BAZI SOSYO-DEMOGRAFİK ÖZELLİKLER AÇISINDAN DİYABETLİ BİREYLERİN PSİKOSOSYAL UYUM DÜZEYLERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA A Research on Psychosocial Adjustment Levels of Individuals with Diabetes in Terms of Some Sociodemographic Features

Year 2017, Volume: 7 Issue: 3, 73 - 80, 10.09.2017

Oğuzhan Zengin , Engin Fırat Bilal Acar

Abstract

ÖZET

Amaç: Bu araştırma cinsiyet, eğitim durumu, aile tipi, gelir, meslek, yaşanılan yer, hanede yaşayan

kişi gibi birtakım sosyodemografik özelliklerin diyabetli bireylerin psikososyal uyum düzeylerine

etkisi olup olmadığını incelemek amacıyla gerçekleştirilmiştir.

Gereç ve Yöntem: Çankırı Devlet Hastanesi İç Hastalıkları Polikliniğine 03.03.2015- 15.06.2015

tarihleri arasında başvuran ve araştırmanın içerme kriterlerini sağlayan 93 diyabetli birey araştırmaya

dahil edilmiştir. Veri toplama aracı olarak Katılımcı Bilgi Formu ve Psikososyal Uyum-Öz Bildirim

Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS paket programı aracılığı ile Mann-Whitney

U, Kruskal-Wallis ve Spearman testleri kullanılmıştır.

Bulgular: Araştırma kapsamında elde edilen verilere göre erkekler kadınlara göre daha iyi bir

psikolojik uyuma sahiptir. Yaş ilerledikçe psikolojik uyum artmaktadır. Hanede yaşayan kişi sayısı

arttıkça hastaların sağlık bakımı, aile çevresi, sosyal çevre, psikolojik alan ve genel psikososyal

uyumu kötüye gitmektedir. Emekliler sağlık bakımına uyumda daha az sorun yaşarken mesleğini

serbest meslek olarak bildirenler sağlık bakımına uyumda daha çok sorun yaşamaktadır.

Psikolojik uyumda yine emeklilerin oldukça iyi bir düzeyde olduğu görülürken herhangi bir işte

çalışmayanların psikolojik alan uyumlarının kötü olduğu bulunmuştur (p<.05).

Sonuç: Yaş, cinsiyet, hanede yaşayan kişi sayısı ve icra edilen meslek diyabetli bireylerin psikososyal

uyumunu etkileyen değişkenler arasında yer almaktadır.

Anahtar Sözcükler: Diyabet; Psikososyal uyum; Sağlık psikolojisi.

ABSTRACT

Objectives: This research is carried out to examine the effects of some sociodemographic

features like gender, education, family type, income, occupation, living place and number of

household on the psychosocial adjustment levels of people with diabetes.

Material and Methods: 93 diabetic individuals who met the inclusion criteria of the research

and applied to the Outpatient Clinic of Internal Disease in Çankırı State Hospital between the

dates of 03.03.2015 and 15.06.2015 participated in the research. Data were collected using a

demographic data sheet and the Psychosocial Adjustment to Illness Scale-Self Report (PAIS-SR).

In the analysis Mann-Whitney U, Kruskal-Wallis and Spearman’s Correlation were used.

Results: Results indicated that men had beter psychological adjustment to illness than women.

Advanced age was related with beter psychological adjustment. Number of people living in

house was negatively associated with healthcare orientation, domestic environment, social

environment, psychological distress and pschosocial adjustment. Retired participants had

fewer problems in the domain of healthcare orientation than self-employed participants. While

retired participants had beter adjustment in the domain of psychological distress, non-working

participants had poor adjustment to psychological distress.

Conclusion: Age, gender, number of people living in the house and occupationare of variables

that affect the psychosocial adjustment of people with diabetes.

Keywords: Diabetes; Psychosocial adjustment; Psychology of health

Keywords

BAZI SOSYO-DEMOGRAFİK ÖZELLİKLER AÇISINDAN DİYABETLİ BİREYLERİN PSİKOSOSYAL UYUM DÜZEYLERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA A Research on Psychosocial Adjustment Levels of Individuals with Diabetes in Terms of Some Sociodemographic Features

References

• 1. World Health Organization. Diabetes mellitus: Report of a WHO study group. World Health Organization Technical Report Series, 1985; 727, Geneva. 2. American Diabetes Association. Diagnosis and classification of diabetes mellitus. Diabetes Care 2010; 33(Suppl. 1): 62-9. 3. Gülseren L, Hekimsoy Z, Gülseren Ş, Bodur Z, Kültür S. Diabetes mellituslu hastalarda depresyon anksiyete, yaşam kalitesi ve yeti yitimi. Türk Psikiyatri Dergisi 2001; 12(2): 89-98. 4. King H, Aubert RE, Herman WH. Global burden of diabetes, 1995–2025: prevalence, numerical estimates, andprojections. Diabetes Care 1998; 21(9): 1414-31. 5. Whiting DR, Guariguata L, Weil C, Shaw J. IDF diabetes atlas: global estimates of the prevalence of diabetes for 2011 and 2030. Diabetes Research and Clinical Practice 2011; 94(3): 311-21. 6. International Diabetes Federation. Diabetes Atlas 5th Edition 2012 update. http://www.idf.org/diabetesatlas/5e/Update2012 (Erişim Tarihi 08.09.2015). 7. Swift PG. Diabetes education in children and adolescents. Pediatric Diabetes 2009; 10(Suppl. 12): 51-7. 8. World Health Organization Regional Office for the Eastern Mediterranean. http://applications.emro.who.int/dsaf/dsa508.pdf (Erişim Tarihi 22.10. 2015)