Exchange Rate Pass-Through and Central Bank Policies

Year 2019, Volume: 8 Issue: EUREFE ’19, 381 - 387, 30.12.2019

Özcan Karahan , Ali Selçuk Gencür

Abstract

Nowadays,
the relations between the Central Bank monetary policy strategies and exchange
rate pass-through process have gained great importance, especially in
developing countries in terms of price stability. Thus, central banks have
determined the reducing of the degree of exchange rate pass-through as a
fundamental objective within the framework of their monetary policy strategies.
In this process, the preferred exchange rate regime, which is preferred within
the framework of monetary policy applications, played an important role. On the
other hand, the anchor application, which was determined within the framework
of the monetary policy strategy and chosen for guiding the expectations of
economic units, was found to be quite effective. In our study, the central bank
monetary policy strategies determined within the framework of these elements
were analysed within the framework of the effects on exchange rate pass-through
process. In this context, the role of money supply, exchange rate and
inflation-targeted monetary policy strategies in decreasing the exchange rate
pass-through process have been determined comparatively. Thus, the advantages
and disadvantages of these monetary policy strategies in terms of controlling
the exchange rate pass-through process have been revealed. Accordingly, some
implications have been made regarding the monetary policy practices that will
reduce the vulnerability of developing countries against external financial
shocks during the exchange rate pass-through process.

Keywords

Exchange Rate Pass-Through, Monetary Policies, Central Banks

Döviz Kuru Geçişkenliği ve Merkez Bankası Politikaları

Abstract

Günümüzde Merkez Bankası
para politikası stratejileri ile kur geçişkenliği süreci arasındaki ilişkiler
özellikle gelişmekte olan ülkelerde fiyat istikrarı açısından büyük önem
kazanmıştır. Böylece merkez bankaları oluşturdukları para politikası
stratejileri çerçevesinde kur geçişkenliğini azaltmayı temel bir hedef olarak
belirlemişlerdir. Bu süreçte para politikası uygulamaları çerçevesinde tercih
edilen döviz kuru rejimi oldukça önemli bir rol oynamıştır. Öte yandan, para
politikası stratejisi çerçevesinde belirlenen ve ekonomik birimlerin
beklentilerini yönlendirmek için seçtiği çapa (anchor) uygulamasının da oldukça
etkili olduğu görülmüştür. Çalışmamızda söz konusu unsurlar çerçevesinde
belirlenen merkez bankası para politikası stratejileri, kur geçişkenliği süreci
üzerinde yarattığı etkiler çerçevesinde analiz edilmiştir. Bu bağlamda para
arzı, döviz kuru ve enflasyon hedeflemeli para politikası stratejilerinin kur
geçişkenliği sürecini azaltmada oynadıkları rol karşılaştırmalı olarak
belirlenmiştir. Böylece, döviz kuru geçişkenliği sürecini kontrol altına almak
açısından söz konusu para politikası stratejilerinin sağladığı avantaj ve
dezavantajlar ortaya konmuştur. Buradan hareketle, kur geçişkenliği süreci
içinde dış finansal şoklara karşı gelişmekte olan ülkelerin kırılganlıklarını
azaltacak para politikası uygulamalarına ilişkin bazı çıkarımlarda
bulunulmuştur.

Keywords

Döviz Kuru Geçişkenliği, Para Politikaları, Merkez Bankası

References

• Arslaner, F. (2009). Türkiye’de para politikası stratejisi seçimi ve döviz kuru geçişkenliği. Doktora Tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi.
• Ataç, Ş. (2011). Enflasyon hedeflemesi stratejisinde döviz kuru geçişkenliği: Türkiye örneği. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Maltepe Üniversitesi.
• Ball, L. (1999). Efficient rules for monetary policy. International Finance, 2(1), 63-83.
• Barhoumi, K. (2006). Differences in long run exchange rate pass-through into import prices in developing countries: an empirical investigation. Economic Modelling, 23(6), 926-951.
• Büyükakın, T., & Erarslan, C. (2004). Enflasyon hedeflemesi ve Türkiye’de uygulanabilirliğinin değerlendirilmesi. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2, 18-37.
• Calco, A. G. & Mishkin, S. F. (2003). The mirage of exchange rate regimes for emerging market countries. Journal of Economic Perspectives, 17 (4), 99-118.
• Coricelli, F., Egert, B., & MacDonald, R. (2006). Monetary transmission mechanism in central and eastern Europe: gliding on a wind of change. BOFIT Discussion Paper, No: 8/2006.
• Coricelli, F., Jazbec, B. & Masten, I. (2004). Exchange rate policy and inflation in acceding countries: the role of pass-through”, William Davidson Institute Working Paper, No: 674.
• Çevik, E. İ. & Yıldırım, D. Ç. (2018). Para politikası tercihleri ile işsizlik oranları arasındaki ilişki. Ege Akademik Bakış, 18 (1). 31-45.
• Engin, M. B. (2011). Bir para politikası aracı olarak enflasyon hedeflemesi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2, 45-53.
• Erdoğan, S. & Yıldırım, D. Ç. (2008). Türkiye’de döviz kuru kanalının işleyişi: VAR modeli ile bir analiz. İstanbul Üniversitesi, Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 39, 95-108.
• Erdoğan, S. (2005). Alternatif para politikası stratejileri üzerine karşılaştırmalı bir değerlendirme. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9 (1), 34-54.
• Erdoğan, S. (2011). Para politikası aktarım kanalları, Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
• Eroğlu, İ. (2007). Açık enflasyon hedeflemesi stratejisi ve Türkiye deneyimi. Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 2, 1-28.
• Ho, C.& Mccouley R. N. (2003). Living with flexible exchange rates: issues and recent experience in inflation targeting emerging economies. BIS Working Papers, No: 130.
• Kara, Hakan A. & Orak, Musa. (2008). Enflasyon hedeflemesi. İçinde: Ekonomik Tartışmalar Konferansı. 22-31, İstanbul: Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankası.
• Levy Y. & Sturzenegger, F. (2000). Classifying exchange rate regimes: deeds vs. words”, CIF Working Paper, No: 02/2000.
• Mankiw, N. G. (2009). Makroekonomi, (Çeviri Editörleri: İlyas Işıklar, Ahmet Çakmak, Suat Yavuz). Ankara: Efil Yayınevi.
• Mishkin, F. S. (2000). Para teorisi- politikası, (Çeviri Editörü: Ömer Faruk Çolak). İstanbul: Bilim Teknik Yayınevi.
• Obstfeld, M., & Rogoff, K.S. (1995). The mirage of fixed exchange rates. Journal of Economic Perspectives, 9(4), 73-96.
• Orhan, Z. O. & Erdoğan, S. (2015). Para Politikası. Kocaeli: Umuttepe Yayınları
• Paya, M. M. (2013). Para teorisi ve para politikası. İstanbul: Türkmen Kitabevi.
• Pehlivan, Nazan (2015). Alternatif para politikası stratejilerinin karşılaştırılması ve Türkiye’nin enflasyon hedeflemesi deneyimi, Yüksek Lisans Tezi. Kırklareli: Kırklareli Üniversitesi.
• Svensson, L. E. O. (2000). Open-economy inflation targeting, Journal of International Economics, 50(1), 155-183.
• Yapraklı, S. (2007). Döviz kuru rejimleri ve merkez bankacılığı Türkiye üzerine uygulamalar, Ankara: İmaj Yayıncılık.
• Yiğitbaş, Ş. B. (2009). Gelişen piyasa ekonomilerinde alternatif para politikası stratejileri, Türkiye ekonomisi açısından bir değerlendirme. Celal Bayar Üniversitesi Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 16 (1), 207-225.