URGE İNKONTİNANS YÖNETİMİNDE YAPAY ZEKA DESTEKLİ EĞİTİM: CHATGPT’NİN DEĞERLENDİRİLMESİ Artificial Intelligence–Supported Education in the Management of Urge Incontinence: An Evaluation of ChatGPT

Year 2025, Volume: 15 Issue: 1, 58 - 63, 15.03.2025

Özlem Karataş , Selim Karataş

https://doi.org/10.16919/bozoktip.1657931

Abstract

Amaç: Bu çalışma, yapay zekâ tabanlı dil modeli ChatGPT’nin, urge inkontinans (sıkışma tipi idrar kaçırma)
tedavisinde pelvik taban egzersizlerinin öğretilmesindeki rolünü değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Yapay
zekâ destekli eğitim uygulamalarının hasta eğitimi ve davranış değişikliğine katkı sağlama potansiyeli ele
alınmıştır.
Gereç ve Yöntemler: Literatürdeki pelvik taban egzersiz kılavuzları ve sağlık profesyonellerinin sıkça karşılaştığı
hasta soruları temel alınarak ChatGPT’ye genel bilgilendirme, egzersiz teknikleri ve klinik duruma özgü
içerikleri kapsayan üç ana temada sorular yöneltilmiştir. Elde edilen yanıtlar, bilimsel doğruluk (DISCERN
Skalası), anlaşılabilirlik (5’li Likert), uygulanabilirlik (5’li Likert) ve okunabilirlik (Flesch-Kincaid Testi) kriterleri
üzerinden değerlendirilmiştir.
Bulgular: ChatGPT’nin verdiği yanıtların tamamı (%100) bilimsel olarak doğru bulunmuş, anlaşılabilirlik ortalaması
3,93 ± 0,99, uygulanabilirlik ortalaması 3,88 ± 0,96 olarak belirlenmiştir. Flesch-Kincaid testi sonucunda
okunabilirlik skoru 81,5 ± 12,3 bulunurken, DISCERN skoru ortalaması 68,6 ± 8,1 olarak tespit edilmiştir.
Yanıtların genellikle doğru ve yüksek kaliteli olduğu, ancak teknik detay ve uygulamaya yönelik bilgilerin
yetersiz kalabildiği gözlenmiştir.
Sonuç: ChatGPT, pelvik taban egzersizleri konusunda büyük oranda doğru ve yararlı bilgiler sunabilmektedir.
Bununla birlikte, özellikle uygulama odaklı ve bağlama özgü içeriklerde daha fazla iyileştirmeye ihtiyaç
duyulduğu sonucuna varılmıştır. Yapay zekâ tabanlı araçların sağlık eğitimi ve hasta rehberliği süreçlerinde
tamamlayıcı bir rolü olabileceği düşünülmekte, ancak bu sistemlerin insan uzmanlarca izlenmesi ve desteklenmesi
gerektiği vurgulanmaktadır.

Keywords

Urge İnkontinans; Pelvik Taban Egzersizleri; Yapay Zeka (Yz); Chatgpt; Hasta Eğitimi; Dijital Sağlık; Sağlık Okuryazarlığı

References

• 1. Dumoulin C, Cacciari LP, Hay-Smith EJC. Pelvic floor muscle training versus no treatment, or inactive control treatments, for urinary incontinence in women: a short version Cochrane systematic review with meta-analysis. Neurourol Urodyn. 2018;37(1):223-9.
• 2. Herderschee R, Hay-Smith EJ, Herbison GP, Roovers JP, Heineman MJ. Feedback or biofeedback to augment pelvic floor muscle training for urinary incontinence in women. Cochrane Database Syst Rev. 2011;(7):CD009252.
• 3. Price N, Dawood R, Jackson SR. Pelvic floor exercise for urinary incontinence: a systematic literature review. Maturitas. 2010;67(4):309-15.
• 4. Wallace SA, Roe B, Williams K, Palmer M. Bladder training for urinary incontinence in adults. Cochrane Database Syst Rev. 2004;(1):CD001308.
• 5. Bø K, Herbert RD. There's not yet strong evidence that pelvic floor muscle training is effective for treating urinary incontinence in men. J Physiother. 2013;59(3):159-60.
• 6. Fitz FF, Resende APM, Stüpp L, Costa TF, Sartori MGF, Girão MJBC. Impact of pelvic floor muscle training on the quality of life in women with urinary incontinence. Rev Assoc Med Bras. 2017;63(5):399-407.
• 7. Thyssen HH, Clevin L, Olesen S, Lose G. Urinary incontinence in elite female athletes and dancers. Int Urogynecol J Pelvic Floor Dysfunct. 2002;13(1):15-7.
• 8. Dumoulin C, Hay-Smith J. Pelvic floor muscle training versus no treatment, or inactive control treatments, for urinary incontinence in women. Cochrane Database Syst Rev. 2010;(1):CD005654.
• 9. Magruder ML, Rodriguez AN, Wong JCJ, Erez O, Piuzzi NS, Scuderi GR, et al. Assessing ability for ChatGPT to answer total knee arthroplasty-related questions. J Arthroplasty. 2024;39:2022-7.
• 10. Charnock D, Shepperd S, Needham G, Gann R. DISCERN: An instrument for judging the quality of written consumer health information on treatment choices. J Epidemiol Community Health. 1999;53(2):105-11.