Objective: In
this study, it was aimed to determine the prevalence of defensive medical
practice in dentistry. Material and Method: In order to determine how often these practices are
performed, if the dentists perform defensive medicine, the ‘’Defensive
Medicine Online Survey in Dentistry“ contains a total of 35 questions
consisting of sociodemographic data and positive and negative defensive
practice questions sent to dentists. Likert scale was used in the arrangement of the
questions measuring the attitude. For the questions that measure the attitudes, it was
tried to determine the attitude level of the dentists about the defensive
medical practices by using the terms which express the groups of 20% each. Results: A total of 120 dentists, 52 (43.3%) males, 68 (56.7%)
females, a minimum age of 23 years, a maximum of 50 (mean 28.57 ± 4.22), a
minimum of 1 year and a maximum of 28 years (mean 4.94 ± 4.32) has participated
in the survey by approving the informed consent form. Of the dentists, they participated in the survey, 75
(62.5%) of them were employed in the university hospital, 27 (22.5%) of them
were employed in the state hospital and 18 (15%) of them were employed in the
private sector; 39 (32.5%) of them were dentists, 57 (47.5%) of them were
assistant, 11(9.2%) of them were specialized, 12 (10%) of them were assistant professor and 1 (0.8%) of them was associate
professor. Conclusion: In the field
of dentistry; it was seen that the tendency towards behaviors such as defensive
medical practices increased, physicians frequently applied to these cases to
protect themselves from malpractice cases, rejecting high-risk procedures and
situations, avoiding invasive procedures and avoiding surgery of high-risk
patients.
Hedefler: Bu
çalışmada, diş hekimliğinde defansif tıp uygulamaların belirlenmesi ve yaygınlığının
değerlendirilmesi hedeflenmektedir. Malzemeler
ve Yöntemler: Diş hekimlerinin defansif tıp uygulamaları gerçekleştirip
gerçekleştirmedikleri, gerçekleştiriyor ise bu uygulamaların ne sıklıkta
gerçekleştirildiğini tespit etmek için sosyodemografik veriler ile pozitif ve
negatif defansif tıp uygulama sorularından oluşturulan toplam 35 soruluk “Diş
Hekimliğinde Defansif Tıp Uygulamaları Online Anketi’’ hazırlanarak diş
hekimlerine gönderildi. Tutum ölçen soruların şıklarının düzenlenmesinde Likert
tipi durum ölçer şıklar kullanıldı. Tutum ölçen sorular için her biri %20’lik
grupları ifade eden terimler kullanılarak diş hekimlerinin defansif tıp
uygulamaları ile ilgili tutum düzeyi belirlendi. Sonuçlar: 52’si erkek (%43.3) 68’i kadın (%56.7), yaşları minimum
23 maksimum 50 (ortalama 28.57 ± 4.22), minimum 1 yıllık maksimum 28 yıllık
(ortalama 4.94±4.32) iş tecrübesine sahip toplam 120 diş hekimi
bilgilendirilmiş gönüllü olur formunu onaylayarak ankete katılmıştır. Ankete
katılan diş hekimlerinin 75’inin üniversite hastanesinde (%62.5), 27’sinin
devlet hastanesinde (%22.5) ve 18’inin özel sektörde (%15) çalıştığı; 39’unun
diş hekimi (%32.5), 57’sinin uzmanlık öğrencisi (%47.5), 11’inin uzman (%9.2),
12’sinin dr. öğretim üyesi (%10) ve 1’inin doçent (%0.8) olduğu görüldü. Sonuç: Diş hekimliği alanında; defansif
tıp uygulamalarının arttığı, hekimlerin malpraktis davalarından kendilerini
korumak için bu uygulamalara sıklıkla başvurduğu, yüksek riskli prosedürleri ve
durumları reddetme, invaziv prosedürlerden kaçınma ve yüksek riskli hastaları
ameliyat yapmaktan kaçınma gibi davranışlara eğilimin arttığı görülmektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | December 21, 2018 |
Acceptance Date | November 28, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 2 Issue: 3 |
Journal of Biotechnology and Strategic Health Research