COVID-19 PANDEMİSİ DÖNEMİNDE ACİL SERVİS ÇALIŞANLARININ PSİKOLOJİK DURUMLARI Psychological Status of Emergency Department Personnel During The COVID-19 Pandemic Period

Year 2021, Volume: 11 Issue: 1, 49 - 55, 15.03.2021

Sema Avcı İbrahim Yağcı

Abstract

ÖZET
Amaç: COVID-19, koronavirüs ailesinden bir RNA virüsü olup ilk kez Aralık 2019’da tespit edilmiştir. COVID-19, 30 Ocak 2020’de Dünya Sağlık Örgütü tarafından pandemi olarak ilan edilmiştir. Bu çalışmada, acil
servis çalışanlarında pandemi döneminde görülen psikolojik değişiklikleri tespit etmeyi amaçladık.
Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya 120 acil servis çalışanı (olgu grubu) ve 70 hastane dışından gönüllü (kontrol
grubu) dâhil edildi. Katılımcılara Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ), Beck Anksiyete Ölçeği (BAÖ), Beck Umutsuzluk Ölçeği (BUÖ) ve Travma Sonrası Stres Belirtileri Alt Ölçeği uygulandı. Ayrıca olgu grubuna TEMPS-A Mizaç
ölçeği de uygulandı.
Bulgular: Sosyodemografik verilere göre hasta grubu ile kontrol grubu arasında eğitim düzeyleri dışında yaş,
cinsiyet, çalışma durumu ve medeni hal arasında anlamlı fark bulunmadı. Gruplar karşılaştırıldığında BDÖ
(p=0,000), BAÖ (p=0,005), BUÖ (p=0,021) ve TSSÖ (p=0,000) açısından istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu
tespit edilmiştir. Olgu grubunun mizaç profiline göre, 8 kişi depresif mizaca, 4 kişi siklotimik mizaca, 2 kişi
anksiyöz mizaca sahipti ve hipertimik mizacı olan kişi yoktu.
Sonuç: Acil servis çalışanlarının COVID-19 döneminde psikolojik olarak etkilendiğini tespit ettik. Sağlık çalışanlarına yönelik zorunlu ve düzenli ruhsal takip programları planlamanın olumsuz etkilenmeyi azaltacağını
ve iş performanslarını artıracağını düşünüyoruz.
Anahtar Kelimeler: Anksiyete; COVID-19; Depresyon; Pandemi; Umutsuzluk
ABSTRACT
Objective: COVID-19 is a RNA virus from the coronavirus family and was first detected in December 2019.
COVID-19 was declared as a pandemic by the World Health Organization on 30 January 2020. In this study,
we aimed to detect psychological changes in emergency department (ED) personnel during the pandemic
period.
Material and Methods: The study included 120 ED personnels (case group) and 70 volunteers from outside
the hospital (control group). The Beck Depression Inventory (BDI), Beck Anxiety Inventory (BAI), Beck Hopelessness Scale (BHI) and Post-traumatic Stress Symptoms Subscale (PSSS) were applied to the participants.
In addition, the TEMPS-A temperament scale was applied to the case group.
Results: According to socio-demographic data, there was no significant difference between the case group
and the control group, except for education levels, between age, gender, employment and marital status.
When the groups were compared, it was determined that there was a statistically significant difference in
terms of BDI (p=0.000), BAI (p=0.005), BHI (p=0.021) and PSSS (p=0.000). According to the temperament
profile of the case group, 8 people had depressive temperament, 4 people had cyclothymic temperament, 2
people had anxious temperament and there was no individual with hypertimic temperament.
Conclusion: We found that ED personnels were affected psychologically in the period of COVID-19. We think
that planning mandatory and regular mental follow-up programs for healthcare workers will reduce the
negative impact on individuals and increase their job performance
Keywords: Anxiety; COVID-19; Depression; Pandemic; Hopelessness;

Keywords

COVID-19 PANDEMİSİ DÖNEMİNDE, ACİL SERVİS ÇALIŞANLARININ, PSİKOLOJİK DURUMLARI

References

• 1. Weiss SR, Leibowitz JL. Coronavirus pathogenesis. AdvVirus Res. 2011; 81:85-164. doi: 10.1016/B978-0-12-385885-6.00009-2.
• 2. Li X, Wang W, Zhao X. Transmission dynamics and evolutionary history of 2019-nCoV. J Med Virol. 2020;92(5):501-11.
• 3. Chaolin H, Yeming W, Xingwang L. Clinical features of patients infected with 2019 novel coronavirus in Wuhan, China. Lancet. 2020; 395(10223):497-506.
• 4. Kaya, Burhanettin. "Pandeminin ruh sağlığına etkileri." Klinik Psikiyatri Dergisi. 2020; 23(2):123-4.
• 5. Amerikan Psikiyatri Birliği. Mental Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal El Kitabı, Birinci Baskı (DSM-V) (Çev. ed.: E Köroğlu) Hekimler Yayın Birliği, Ankara, 2014.
• 6. Li W, Yang Y, Liu Z-H, Zhao Y-J, Zhang Q, Zhang L, et al. Progression of mental health services during the COVID-19 outbreak in China. Int J Biol Sci. 2020;16(10):1732-8.
• 7. Baysak E, Eroğlu MZ, Utku Ç, Kaya B. Acil ve yoğun bakım ünitesi çalışanlarında travma sonrası stres bozukluğu, tükenmişlik ve baş etme biçimlerinin değerlendirilmesi. Klinik Psikiyatri Dergisi.2019;22(1):36-47.
• 8. Mercanlıoğlu AÇ, Doğruer FN, Özerk H. The relationship of future academic motivation and hopelessness levels of students of faculty of health sciences with the department to study in. Journal of Current Researches on Health Sector.2017; 7(2): 97-116.
• 9. Abela JRZ, Brozina K, Seligman MEP. A test of the integration of the activation hypothesis and the diathesis-stress component of the hopelessness theory of depression. Cognit Ther Res. 2004; 43(Pt 2):111-28.
• 10. Gois C, Barbosa A, Ferro A, Santos Al, Sousa F, Akiskal H, et al. The role of affective temperaments in metabolic control in patients with type 2 diabetes. J Aff Disord. 2011; 134(1-3):52-8.