Çocuklar, insanlığın geleceğini
simgeler. Onlar üzerinden geliştirilen olumlu ya da olumsuz tutumlar, aslında
insanlığın gelecekte varmak istediği noktayı aşikâr eder. Bu yüzden de
çocukların küçüklükten itibaren donanımlı bir şekilde yetiştirilmesi önemlidir.
Bu öneminden dolayı da genel edebiyat biliminin içinde ‘çocuk edebiyatı’ gibi
önemli bir alan açığa çıkmıştır. Saflık ve masumlukla özdeş olan çocuklar,
‘kirlenmemişlik’ dolayısıyla çoğunlukla eğitsel bağlamda bir bilinç düzeyinin
geliştirilmesi için edebiyatın konusu edilirler. Hoşça zaman geçirmek olarak da
düşünülebilecek olan edebiyat, çocuğun oyuna yüklediği anlamla yakın bir ilişki
içindedir. Çocuğun oyun oynarken aldığı keyif gibi yetişkinler de edebi metni
oluştururken ya da edebi metnin okuyucusuyken bu şekilde bir keyif almak arzusu
içindedirler.
Bu çalışmada; milli şairimiz Mehmet
Akif Ersoy’un Safahat (Birinci Kitap) adlı şiir kitabında çocukların yansıtılma
biçimlerine yer verilecektir. Çocuk dünyası, çocuklardan beklentiler ve
çocukların içinde bulunduğu durumlar irdelenecektir. Tüm şiirlerini hayatın
içinden, yaşayarak kurgulayan Mehmet Akif’in, çocukları dâhil ettiği şiirleri
hem dönemine dair bir durum tespitini hem de şairin çocuk dünyasına dair
beklentilerini ifade ettiği söylenebilir.
Türk Edebiyatı Mehmet Akif Ersoy Safahat Çocuk Oyun Yoksulluk
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Araştırma Makaleleri |
Authors | |
Publication Date | December 21, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 7 Issue: 2 |