INVESTIGATION OF THE EFFECTS OF EDUCATIONAL GAME ADAPTATIONS APPLIED TO 7-10 YEARS OLD BADMINTON ATHLETES ON SOME BIOMOTOR TRAITS

Year 2024, Volume: 18 Issue: 2, 145 - 160, 15.08.2024

Vesile Şahiner Güler Mehmet Behzat Turan

Abstract

The aim is to investigate the effect on 20 meters speed, agility and vertical jump characteristics of an 8-week educational game program applied to voluntarily participating badminton players between the ages of 7-10. In addition to training athletes, it is aimed to develop coaches and trainers through games, to make learning fun, to increase the interest of the athlete in sports with games, and to examine the contribution to the athlete by testing the results. Thirty- four (17=boys, 17=girls) volunteer (on leave) children aged 7-10 years were included in the study. The exercise (game) group participating in the study (9 boys, 8 girls), (n=17), Control group (8 boys, 9 girls) (n=17); In addition to badminton training, the badminton players in the exercise group were given educational games 2 days a week, while the badminton players in the control group only continued their badminton training. Before and after the application of the 8-Week educational game program (pre-test), the subjects were given 20-meter speed, agility and vertical jump performance tests. As a result, in this study, the effects of educational game adaptations applied to badminton players between the ages of 7-10 on 20 meters speed, agility and vertical jump were examined. Although intra-group improvements were observed in the relevant parameters, these improvements were not significant. It is thought that the applied educational game program may not be the main factor in the performance development of 20 m speed, agility and vertical jump in athletes between the ages of 7-10, but it can support the development of athletes by making the training fun in the process of specialization in the relevant branch.

Keywords

Educational game, badminton, agility, vertical jump, 20 meters speed

7-10 YAŞ BADMİNTON SPORCULARINA UYGULANAN EĞİTSEL OYUN UYARLAMALARININ BAZI BİYOMOTOR ÖZELLİKLER ÜZERİNE ETKİSİNİN İNCELENMESİ

Abstract

Amaç, 7-10 yaş aralığında, gönüllü olarak katılan badminton oyuncularına uygulanan 8 haftalık eğitsel oyun programının 20 metre sürat, çeviklik ve dikey sıçrama özellikleri üzerine etkisini araştırmaktır. Sporcu yetiştirmenin yanı sıra oyunlar aracılığıyla antrenör ve antrenörlerin geliştirilmesi, öğrenmenin eğlenceli hale getirilmesi, oyunlarla sporcunun spora olan ilgisinin artırılması ve sonuçların test edilerek sporcuya katkısının incelenmesi amaçlanmaktadır. Çalışmaya yaşları 7-10 yaş arasında değişen otuz dört (17=erkek, 17=kız) gönüllü çocuk dahil edildi. Araştırmaya katılan egzersiz (oyun) grubu (9 erkek, 8 kız), (n=17), Kontrol grubu (8 erkek, 9 kız) (n=17). Badminton eğitiminin yanı sıra egzersiz grubundaki badmintonculara haftada 2 gün eğitici oyunlar verilirken, kontrol grubundaki badmintonculara sadece badminton eğitimlerine devam edildi. 8 Haftalık eğitsel oyun programının (ön test) uygulanmasından önce ve sonra deneklere 20 metre sürat, çeviklik ve dikey sıçrama performans testleri uygulanmıştır. Sonuç olarak bu çalışmada 7-10 yaş arası badminton oyuncularına uygulanan eğitsel oyun uyarlamalarının 20 metre sürat, çeviklik ve dikey sıçrama üzerindeki etkileri incelenmiştir. İlgili parametrelerde grup içi iyileşmeler gözlenmesine rağmen, bu iyileşmeler anlamlı değildi. Uygulamalı eğitsel oyun programının 7-10 yaş arası sporcularda 20 m sürat, çeviklik ve dikey sıçrama performans gelişiminde ana etken olmayabileceği ancak ilgili branşta uzmanlaşma sürecinde antrenmanı eğlenceli hale getirerek sporcuların gelişimini destekleyebileceği düşünülmektedir.

Keywords

eğitsel oyun;, badminton;, çeviklik, dikey sıçrama;, 20 metre sürat;

Ethical Statement

Bu çalışmanın etik kurul onayı, Erciyes Üniversitesi Klinik Araştırmalar Etik Kurulu'nun 06.04.2022 tarihli karar formu esas alınarak 2022/311 karar numarası ile alınmıştır.

References

• Kafkas ME., Taşkıran C., Arslan C., Acak M. (2009). Yıldız erkek milli ve amatör badmintoncuların bazı fiziksel, fizyolojik ve antropometrik parametrelerinin karşılaştırılması. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 3(1), 13-20.
• Gökdemir K. (2000). Güreş antrenmanının bilimsel temelleri. Poyraz Ofset. Ankara, 15.
• Chu DA., Myer GD. (2013). Dynamic strength and explosive power. New York. Human Kinetics. 86.
• Şahin Ö. (2019). Çocuklarda badminton antremanlarının dikkat düzeyi üzerine etkisinin incelenmesi. Master's Thesis, Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü. Niğde.
• Laffaye G., Phomsoupha M., Dor F. (2015). Changes in the game characteristics of a badminton match: a longitudinal study through the Olympic Game finals analysis in men’s singles. Journal of Sports Science and Medicine.14(3), 584.
• Şahin H. (1999). Anaerobik dayanıklılık antrenman programının 12-14 yaş erkek badminton sporcularının bazı fizyolojik parametreleri üzerindeki etkileri. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
• Dündar U. (2003.) Antrenman teorisi. Nobel Yayın Dağıtım.
• Turgut H., Yılmaz S. (2010). Ekolojik temelli çocuk oyun alanlarının oluşturulması.
• Türkay İK., Gökbel S. (2020). 11-13 yaş tenisçilerde uygulanan kombine antrenmanların vücut kompozisyonlarına etkisi. Spor Eğitim Dergisi. 4(2), 33-41.
• Sayın M. (2011). Hareket ve beceri öğretimi. Spor Yayınevi ve Kitabevi.
• Muratlı S. (2003). Çocuk ve spor. V Yayıncılık. Ankara.
• Çelik A., Şahin M. (2013). Spor ve çocuk gelişimi. International Journal of Social Science. 6(1), 467-478.
• Demirci N., Demirci P. (2014). Özel eğitime gereksinim duyan öğrencilerin oyun ve fiziki etkinlikler dersinde elde ettikleri kazanımların incelenmesi. İnönü Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 1(1), 25-34.
• Gray TA., Judy O. (2003). Primary school students’ choices for a healthy active lifestyle. Physical Education Recretion and Dance, 74(6), 52.
• Mengütay S. (2005). Çocuklarda hareket gelişimi ve spor. Morpa Kültür Yayınları.
• Todd MK., Mahoney CA. (1995). Determination of pre-season physiological characteristics of elite male squash players. Science and Racket Sports. 81.
• Omosegaard B. (1996). Physical training for badminton. International Badminton Federation (JJBF).
• Kamar A. (2003). Sporda yetenek, beceri ve performans testleri. Nobel.
• Lees A. (2003). Science and the major racket sports: a review. Journal of Sports Sciences. 21(9), 707-732.
• Manrique DC., Gonzalez-Badillo JJ. (2003). Analysis of the characteristics of competitive badminton. British Journal Of Sports Medicine. 37(1), 62-66.
• Ozmen T., Aydogmus M. (2016). Effect of core strength training on dynamic balance and agility in adolescent badminton players. Journal of Bodywork and Movement Therapies. 20(3), 565-570.
• Toprak T. (2019). Futbolcularda aktivasyon sonrası potansiyelinin yön değiştirme sürati üzerine akut etkisi. Master's Thesis, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
• Hayta Ü. (2019). Genç hentbolcularda endokrin parametrelerinin kas hipertrofisine etkisi. Master's Thesis, Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• Santos-Lozano A., Gascón R., López I., Garatachea-Vallejo N. (2014). Comparison of two systems designed to measure vertical jump height. RICYDE. Revista Internacional De Ciencias Del Deporte. 10(36), 123-130.
• Rinaldo N., Toselli S., Gualdi-Russo E., Zedda N., Zaccagni L. (2020). Effects of anthropometric growth and basketball experience on physical performance in preadolescent male players. International Journal of Environmental Research And Public Health. 17(7), 2196.
• Reiman MP., Manske RC. (2018). İnsan performansında fonksiyonel testler. Karakış Basım Matbaacılık San. ve Tic. Ltd. Şti. Çeviren: Bulgan Ç., Başar MA. İstanbul, 1. Baskı.
• Altun M. (2013). Düzenli eğitsel oyun oynayan 11-12 yaş grubu çocuklarda problem çözme becerisinin incelenmesi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
• Hazar M. (2006). Beden eğitimi ve sporda oyunla eğitim. Gazi Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu. 5. Baskı, Ankara, 12-15.
• Akin S. (2005). Okul öncesi 60-72 aylık çocukların temel motor beceri gelişiminde eğitsel oyunların etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kütahya.
• Gelen E., Mengütay S., Karahan M., Kaldırımcı M. (2010). Elit erkek tenis oyuncularının fiziksel uygunluk özelliklerinin incelenmesi/the fitness characterıstıcs observatıon of man tennıs player's. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 10(2).
• Cirav Ö. (2018). 9-10 yaş grubu çocuklara uygulanan eğitsel oyun aktivitelerinin fiziksel ve motorik özelliklerine etkisi. Master's Thesis, Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• Başal V., Yüksel MF. (2021). 12-13 yaş grubu kız çocuklarının fiziksel özelliklerinin gelişiminde eğitsel oyunların etkisi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 15(3), 412-428.
• Yüksel MF. (2015). Gölge badmintonu antrenmanlarının 8-10 yaş grubu badmintoncuların performansları üzerine etkisinin araştırılması. Doctoral Dissertation, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
• Özdemir S. (2009).14-16 yaş grubu erkek futbolcularda kompleks antrenman programının patlayıcı güç, kuvvet, sürat ve çeviklik gelişimine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
• Hazar F. (2005). Badmintonda çevikliğin performansa etkisi ve geliştirilmesine yönelik antrenman uygulamaları. (Doctoral dissertation, Marmara Universitesi (Turkey)).
• Demiral Ş. (2010). Judo çalışan 7-12 yaş grubu çocuklarda (bay-bayan) judo eğitsel oyunlarının motor becerilerin gelişimine etkisinin incelenmesi. Doctoral Dissertation, Marmara University.Turkey.
• Togo O.T., Saygın Ö. (2016). Çocuklarda egzersizin fiziksel uygunluk unsurlarına etkisi.
• Şahin G., Demir E., Aydın H., Şahin G., Demir E., Aydın H. (2016). Does minitrampoline training more effective than running on body weight, body fat, vo2 max and vertical jump in young men. International Journal of Sports Science. 6(1), 1-5.
• Pancar Z., Biçer M., Özdal M. (2018). 12–14 yaş grubu bayan hentbolculara uygulanan 8 haftalik pliometrik antrenmanlarin seçilmiş bazı kuvvet parametrelerine etkisi. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi. 9 (1), 18-24.