In-Vitro Koşullarda pH’nın Nohut (Cicer arietinum)’Da Antraknoz Etmeni Olan Ascochyta rabiei'nin Miselyal Gelişimi Üzerine Etkisi

Year 2022, Volume: 1 Issue: 1, 24 - 30, 13.06.2022

Sevim Atmaca Ali Endes

Abstract

: Nohut (Cicer arietinum, Fabaceae), Orta Asya ve Afrika'nın birçok yerinde önemli bir diyet proteini kaynağını temsil eden yenilebilir bir baklagil mahsulüdür. Bu baklagil, çoğunlukla gelişmekte olan ülkelerde, hayvansal proteinlere bir alternatif olarak giderek daha fazla kullanılmaktadır ve ekonomik nedenlerden ya da vejetaryen insanların tercihlerinden dolayı önemli bir diyet bileşeni olmuştur. Tüm dünyada nohutları etkileyen fungal hastalıklar içrisinde en önemli olan Ascochyta rabiei (Pass.) Labr.'ın neden olduğu Ascochyta yanıklığıdır. [teleomorf: Didymella rabiei (Kovacheski) Von Arx. Patojen, özellikle hastalık gelişimi için elverişli koşullar altında hassas kültür çeşitlerinde salgın boyutunda ciddi yanıklığa ve verim kayıplarına (% 100'e kadar) neden olur. Bu türün Patates Dextrose Agar üzerinde farklı pH (5, 6, 7) derecelerinin miselyal büyüme üzerine etkisi araştırılmıştır. Steril bir mantar delici kullanılarak 10 günlük kültürün aktif olarak büyüyen kenarından 6 mm çapında bir agar disk alınmış ve 20 ml PDA içeren 9 cm'lik bir Petri kabının ortasına yerleştirilmiştir. Her bir izolat (9 izolat) için 4 tekerrür kullanmak üzere tesadüf parselleri deneme desenine göre çalışma yürütülmüştür. Optimum miselyal gelişimi belirlemek için yapılan çalışma sonunda pH 6/7 ve Ar9 / Ar44 A. rabiei izolatları sırasıyla diğer Ph ve izolatlar arasında anlamlı ölçüde farklı olduğu belirlenmiş ve patojen x Ph etkileşimi anlamlı ölçüde farklılık göstermiştir.

Keywords

Ascochyta rabiei, Miselyal gelişim, pH

Thanks

Yapılan bu çalışma 2. Uluslararası Akdeniz Sempozyumu- 2. International Mediterranean Symposium, 23- 25 Mayıs 2019, Mersin adlı kongrede özet kısmı sözlü sunum olarak bildiri kitabında yer almaktadır.

References

• Akem, C. (1999). Ascochyta blight of chickpea: present status and future priorities. International Journal of Pest Management, 45, 131-137
• Bayraktar, H., Dolar, F.S. and Tör, M. (2007). Determination of Genetic Diversity within Ascochyta rabiei(Pass.) Labr., The cause of Ascochyta Blight of Chickpea in Turkey. Journal of Plant Pathology 89(3): 341-347.
• Endes, A. (2021). Influence of culture media, temperature, pH and light regime on mycelial growth of Ascochyta rabiei. Int J Agric For Life Sci (2021) 5(1): 87-93.
• Eser, D. ve Soran, H. (1978). Yerli ve Yabancı Kökenli Nohut Çeşitlerinin Orta Anadolu Koşullarında Erkencilik, Verimlilik ve Hastalılara Dayanıklılık Yönünden Mukayeseli İncelenmesi. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayın No: 684, Ankara.
• FAOSTAT. (2020). Food And Agriculture Organization Of The United Nations Rome. 2022.
• Gamliel-Atinsky, E., Schtienberg, D., Vintal, H., Nitzni, Y., and Dinoor, A. (2005). Production of Didymella rabieipseudothecia and dispersal of ascospores in a Mediterranean Climate. Phytopathology 95: 1279-1286.
• Gaur, R. B., Singh, R. D. (1985): Control of Ascochyta blight of chickpea through foliar spray. ICPN 13, 22--24. in Syria ve Lebanon. Phytopath. Medit. 24:265-266.
• Haware , M. P., Nene, Y.L., and Mathur, S.B. (1986). Ascochyta blight . Seed Borne Diseases of Chickpea. Technical Buletin from the Danish Goverment Institute of Seed Pathology for Developing Countries, No:1, s. 9-15 Cpenhagen. Denmark.
• Kader, D. A. A., El-Vakil, A., Tohami, M. R., Ghoniem, M. I. (1990). Effect of some agricultural practices and chemical control on the incidence of Ascochyta blight of chickpea. Egyptian J. Phytopathol. 21, 31--43.
• Kaiser, W. J. (1981). Workshop on Ascochyta Blight and the Winter Sowing of Chickpeas. Saxena, M. C, Sing, K. B. (Eds.), Control of ascochyta blight of chickpea through clean seed. Pp: 117-122. Nijhoff-Junk, Aleppo, Syria.
• Kaiser, W., J. and Kusmenoglu, I. (1997). Distribution of mating types and the teleomorph of Ascochyta rabieion chickpea in Turkey. Plant Disease, 81,1284-- 1287.
• Maden , S., (1987) .Seed -- borne Fungal Disease Of Chickpea in Turkey . J . Turkish Phytopath . 16 (1): 1--8.
• Morjane, H., Cherif, M. and Harrabi, M. (1993). Chemical and genetic control of Ascochyta blight in chickpea. International Chickpea and Pigoonpea Newsletter. 28: 11-13.
• Nene, Y. L. (1982). A review of Ascochyta blight of chickpea. Trop. Pest Manage., 28, 61-70.
• Nene, Y. L. (1984). The chickpea. Saxena M. C., Singh K. B., (Eds.), A review of ascochyta blight of chickpea (Cicer arietinum L.). Pp:223-270. CAB International, Oxfordshire
• Nene, Y., L., Sheila , V.K. and Sharma , S.B. (1996). A world list of chickpea and pigeonpea pathogens. 5 th edn. Patoncheru 502324 Andhra Pradesh , İndia:International Crops Research Institute for the Semi Arid Tropics. 27p.
• Pande, S., Siddique, K. H. M., Kishore, G. K., Bayaa, B., Gaur, P. M., Gowda, C. L. L., Bretag, T.W. & Crouch, J. H. (2005). Ascochyta blight of chickpea (Cicer arietinum L.): a review of biology, pathogenicity, and disease management. Australian Journal of Agricultural Research, 56(4), 317-332.
• Reddy, M., V. and Kabbabeh, S., (1983). Pathogenic variability in Ascochyta rabiei' in Syria ve Lebanon. Phytopath. Medit. 24:265-266.
• Santra, D. K., Tekeoglu, M., Ratnaparkhe, M., Kaiser, W. J., Muehlbauer, F. J. (2000). Identification and mapping of QTLs conferring resistance to ascochyta blight in chickpea. Crop Science, 40, 1606-1612
• Setia, R.C., Setia, N., and Malik, C.P., (1985). Effect of Long-chain Alcohols on Some Growth and Biochemical Parameters in Chickpea. International Chickpea Newsletter. 13: 27-29.
• Singh, G., Singh, M. (1990). Chemical control of Ascochyta blight of chickpea. Indian Phytopathol. 43, 59--63.
• Şehirali, S., (1988). Yemeklik Dane Baklagiller. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları: 1089, Ders Kitabı: 314, A. Ü. Basımevi, Ankara.
• Trapero --Casas, A., and Kaiser, W.J. (1992). Development of Didymella rabiei, the telemorph of Ascochyta rabiei, on chickpea straw. Phytopathology. 82: 1261- 1266.
• Tripathi, H. S., R. S. Singh, H. S. Chaube. (1987). Effect of fungicidal seed and foliar applications on chickpea. Indian Phytopathol. 40, 63--66.
• TÜİK. (2021). Türkiye İstatistik Kurumu. 2022.