Abstract
ÖZET
Amaç: Acil servisler adli olguların sıklıkla ilk görüldükleri yerler olması nedeniyle, hastalara acil
servis hizmeti verilmesiyle birlikte adli raporların en çok yazıldığı yer olma özelliğini taşımaktadır.
Hekimler tıbbi uygulamalarda meydana gelen hatalarından sorumlu oldukları gibi, adli tıbbi
uygulamalardan kaynaklanan hatalarından da sorumludur. Çalışmamızda Devlet Hastanesi Acil
Servisi'nde düzenlenen adli raporlardaki eksikliklere dikkat çekilmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Devlet Hastanesi acil servisinde 01.06.2014-31.05.2015 tarihleri arasında 1551
çocuk ve erişkin adli olgu için düzenlenen genel adli muayene raporları olguların demografik özellikleri,
olay etiyolojisi gibi standart adli rapor formunda belirtilmesi gerekli olan bilgiler, bu bilgilerin
kaydedilip edilmediği ve lezyonun diyagramda işaretlenip işaretlenmediği açısından retrospektif
olarak incelendi
Bulgular: En sık olgu türünün künt travma, en sık başvurunun akşam saatlerinde olduğu, yaralanma
bölgelerinin, pozitif bulguların, konsültasyon ve laboratuvar tetkik sonuçlarının çoğu olguda
kaydedilmediği saptandı. Adli raporların çoğunlukla kati rapor olarak düzenlendiği, hayati tehlike
ve basit tıbbi müdahale ile giderilip giderilememe durumlarının olguların yarısına yakınında belirtilmediği
tespit edildi.
Sonuç: Çalışmamızda, acil servisteki adli rapor düzenlenmesi konusunda yeterli özenin gösterilmediği
öngörüsü oluşmuştur. Bu durumun da eğitim eksikliğine bağlı olduğu düşünülmüştür. Bu nedenle
hekimler yasal sorumlulukları gereği adli raporlar ve ilgili yasal mevzuat hakkında bilgilerini
sürekli olarak güncel tutmalılardır.
Anahtar Sözcu¨kler: Adli rapor; Acil servis; Uygulama hataları
ABSTRACT
Background: Emergency departments are the places where forensic reports are most written
because of the fact that forensic cases are seen first. Physicians are responsible for the mistakes
that occur in medical practice, and are also responsible for the mistakes caused by forensic
medical practices. Our study is intended to draw attention to the deficiencies about the judicial
reports prepared in the state hospital emergency service.
Methods: The general forensic examination reports for 1551 child and adult cases between
01.06.2014-31.05.2015 in State Hospital Emergency Department are required to be indicated in
the standard forensic report form such as demographic characteristics, event etiology, whether
this information is recorded and whether the lesion is marked on the diagram were retrospectively
analyzed.
Results: The most frequent case was found to be blunt trauma, the most frequent application
was in the evening hours, the injury sites, positive findings, consultation and laboratory test
results were mostly not recorded. It has been found that judicial reports are often filed as solid
reports, and cases of life threatening and noncompliance with simple medical intervention are
not mentioned near the half of the cases.
Conclusion: In our study, it was predicted that there was not enough care about the regulation
of the judicial report in the emergency service. Its considered that, this situation is also due to a
lack of education. Therefore, physicians should keep their information about judicial reports and
related legislation up to date in accordance with their legal responsibilities.
Keywords: Emergency department; Judical report; Application errors