Determination on Some Quality Traits of Bituminaria bituminosa (L.) C.H. Stirtion Genotypes Collected from Natural Flora in Bilecik

Year 2020, , 121 - 128, 28.06.2020

Hanife Mut , Erdem Gülümser , Medine Çopur Doğrusöz , Uğur Başaran

https://doi.org/10.35193/bseufbd.701406

Abstract

According to the 2019 data in Turkey, while the amount of roughage needed for 19 million livestock units is 86 million tons, the forage deficit is 55 million tons. On the other hand, Turkey has a very rich flora and 12 476 (4.080 endemic) contains plant species. But, it’s estimated that this number will decrease in the level of 34-42% in the 2030 year. In order to protect the plants in the natural flora, it is of great importance to characterize of these plants and investigate the possibilities for cultivating. The aim of the study was to determine some quality traits of Bituminaria bituminosa (L.) C.H. Stirtion collected from ten different locations in the natural flora of Bilecik province. Plants were collected at the flowering stage and investigated for crude protein ratio (CP), acid detergent fiber (ADF), neutral detergent fiber (NDF), potassium (K), phosphorus (P), calcium (Ca), magnesium (Mg), digestible dry matter (DDM), dry matter intake (DMI), total digestible nutrients (TDN), relative feed value (RFV) and relative feed quality (RFQ) values. CP, RFV, RFQ and K values of genotypes ranged between 21.05-13.65%, 139.48-95.79, 138.87-84.58 and 3.30-2.07%, respectively. As a result, it has been determined that Bituminaria bituminosa genotypes collected from the natural flora of Bilecik province have been sufficient for animal feeding as roughage in terms of all the quality traits.

Keywords

Bituminaria bituminosa, Genotype, Forage quality, Natural flora

Bilecik Doğal Florasından Toplanan Bituminaria bituminosa (L.) C.H. Stirtion Genotiplerinin Bazı Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

Abstract

Türkiye’de 2019 verilerine göre 19 milyon büyükbaş hayvan birimi için gerekli olan kaliteli kaba yem miktarı 86 milyon ton olup, kaba yem açığı ise 55 milyon tondur. Diğer taraftan, Türkiye çok zengin bir floraya sahiptir ve 12 476 (4.080 endemik) bitki türünü barındırmaktadır. Ancak, bu sayının 2030 yılında % 34-42 düzeyinde azalacağı tahmin edilmektedir. Doğal florada bulunan bitkilerin korunması adına tanımlanmaları ve kültüre alınma olanaklarının tespiti de büyük önem taşımaktadır. Bu araştırma, Bilecik ili doğal florasından toplanan Bituminaria bituminosa (L.) C.H. Stirtion’un bazı kalite özelliklerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Bitkiler çiçeklenme döneminde ve 10 farklı lokasyondan toplanmıştır. Toplanan bitkilerde ham protein oranı, (HP), asit deterjanda çözünen lif (ADF), nötr deterjanda çözünen lif (NDF), potasyum (K), fosfor (P), kalsiyum (Ca), magnezyum (Mg), sindirilebilir kuru madde (SKM), kuru madde tüketimi (KMT), toplam sindirilebilir besin (TSB), nispi yem değeri (NYD) ve nispi yem kalitesi (NYK) değerleri incelenmiştir. Genotiplerin HP, NYD, NYK ve K değerleri sırasıyla % 21.05-13.65, 139.48-95.79, 138.87-84.58 ve % 3.30-2.07 arasında değişmiştir. Sonuç olarak, Bilecik ili doğal folarasından toplanan Bituminaria bituminosa genotiplerinin incelenen tüm kalite özellikleri açısından, kaba yem olarak hayvan ihtiyaçlarını karşılayacak düzeyde olduğu tespit edilmiştir.

Keywords

Bituminaria bituminosa, Genotip, Yem kalitesi, Doğal flora

References

• Acar, Z., Tan, M., Ayan, İ., Önal Aşçı, Ö., Mut, H., Başaran, U., Gülümser, E., Can, M & Kaymak, G. (2020). Türkiye’de Yem Bitkileri Tarımının Durumu ve Geliştirme Olanakları. Türkiye Ziraat Mühendisleri IX. Teknik Kongresi. 13-17 Ocak, Ankara
• Ocak A., Öztürk, D., & Kara, İ. (2017). Bilecik Florası. Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi Yayınları, Bilecik, 1135 s.
• Alkamade, R., Oorschot, M., Miles, L., Nellemann, C., Bakkenes, M., & Brink, B. (2009). A framework to investigate options for reducing global terrestrial biodiversity loss. Ecosystems. www.pbl.nl/en/publications/2009/GLOBO3-A-Framework-toinvestigate-options-for-reducing-global- terrestrial-biodiversity-loss.html. (Ziyaret tarihi: 05.09.2019).
• Davis, P.H. (1965). Flora of Turkey And The East Aegean Islands. Edinburgh University Press, Edinburgh, 567s.
• Ventura, M.R., Flores, M.P., & Castanon, J.I.R. (1999). Nutritive value of forage shrubs: Bituminaria bituminosa. Acacia salicina and Medicago arborea. In 'Cahiers Options Mediterraneennes. 39, 171-173.
• Ventura, M.R., Castanon, J.I.R., Pieltain, M.C., & Flores, M.P. (2004). Nutritive value of forage shrubs: Bituminaria bituminosa. Rumexlunaria. Acacia salicina. Cassia sturtii and Adenocarpus foliosus. Small Rumin. Researech, 52, 13–18.
• Ventura, M.R., Castanon, J.I.R., & Mendez, P. (2009). Effect of season on tedera (Bituminaria bituminosa) intake by goats. Animal Feed Science and Technology, 153, (3-4), 314-319.
• Álvarez, S., Méndez, P., Díaz, C., & Fresno, M. (2004). Ingestión. composición química ydigestibilidad in vivo de tedera (Bituminaria bituminosa (L.) Stirton). In 'XLIVreunión científica de la S.E.E.P. pastos y ganadería extensiva', Salamanca pp. 337-340.
• Sternberg, M., Gishri, N., & Mabjeesh, S.J. (2006). Effects of grazing on Bituminaria bituminosa (L.) Stirton: a potential forage crop in Mediterranean grasslands. Journal of Agronomy and Crop Science, 192, 399-407.
• Pecetti, L., Tava, A., Pagnotta, MA., & Russi, L. (2007). Variation in forage quality and chemical composition among Italian accessions of Bituminaria bituminosa (L.) Stirt. Journal of the Science of Food and Agriculture, 87, 985-991.
• Tan, A. (1992). Türkiye’deki Bitkisel Çeşitlilik ve Bitki Genetik Kaynakları. Anadolu Dergisi, 2, 50–64.
• Anonymous, 2019. https://mgm.gov.tr/?il=Bilecik (Ziyaret tarihi: 12.09.2019).
• Straks, P.J., Samuel, W.C., & William, A.P. (2004). Determination of Forage Chemical Composition Using Remote Sensing. Journal of Range Management, 57, 635–640.
• Rohweder, D.A., Barnes, R.F., & Jorgensen, N. (1978). Proposed hay grading standards based on laboratory analyses for evaluating quality. Journal of Animal Science, 47, (3), 747-759.
• Gülümser, E. (2011). Orta Karadeniz Bölgesinde Doğal Olarak Yetişen Bituminaria bituminosa L. (Syn. Psoralea bituminosa L.) Bitkisinin Tanımlanması ve Tarımsal Özelliklerinin Araştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
• Tejeda, R., Mcdowell, L.R., Martin, F.G., & Concard, J.H. (1985). Mineral element analyses of various tropical forages in Guattamala and their relationship to soil concentrations. Grassland and Forage Abstract, 71(8).
• Kidambi, S.P., Matches, A.G., & Grigs, T.C. (1989). Variability for Ca. Mg. K. Cu. Zn and K/(Ca+Mg) ratio 3 wheat grasses and on the southern sainfoin high plains. Journal Range Management, 42, 316 – 322.
• Canbolat, Ö., Kalkan, H., Karaman, S., & Filya, İ. (2010). Üzüm Silajının Yonca Silajında Karbonhidrat Kaynağı olarak Kullanılma Olanakları. Kafkas Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi Dergisi, 16, (2), 269-276.
• Basaran, U., Mut, H., Asçı, Ö. Ö., Acar, Z., & Ayan, İ. (2011). Variability forage Quality of Turkısh Grass Pea (Lathyrus Sativus L.) Landraces. Turkish Journal of Field Crops, 16, (1), 9-11.
• Yavuz, M., İptas, S., Ayhan, V., & Karadağ, Y. (2009). Yembitkilerinde Kalite ve Yembitkilerinden Kaynaklanan Besleme Bozuklukları. Ofset Hazırlık Emre Basımevi, İzmir, 163-172.
• Marten, G.C., Buxton, D.R., & Barnes, R.F. (1988). Feeding value (forage quality). Madison, Wisconsin, USA, 463-492.
• Gülümser, E., Mut, H., Çopur Doğrusöz, M., & Başaran, U. (2020). Doğal Floradan Toplanan Aktaş Yoncalarının (Melilotus alba Desr.) Bazı Kalite Özellikleri. Türk Tarım – Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi, 8, (2), 324-328.
• Fırıncıoğlu, H.K., Ünal, S., Pank, Z., & Beniwal, S.P.S. (2012). Growth and development of narbon vetch (Vicia narbonensis L.) genotypes in the semi-arid central Turkey. Spanish Journal of Agricultural Research, 10, (2), 430-442.
• Sayar, M.S., & Han, Y. (2015). Mürdümük (Lathyrus sativus L.) Hatlarının tohum verimi ve verim komponentlerinin belirlenmesi ve GGE biplot analiz yöntemiyle değerlendirilmesi. Tarım Bilimleri Dergisi, 21, (1), 78-92.