M.A.Câbirî, Arap-İslam Kültüründeki
değerler düzenini yapısalcı bir metotla bileşenlerine ayırmaktadır. Epistemik
temelli sisteminde beş değer düzeni bulunmakta, etkileşim yollarını, ahlâk
kitapları ve vesikalar üzerinden analiz etmektedir. Siyaset felsefesinde Fars
itaat ahlâkının Arap değerler düzenini şekillendirdiğini, adaletin itaatin alt
değeri haline getirildiğini kaydeder. Demokrasinin, İnsanın fâilliğini
tamamlayan bir değer olduğunu vurgular. Aklın
değer inşa edebileceğini, Aristoteles mutluluk ahlâkı özelinde savunur. Antik-Yunan
Mutluluk ahlakının Farabi, Âmirî, Miskeveyh, Mâverdî ve isfahanî aşamalarından
geçerek İslam ahlâk literatürüne girmesini iki bağlamda değerlendirir: İlkin
felsefenin dışlanmasına rağmen, ürünlerinin alınmaya devam edilmek istenmesini
çelişik bulur. İkinci olarak, felsefi ürünlerin ayet ve hadislerle
desteklenerek İslamileştirildiğinin düşünülmesini eleştirir. O, ahlak
kitaplarının, fıkıh kitabı usulünde ele alınmış olduğunu belirtmektedir. Câbirî,
Eş’ari’nin kesb teorisini, felsefi konumuna yerleştirmede isabet edememiş, bu
konuda Mâturîdî yaklaşımın özgünlüğünü tespit edememiştir. Bununla birlikte O,
insan özgürlüğüne felsefesinde merkezi-kurucu bir değer verir. Câbirî’nin
eleştirilerini tamamlayan Fazlurrahman da masum imamın, özgür iradeli insanlara
değil makinalara ihtiyaç duyacağını kaydetmektedir. Özgür irade ve eylemde
bulunma gücünün Câbirî ahlakının temel ölçütü olduğu tespit etmiş olduk. Bu
olmadığında Câbirî, birtakım parça ahlaki öğütlerin pazar yeri mantığıyla
sıralanmasının ahlakiliği sağlayamayacağını düşünür.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Religious Studies |
Journal Section | Article |
Authors | |
Publication Date | November 27, 2018 |
Submission Date | October 31, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 5 Issue: 10 |
Bartın Üniversitesi İslami İlimler Fakültesi Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 (CC BY-NC) Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.
https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/