Arap Dili Belâgatı Arap Dili Belâgatı Arab Language and Literature Tashbīh Maknî Methapor Istiʿāra Istiʿāra Makniyya Sakkākī
As is known, istiʿāra is a lexical metaphor. Istiʿāra makniyya, which is a type of istiʿāra, should also naturally contain metaphors. In almost all of the examples of istiʿāra makniyya in the literature books, mustaʽār lah/mushabbah is used in the real sense. In this type of istiʿāra, the use and mention of mustaʽār lah/mushabbah in the real sense pose a problem. It is understood that the confusion in the definition of istiʿāra affects the formation of this problem. In almost all studies, both classical and modern, it is seen that Sakkākī’s (d. 626/1229) definition of istiʿāra makniyya has been adopted and maintained as it is. Although some words in these literature boks do not contain metaphors, examples of istiʿāra makniyya are given. One of the reasons for this is that tashbīh maknī, which is a type of balīgh/eloquent tashbīh, is not examined under a separate tashbīh title. This article, aims to draw attention to a new definition of istiʿāra makniyya and to point out the problems in the existing definitions and examples. In this study, this problem will be evaluated by centered on the famous couplet of the poet Companion Abū Dhuʾayb al-Hudhalī (d. 28/648-49), which is included as an example of istiʿāra makniyya in almost all literature books.
Bilindiği gibi istiare bir lügavî mecazdır. Doğal olarak bir istiare türü olan istiare-i mekniyyenin de mecaz içermesi gerekmektedir. Belâgat kitaplarında istiare-i mekniyye ile ilgili getirilen örneklerin hemen hepsinde müstear leh/müşebbeh hakiki anlamda kullanılmaktadır. Bu istiare türünde müstear leh/müşebbehin hakiki anlamda kullanılması, dahası zikredilmesi problem teşkil etmektedir. Buradaki kapalılığa istiare tanımındaki karışıklığın da etki ettiği anlaşılmaktadır. Klasik olsun modern olsun hemen hemen bütün çalışmalarda Sekkâkî’nin (öl. 626/1229) istiare-i mekniyye tanımının benimsenip aynen sürdürüldüğü görülmektedir. Bu belâgat kitaplarında, bazı sözlerin mecaz ihtiva etmemesine rağmen istiare-i mekniyye başlığı altında örnek olarak getirilmesinin sebeplerinden birinin de beliğ teşbihin bir türü olan teşbih-i meknînin ayrı bir teşbih başlığı altında incelenmemesi olduğu söylenebilir. Bu makalede istiare-i mekniyyenin yeni bir tanımına dikkat çekilip mevcut tanım ve örneklerdeki problemlere işaret etmek hedeflenmektedir. Çalışmada bu sorun, neredeyse bütün belâgat kitaplarında istiare-i mekniyye örneği olarak yer alan şair sahâbî Ebû Ẕü’eyb el-Hüẕelî’nin (öl. 28/648-49) meşhur beyti merkeze alınarak değerlendirilecektir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Religious Studies |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 31, 2022 |
Submission Date | July 6, 2022 |
Acceptance Date | December 12, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 Volume: 22 Issue: 22 |
Bozok University Journal of Faculty of Theology (BOZIFDER) is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-Non-Derivatives 4.0 International Licence (CC BY NC ND).