Abstract
ÖZET
Lipopolisakkarit (LPS) tarafından oluşturulan endotokseminin patofizyolojik mekanizmalarının anlaşılmasında
ve tedavisinde pek çok strateji geliştirilmesine rağmen, hala yoğun bakım ünitelerinin büyük bir problemidir.
Bu çalışmada, endotoksik şok üzerine Apilarnilin koruyucu bir etkisi olup olmadığının, testis dokusunda
histopatolojik değerlendirme ve DNA yapısındaki değişimler ortaya konularak belirlenmesi amaçlanmıştır.
Çalışma için 64 adet Sprague-Dawley cinsi yetişkin erkek sıçan rastgele seçilerek 8 eşit gruba ayrılmıştır.
Testis dokusunda rutin hematoksilen eozin boyaması ile histopatolojik değerlendirme yapılmış, komet testi
ile DNA yapısındaki değişiklikler, 6. saatin sonunda kontrol grubuyla karşılaştırılmıştır. Histolojik değerlendirme
sonucunda artan dozlarda apilarnil uygulanan gruplardan alınan testislere ait kesitlerde kontrol grubu
ile benzer şekilde histolojik yapı gösterdiği gözlenirken, LPS ve artan dozlarda apilarnil uygulanan gruplara
ait testis dokusunda artan dozla birlikte lümendeki sperm miktarının arttığı görülmektedir. Buna ek olarak,
LPS grubu ile karşılaştırıldığında bu gruplara ait seminifer tübüllerdeki hücreler arası bağlantı yerlerinde
daha az ayrılmaların olduğu görülmektedir. DNA yapısındaki değişimler değerlendirildiğinde; LPS, uygulanan
grupta kuyruk DNA yüzdesinde, kuyruk uzunluğunda ve kuyruk momentinde istatistiksel olarak artışa neden
olmuştur. LPS+Apilarnil'in verilmesi DNA hasarında azalmaya neden olmuştur. Apilarnil’in artan dozları DNA
yüzdesi ve kuyruk uzunluğunda istatistiksel olarak azalmaya neden olmuştur. Sonuç olarak, apilarnil artan
dozlarda uygulanmasının, LPS'nin neden olduğu testiküler hasarı azaltığını ve bu etkinin de apilarnilin antioksidan
kapasitesinden kaynaklandığını düşünmekteyiz.
Anahtar kelimeler: LPS; Apilarnil; DNA; komet analizi
ABSTRACT
Although many strategies have been developed in the understanding and treatment of the pathophysiological
mechanisms of endotexemia by lipopolysaccharide (LPS), it is still a major problem of intensive care units. In
this study, we aimed to determine whether apilarnil has a protective effect on endotoxic shock by revealing
histopathological evaluation and changes in DNA structure in testes tissue. For study, 64 Sprague-Dawley
type adult male rats were randomly assigned to 8 equal groups. Histopathological evaluation was performed
by routine hematoxylin eosin staining in testis tissue and changes in DNA structure were compared with
the control group at the end of the 6th hour. As a result of histological evaluation, it was observed that
sections of testis taken from increasing groups of apilarnil groups showed similar histological structure
with the control group, and the amount of sperm in the lumen increased with increasing dose of testis
tissue belonging to groups treated with apilarnil. In addition, there is less separation in the intercellular
junction sites in the seminiferous tubules of these groups compared to the LPS group. When the changes
in DNA structure were evaluated, LPS caused a statistically significant increase in tail DNA percentage, tail
length and tail moment in the applied group. The administration of LPS+Apilarnil caused a decrease in DNA
damage. Increased doses of apilarnil resulted a statistically significant reduction in DNA percentage and tail
length. Increased doses of apilarnil resulted in a statistically significant reduction in DNA percentage and tail
length. In conclusion, we think that apilarnil application of the increased doses decreases testicular damage
caused by LPS and this effect is due to apilarnil antioxidant capacity.
Keywords: LPS; Apilarnil; DNA; commet assay