Polyphonic Western Music, which entered the palace as a result of the Westernization Movement in the last periods of the Ottoman Empire, develops further with the innovations that Mustafa Kemal Atatürk made to bring the country to the level of modern civilization after the proclamation of the Republic on October 29, 1923. Five Turkish young people, who were sent abroad for musical education and called the Turkish Five, aimed to create Contemporary Polyphonic Turkish Music by combining the contemporary music theories of the period and the artistic movements they were influenced by with elements of Traditional Turkish Music. The emerging new music brought with it different technical challenges.
In this study, the technical problems faced by violin students studying at the conservatories while studying the first violin parties in the selected symphonic works of the Turkish Five were examined, and suggestions were made to solve these problems, while at the same time, the supporting works selected from the classical violin repertoire were examined and presented as a study proposal.
In the study, the ones in the repertoires of State Symphony Orchestras and frequently performed; Ahmed Adnan Saygun's Divertimento Op. 1, The first violin parties of the symphonic works of Hasan Ferid Alnar's Prelude and Two Dances, Ulvi Cemal Erkin's Köçekçe, Cemal Reşit Rey's Enstantaneler and Necil Kazım Akses on Itrî's Neva-Kâr It has been examined.
Osmanlı İmparatorluğu’nun son dönemlerindeki Batılılaşma Hareketi sonucunda saraya giren Çok Sesli Batı Müziği, Cumhuriyet’in 29 Ekim 1923 tarihinde ilan edilmesinden sonra Mustafa Kemal Atatürk’ün ülkeyi çağdaş uygarlık düzeyine çıkarmak için yaptığı yenilikler ile birlikte daha da gelişir. Müzik eğitimi için yurt dışına gönderilen ve Türk Beşleri olarak adlandırılan beş Türk Genci, dönemin çağdaş müzik kuramlarını ve etkilendikleri sanatsal akımları Geleneksel Türk Müziği öğeleriyle birleştirerek Çağdaş Çok Sesli Türk Müziği’ni yaratmayı amaçlamışlardır. Ortaya çıkan bu yeni müzik, farklı teknik zorlukları da beraberinde getirmiştir.
Bu çalışmada, konservatuvarlarda eğitim gören keman öğrencilerinin, Türk Beşleri’nin seçilmiş senfonik eserlerindeki 1. keman partilerini çalışırken karşılaşacakları teknik problemler incelenmiş ve bu problemlerin çözülmesi için önerilerde bulunulurken aynı zamanda klasik keman repertuarından seçilmiş olan destekleyici nitelikteki eserler incelenerek çalışma önerisi olarak sunulmuştur.
Çalışmada, Devlet Senfoni Orkestraları’nın repertuarlarında bulunan, sıklıkla seslendirdikleri; Ahmed Adnan Saygun’un Divertimento Op. 1, Hasan Ferid Alnar’ın Prelüd ve İki Dans, Ulvi Cemal Erkin’in Köçekçe, Cemal Reşit Rey’in Enstantaneler ve Necil Kazım Akses’in Îtri’nin Neva-Kâr’ı Üzerine Scherzo adlı senfonik eserlerinin 1. keman partileri icracılık yönünden incelenmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Müzik |
Bölüm | İnceleme Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Nisan 2021 |
Gönderilme Tarihi | 8 Mart 2021 |
Kabul Tarihi | 16 Nisan 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 |
Balkan Müzik ve Sanat Dergisi Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.