MASA TENİSİ HAKEMLERİNİN HAKEMLİK MESLEĞİNİ SÜRDÜRME VE ÖZ YETERLİKLERİNİN BELİRLENMESİ

Yıl 2024, Cilt: 18 Sayı: 3, 391 - 403, 23.12.2024

Ali Rıza Atıcı

Öz

Bu çalışmanın amacı Türkiye Masa Tenisi Federasyonuna bağlı hakemlerin öz yeterliklerinin hakemlik mesleklerini sürdürmeye etkisinin olup olmadığı sorusuna cevap aramaktır. Araştırma ilişkisel tarama modelinde betimsel bir çalışmadır. Araştırma grubunu Türkiye Masa Tenisi Federasyonuna bağlı 92’ si kadın (%45.3) ve 111’ i erkek (%54.7) olmak üzere toplam 203 masa tenisi hakemi oluşturmaktadır. Bu araştırmada veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu, Hakemlik Mesleğini Sürdürme Ölçeği (HMSÖ) ve Hakem Öz Yeterlik Ölçeği (HÖYÖ) kullanılmıştır. Elde edilen bilgiler SPSS programında değerlendirilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre masa tenisi hakemlerinin öz yeterlikleri ile cinsiyet değişkeni açısından anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir (p<0.05). Hakemlik mesleğini sürdürme ile cinsiyet değişkeni açısından anlamlı farklılıklar tespit edilmemiştir (p<0.05). Yaş değişkeninde ise her iki ölçek için anlamlı farklılıklar tespit edilmemiştir (p<0.05). Hakemlik mesleğini sürdürme ile hakemlik dereceleri değişkeni arasında anlamlı farklara rastlanılmıştır (p<0.05). Hakem öz yeterlik ile hakemlik dereceleri arasında anlamlı fark tespit edilmemiştir (p<0.05). Çalışma sonuçlarına göre masa tenisi hakemlerinin öz yeterlikleri hakemlik mesleğini sürdürmede yordayıcı bir etkisinin olduğu görülmektedir. Bu etki öz yeterlikleri iyi ya da kötü olan hakemlerin rekabet algılarını olumlu ya da olumsuz yönde etkilemektedir.

Anahtar Kelimeler

Masa tenisi hakemleri, hakemlik mesleğini sürdürme, öz yeterlik

Etik Beyan

Bu çalışmanın, özgün bir çalışma olduğunu; çalışmanın hazırlık, veri toplama, analiz ve bilgilerin sunumu olmak üzere tüm aşamalarından bilimsel etik ilke ve kurallarına uygun davrandığımı; bu çalışma kapsamında elde edilmeyen tüm veri ve bilgiler için kaynak gösterdiğimi ve bu kaynaklara kaynakçada yer verdiğimi; kullanılan verilerde herhangi bir değişiklik yapmadığımı kabul ederek etik görev ve sorumluluklara riayet ettiğimi beyan ederim.

Teşekkür

Türkiye Masa Tenisi Federasyonu'na katkılarından dolayı teşekkür ederim.

DETERMINATION OF TABLE TENNIS REFEREES' SELF-SUFFICIENCY AND CONTINUATION OF THE REFEREEING PROFESSION

Öz

The aim of this study is to answer the question of whether the self-efficacy of referees affiliated to the Table Tennis Federation of Turkey has an effect on the continuation of their refereeing profession. The research is a descriptive study in the relational screening model. The research group consists of a total of 203 table tennis referees, 92 female (45.3%) and 111 male (54.7%), affiliated to the Table Tennis Federation of Turkey. In this study, personal information form, Continuing Refereeing Profession Scale (CMSS) and Referee Self-Efficacy Scale (RSES) were used as data collection tools. The information obtained was evaluated in SPSS program. According to the results of the study, significant differences were found between table tennis referees' self-efficacy and gender variable (p<0.05). Significant differences were not detected in terms of gender variable with the continuation of refereeing profession (p<0.05). There were no significant differences in the age variable for both scales (p<0.05). Significant differences were found between maintaining the refereeing profession and the variable of refereeing degrees (p<0.05). No significant difference was found between referee self-efficacy and refereeing grades (p<0.05). According to the results of the study, it is seen that the self-efficacy of table tennis referees has a predictive effect on the continuation of the refereeing profession. This effect positively or negatively affects the competition perceptions of referees with good or bad self-efficacy.

Anahtar Kelimeler

Table tennis, referee, refereeing profession, self-efficacy

Kaynakça

• Zhang S., Chen G., Wu Q., Li X. (2023). The interplay between table tennis skill development and sports performance: A Comprehensive review. Pacific International Journal. 6(3), 150-156.
• ITTF. (2022). Role of referees in table tennis. http://www.ittf.com/wp-content/uploads/2023/07/HMO-17th-edition-July-2023.pdf. [Erişim tarihi:14.06.2024]
• Sevinç K., Gerek Z., Arslan E. (2021). Voleybol hakemlerinin empatik eğilimleri ve hakem öz yeterliklerinin incelenmesi. Uluslararası Egzersiz Psikolojisi Dergisi. 3(1), 26-36.
• Almak MN., Çebi M. (2020). Ulusal voleybol hakemlerinin empati eğilimlerinin belirlenmesi. Journal of International Social Research. 69(1), 1445-1452.
• Karaçam A., Pulur A. (2016). Identification the relation between active basketball classification referees' empathetic tendencies and their problem-solving abilities. Universal Journal of Educational Research. 4(8), 1912-1917.
• Adıgüzel NS. (2018). Basketbol hakemlerinin fiziksel öz saygıları ile öz yeterlilikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Ulusal Spor Bilimleri Dergisi. 2(2), 129-137.
• Ridinger LL., Kim KR., Warner S., Tingle JK. (2017). Development of the referee retention scale. Journal of Sport Management. 31(5), 514–527.
• Eilerson N. (2016). Verbal abuse from parents, coaches is causing a referee shortage in youth sports. The Washington Post. https://www.washingtonpost.com/sports/highschools/verbal-abusefrom-parents-coaches-is-causing-a-referee-shortage-inyouth-and-high-school-sports/2017/06/16/cf02a016499a-11e7-a186-60c031eab644_story.html?utm_term=.61945c9883d1. [Erişim tarihi:14.06.2024]
• Ekmekçi R. (2008). Basketbol hakemlerinin stres kaynakları ile stresle başa çıkma yöntemlerinin tespiti ve önleyici yönetsel uygulamaların geliştirilmesi. Doktora Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Bolu.
• Karaçam A., Sabuncu A., Akça E., Akduman O., Güçlü H. (2021). Hakemlik mesleğini sürdürme ölçeği ’nin (Hmsö) Türkçeye uyarlama çalışması. Celal Bayar Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 16(1), 9-21.
• NASO National Officiating Survey. (2017). NASO national officiating survey. https://www.naso.org/survey/ [Erişim tarihi:14.06.2024]
• Warner S., Tingle JK., Kellett P. (2013). Officiating attrition: The experiences of former referees via a sport development lens. Journal of Sport Management. 27(4), 316–328.
• Forbes SL., Livingston LA. (2013). Changing the call: Rethinking attrition and retention in the ice hockey officiating ranks. Sport in Society. 16(3), 295–309.
• Bandura A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control. 1. Ed, New York, NY: H Freeman/Times Books/Henry Hold& Co.
• Karaçam A., Pulur A. (2017). Hakem öz yeterlik ölçeğinin (HÖYÖ) Türkçe ’ye uyarlama çalışması. Ömer Halisdemir Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 11(1), 118-128.
• Kural S., Aydin F. (2021). Examining self-efficacy levels of football referees. Baltic Journal of Health and Physical Activity. 13(7), 12.
• Myers ND., Feltz DL., Guillén F., Dithurbide L. (2012). Development of, and initial validity evidence for, the Referee Self-Efficacy Scale: A multistudy report. Journal of sport and Exercise Psychology. 34(6), 737-765.
• Sarıdede Ç. (2018). Voleybol hakemlerinin öz yeterlik düzeyleri ve karar verme becerilerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Gelişim Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
• Guillén F., Feltz DL. (2011). A conceptual model of referee efficacy. Frontiers in Psychology. 2, 25.
• Farshad T., Esmaeili MR., Bavandpour R. (2013). The effect of self-efficacy on job satisfaction of sport referees. European Journal of Experimental Biology. 3(2), 219-225.
• Hepler TJ., Feltz DL. (2012). Take the first heuristic, self-efficacy, and decision-making in sport. Journal of Experimental Psychology. 18(2), 154.
• Cuskelly G., Hoye R. (2013). Sports officials’ intention to continue. Sport Management Review. 16(4), 451-464.
• Karasar N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi. 27. Baskı. Nobel Yayınları. Ankara, 63-67.
• Ridinger LL., Kim KR., Warner S., Tingle JK. (2017). Development of the referee retention scale. Journal of Sport Management. 31(5), 514-527.
• Mertler CA., Vannatta RA., LaVenia KN. (2021). Advanced and multivariate statistical methods: Practical application and interpretation. 7. Baskı. Routledge. New York, 78-79.
• Kalaycı Ş. (2018). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. 9. Baskı. Dinamik Akademi Yayın Dağıtım. Ankara, 92-98.
• Koçak ÇV. (2019). Voleybol hakemlerinin hakem öz yeterlik düzeylerinin incelenmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 17(2), 33-40.
• Sivri S. (2023). Examining the Self-Efficacy Levels of Tennis Officials. Turkish Journal of Sport and Exercise. 25(3), 369-378.
• Dereceli Ç., Toros T., Yıldız R. (2019). Futbol hakemlerinin durumluk kaygı ve genel öz yeterlik düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 17(2), 64-74.
• Aygun M., Murathan T. (2023). Analysis of the self-efficacy of ice hockey referees. Sport Tk-Revista Euro Americana de Ciencias del Deporte. 16(1), 14-14.
• Diotaiuti P., Falese L., Mancone S., Purromuto F. (2017). A structural model of self- efficacy in handball referees. Frontiers in Psycholgy. 8(811), 1-10.
• Ekmekçi N., Zekioğlu A., Dal N. (2021). Voleybol hakemlerinin ego ve görev yönelimleri bakımından öz yeterliklerinin incelenmesi. Humanistic Perspective. 3(1), 244-269.
• Çağın M., Polat SÇ., Bostan D., Cicioğlu Hİ. (2024). Investigation of the relationship between the self-efficacy and cognitive flexibility of karate referees. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi. 9(1), 80-88.