SOCIAL PSYCHOLOGICAL FACTORS İN JUVENILE DELINQUENCY: A REVIEW STUDY

Year 2025, Volume: 10 Issue: 1, 285 - 296, 20.06.2025

Ufuk Sarigül

Abstract

Social psychological factors exert both direct and indirect influences on children’s development, shaping their behaviors and interactions within various contexts. Recent years have highlighted the need for more comprehensive research approaches that examine the role of social psychological contexts in the process of children's delinquency. While previous studies often focus on isolated factors, such as socio-economic status, family dynamics, or substance use, a holistic approach that integrates the structural and social dimensions of the environment is crucial for effectively addressing these issues.This study aims to review the role of social psychological factors in children's delinquency and synthesize findings from the literature on strategies to mitigate their negative impacts. Specifically, it explores the potential contributions of intervention programs, with a particular emphasis on school-based interventions, in reducing the likelihood of delinquent behavior among children.A key emphasis of this research is the prevention of iatrogenic effects and the avoidance of labeling in intervention programs designed for children at risk of delinquency. By addressing these considerations, the study underscores the importance of fostering positive developmental trajectories for children and adolescents.The insights provided in this review are expected to contribute to future studies by offering a nuanced understanding of the interplay between social psychological factors and delinquency. Moreover, the findings aim to inform the development of more effective intervention strategies and

Keywords

child delinquency , intervention program , prevention.

Çocukların Suça Sürüklenmesinde Sosyal Psikolojik Faktörler: Gözden Geçirme Çalışması

Abstract

Sosyal psikolojik faktörler, çocukların gelişimini hem doğrudan hem de dolaylı etkileyerek davranışlarını ve etkileşimlerini şekillendirebilmektedir. Son yıllarda çocukların suça sürüklenme sürecinde sosyal psikolojik bağlamın etkisine yönelik daha kapsamlı yaklaşımlar benimseyen araştırmalara ihtiyaç duyulduğu açıktır. Sosyal bilimciler, genellikle sosyo-ekonomik düzey, aile ilişkileri, madde kullanımı gibi tek bir faktörün olası etkilerine odaklanarak çocukların suça sürüklenmesine etki eden dinamikleri belirlemeye çalışmaktadırlar. Ancak, çevrenin yapısal ve sosyal özelliklerini bütüncül bir perspektifle ele almak ve buna göre müdahalelerde bulunmak, bu sorunlarla etkili bir şekilde mücadele etmek için gereklidir. Bu çalışmanın amacı, çocukların suça sürüklenmesinde etkili olan sosyal psikolojik faktörlere ilişkin sürecin gözden geçirilmesidir. Çocukların suça sürüklenmesi sürecinde yer alan sosyal psikolojik faktörlerin olumsuz etkileriyle başa çıkmada alan yazında yer alan araştırmaların aktarılması bu çalışmanın bir diğer amacını oluşturmaktadır. Genel olarak müdahale programlarının, spesifik olarak ise çocukların suça sürüklenmesinde müdahale programlarının olası etkilerinin aktarıldığı bu çalışmada, okul temelli müdahale programlarından da bahsedilmektedir. Suça sürüklenen çocuklara yönelik geliştirelecek müdahale programlarında, iatrojenik zararların önlenmesi ve katılımcıların etiketlenmesinin engellenmesinin önemi, bu çalışmanın vurgulamak istediği bir diğer konudur. Tüm bu özelliklerin ele alınmasının gelecekte gerçekleştirilecek çalışmalara katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Bu araştırma, çocuk ve ergenlerin olumlu sosyal, psikolojik ve gelişimsel süreçlerine katkı sağlamayı amaçlamakta olup bu amaç doğrultusunda gerçekleştirilecek araştırmalar ve sosyal politikalara yönelik bilgi birikiminin genişletilmesini ve derinleştirilmesini hedeflemektedir.

Keywords

suça sürüklenen çocuk , müdahale programı , önleme.

References

• Aazami, A., Valek, R., Ponce, A. N. ve Zare, H. (2023). Risk and Protective Factors and Interventions for reducing Juvenile Delinquency: a Systematic review. Social Sciences, 12 (9), 474.
• Adli Sicil ve İstatistik Genel Müdürlüğü (2023). Adalet İstatistikleri. 3 Ocak 2025 tarihinde adlisicil.adalet.gov.tr/Resimler/SayfaDokuman/22042024115644ADalet_ist-2023CALISMALARI59.pdf adresinden erişildi.
• Alpaslan, E. (2022). Suça sürüklenen çocuklarda algılanan anne ve baba tutumlarının empati kurma becerileri ve benlik saygısı arasındaki ilişkiyi incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Mersin Çağ Üniversitesi, Mersin.
• Altınsoy, E. ve Kara, A. (2022). Children driven to crime and a criminal analysis of child crimes. Güvenlik Bilimleri Dergisi, 11 (1), 75–108.
• Andrews, D.A. ve Bonta, J. (2010). The Psychology of Criminal Conduct (5th ed.). Routledge.
• Arıkan, M.F. (2021). Suça sürüklenen çocukların benlik uyum düzeylerinin ve psikolojik semptomlarının incelenmesi. Doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Aslan, Y. (2021). Suça sürüklenen çocuklarla ilgili yapılan yayınların incelenmesi. Anatolian Journal of Health Research, 2 (3), 79-86.
• Bae, S. M. (2017). The influence of strain factors, social control factors, self-control and computer use on adolescent cyber delinquency: Korean National Panel Study. Children and Youth Services Review, 78, 74–80.
• Bartol, C. R. ve Bartol, A. M. (2021). Criminal Behavior: A Psychological Approach (12th ed.). Pearson Education.
• Baş, A. U. (2019). Okul-temelli önleme: Etkili okul-temelli önleme programlarının özellikleri. Okul Psikolojik Danışmanlığı Dergisi, 2 (1), 73–94.
• Beames, J. R., Johnston, L., O’Dea, B., Torok, M., Christensen, H. ve Werner-Seidler, A. (2020). Addressing the mental health of school students: Perspectives of secondary school teachers and counselors. International Journal of School and Educational Psychology. 10 (1).
• Bülbül, S. ve Doğan, S. (2016). Suça sürüklenen çocukların durumu ve çözüm önerileri. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 59 (1), 31-36.
• Corapci, F., ve Doğan, A. (2023). Çocuk ve ergenler için önleyici müdahale programları [Prevention programs for children and youth]. Nobel Akademik. 3 Ocak 2025 tarihinde https://www.researchgate.net/publication/372409606_Cocuk_ve_ergenler_icin_onleyici_mudahale_programlari_Prevention_programs_for_children_and_youth adresinden erişildi.
• Çocuk Koruma Kanunu, T.C. Resmî Gazete (25876, 15 Temmuz 2005).
• Dishion, T. J., McCord, J. ve Poulin, F. (1999). When interventions harm: Peer groups and problem behavior. American Psychologist, 54 (9), 755–764.
• Erten, A. ve Yazar, Y. (2024). Children driven to crime and types of crimes frequently committed according to TUIK data. International Journal of Düzce Educational Sciences, 12 (2), 112-130.
• Foulkes, L. ve Stringaris, A. (2023). Do no harm: can school mental health interventions cause iatrogenic harm? BJPsych Bulletin, 47 (5), 267–269.
• Güneş, B. (2019). Suça sürüklenen çocuklarda aileden algılanan sosyal desteğin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi. Konya.
• Karataş, Z., ve Mavili, A. (2019). Çocuk adalet sisteminde suça sürüklenen çocuklara yönelik uygulamalarda karşılaşılan sorunlar. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 19 (45), 1013-1043.
• Kayma, D., ve Gökler, R. (2021). Investigation of the correlation betwen crime and sociodemographic characteristics of juvenile delinquency. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 10 (1), 1–10.
• Kennedy, T. D., Detullio, D. ve Millen, D. H. (2020). Juvenile Delinquency. (p. 47). Springer.
• Kingston, B., Bacallao, M., Smokowski, P., Sullivan, T. ve Sutherland, K. (2016). Constructing “Packages” of Evidence-Based Programs to Prevent Youth Violence: Processes and illustrative examples from the CDC’s Youth Violence Prevention Centers. The Journal of Primary Prevention, 37 (2), 141–163.
• Kosterman, R., Hawkins, J. D., Hill, K. G., Bailey, J., Catalano, R. F. ve Abbott, R. D. (2019). Effects of social development intervention in childhood on adult life at ages 30 to 39. Prevention Science, 20 (7), 986–995.
• Loeber, R., Farrington, D. P. ve Petechuk, D. (2003). Child Delinquency: Early Intervention and Prevention. Child Delinquency Bulletin Series.
• Lokmanoğlu, E., Çakmakkaya, B. Y., Altun, Z. ve Yıldırım, F. (2024). Sosyal medya bağlamında suça sürüklenen çocukların i̇ncelenmesi. JSHSR, 11 (112), 2149-2157.
• Marcum, C. D., Higgins, G. E., Ricketts, M. L. ve Wolfe, S. E. (2014). Hacking in high school: cybercrime perpetration by juveniles. Deviant Behavior, 35 (7), 581–591.
• Mlay, C. W. ve Mpeta, I. F. (2023). Factors associated with juvenile delinquency: A case of Arusha juvenile remand home in Arusha City-Tanzania East African. Journal of Interdisciplinary Studies, 6 (1), 147–161.
• Morgado, A. (2020). O comportamento antissocial na adolescência: Continuidades e descontinuidades da transgressão à delinquência. Revista de Psicologia da Criança e do Adolescente, 10 (2), 87–103.
• Osher, D., Quinn, M., Poirier, J. ve Rutherford, R. (2003). Deconstructing the pipeline: Using efficiacy, effectiveness, and cost-benefit data to reduce minority youthincarceration. New Directions for Youth Development, 99, 91120.
• Öğüt, O., Dursun, Y., Şişmanlar, Ş. G., Coşkun, A. ve Sarı, U. (2020). Suça sürüklenen çocukların sosyo-demografik özellikleri, algılanan aile işlevselliğinin ve anne baba tutumlarının suça sürüklenme üzerine etkisinin değerlendirilmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 21 (5), 531-536.
• Öztürk, N. (2013). Suça sürüklenen çocukların risk alma davranışlarının ve problem çözme becerilerinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi. Haliç Üniversitesi, İstanbul.
• Reid, J. A. (2011). Crime and Personality: Personality Theory and Criminality Examined. Inquiries Journal, 3 (1).
• Rode, D., Kabzińska, J., Rode, M., Habzda-Siwek, E. and Boduszek, D. (2024), "Forensic mental health assessments of juvenile misdemeanor cases involving demoralization (status offenses) and delinquency". Journal of Criminal Psychology, 14 (2), 180-195.
• Sawyer, S. M., Azzopardi, P. S., Wickremarathne, D. ve Patton, G. C. (2018). The age of adolescence. The Lancet Child and Adolescent Health, 2 (3), 223–228.
• Topçuoğlu, T. (2014). Çocuk suçluluğu ve gelişimsel (risk-odaklı) suç önleme. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 16 (Özel Sayı 1), 217-226.
• Türkiye İstatistik Kurumu (2023). Güvenlik Birimine Gelen veya Getirilen Çocuk İstatistikleri-2022. 5 Ocak 2025 tarihinde tuik.gov.tr adresinden erişildi.
• United Nations Office on Drugs and Crime. (2021). Strengthening the resilience of youth against crime. United Nations. 3 Ocak 2025 tarihinde https://www.unodc.org/unodc/en/justice-and-prison-reform/cpcj-crime-prevention-youth.html adresinden erişildi.
• Werner-Seidler, A., Spanos, S., Calear, A. L., Perry, Y., Torok, M., O’Dea, B., Christensen, H. ve Newby, J. M. (2021). School-based depression and anxiety prevention programs: An updated systematic review and meta-analysis. Clinical Psychology Review, 89, 102079.
• Yüce, O. (2019). Suça sürüklenen çocukların rehabilitesinde çocuk mahkemelerinin rolü: Sakarya örneği. Doktora tezi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
• Yüksel, T. K. (2024). Suça sürüklenen çocuklara yönelik değerlendirme. Kırklareli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2 (1), 69–110.