sosyal
bir sorun olan çocuk suçluluğunun sosyolojik suç teorileri kullanılarak
değerlendirilmesinin yapıldığı bir derlemedir.
Keywords
References
- Altan, Ö. Z. (2000). Sosyal Politika. Eskişehir:: Anadolu Üniversitesi Ders Kitapları Yayın No:8.
- Burkay, S. (2009). Sosyal Problem Görünümüyle Sapma ve Suç. Ankara : Siyasal Yayın.
Abstract
The
subject of crime is a phenomenon as old as human history. Platon put forward
that crime was a kind of spiritual disease in his book entitled as Laws in
ancient times. Aristotle linked the crime to poverty and revolutions in
society. Crime has occurred with different forms in different times and places
for centuries. Civilization, along with developments in science and technology
and the criminality also change its own dimension. However, the most notable
issue of the criminality recently is juvenile delinquency. As a consequence of
immigration and rapid urbanization, the number of juveniles pushed to crime has
increased in particularly developed and developing societies. Being used of
"Child and crime" concepts in the same sentence indicates a serious
social problem. The factors which drive the children who have not complete
their personality development and identity yet are their social environment in
which the child is constantly communicating. A child is an individual that has
neither good nor bad character. His/her personality is shaped by experience and
education in time. This definition shows that childhood develops in the light
of the psychological and sociological experiences. Therefore, the sociological
evaluation of the factors which drive the child to crime is very significant. This
study is a review evaluating child delinquency, which is a social problem,
using sociological crime theories.
References
- Altan, Ö. Z. (2000). Sosyal Politika. Eskişehir:: Anadolu Üniversitesi Ders Kitapları Yayın No:8.
- Burkay, S. (2009). Sosyal Problem Görünümüyle Sapma ve Suç. Ankara : Siyasal Yayın.
Details
| Journal Section | Araştırma Makaleleri |
|---|---|
| Authors | |
| Publication Date | June 29, 2017 |
| Published in Issue | Year 2017 Volume: 6 Issue: 1 |
Cite