Bu makale, 1965 ve 1966 yaz aylarında 1:25000 ölçekli haritadan aldığım Kumluca bölgesine ait jeolojik haritanın bir açıklamasıdır. Şu hale göre, bu ilk makale bilhassa arazide haritası yapılmış üniteleri tarif ve tasvir etmeye tahsis edilmiştir. Ofiolitli kayaçların petrokimyası ile bunların mineralleri hakkında yapılmış olan özel etüdler daha sonra neşredilecektir. Birinci bölümde ilk önce şu büyük strüktürel üniteler tasvir edilmiştir: otokton Bey dağları şeddi; içinde tetkik edilmiş ofiolitlerin (Bey dağları doğu sınırına şariyaj yapması muhtemel sub-otokton) bulunduğu Alakır çayı şistli radyolarit formasyonları; Alakır çayı formasyonlarını bir nap halinde örten kıyısal kalker silsilesi. Yazar, R. Lefevre'in (1967) getirdiği yeni anlayışa katılır. Plutonit ve volkanitlerden müteşekkil Alakır çayı ofiolitli korteji, bilhassa yatak şekli, rastlanan bütün fasiesleriyle detaylı bir şekilde tarif edilmiştir. Neticede, henüz çok tahmin! olan bir paleocoğrafik şema teklif edilmektedir; burada, Colin ve Holzer (1957) ve Colin'in (1962) hipotezlerine tercihan, J.H. Brunn'ün (1956) teklif ettiği pluto-volkanik denizaltı döküntüsü anlayışı «ofiolitik nap» hipotezi kabul edilmektedir.
Cet article est un commentaire de la carte géologique de la région de Kumluca, que j'ai levée au 1:25 000 au cours des étés 1965 et 1966. Il s'agit donc d'un article préliminaire destiné surtout à définir et décrire sur le terrain les unités cartographiées. Des études spécialisées sur la pétrochimie des roches ophiolitiques et de leurs minéraux seront publiées ultérieurement. Dans un premier chapitre, les grandes unités structurales sont d'abord décrites : môle autochtone des Bey Dağları; formations schisto-radiolaritiques de l'Alakır Çay, dans lesquelles s'insèrent les ophiolites étudiées., et vraisemblablement sub-autochtones, bien que charriées sur la limite orientale des Bey Dağları; chaîne calcaire côtière, recouvrant en nappe les formations de l'Alakır Çay. L'auteur se rallie donc aux conceptions nouvelles apportées par R. Lefevre (1967). Le cortège ophiolitique de l'Alakır Çay, composé de plutonites et de vulcanites, est ensuite décrit en détail, l'accent étant mis sur le mode de gisement et la description de tous les faciès rencontrés. En conclusion, un schéma paléogéographique —encore très hypothétique— est proposé, et la conception de l'épanchement sous-marin pluto-volcanique, sous forme de «nappe ophiolitique» (J. H. Brunn, 1956) est adoptée comme hypothèse de travail, de préférence aux hypothèses successives proposées par Colin et Holzer (1957) et Colin (1962).
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Mühendislik |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Kasım 1968 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 1968 Cilt: 70 Sayı: 70 |
Copyright and Licence
The Bulletin of Mineral Research and Exploration keeps the Law on Intellectual and Artistic Works No: 5846. The Bulletin of Mineral Research and Exploration publishes the articles under the terms of “Creatice Common Attribution-NonCommercial-NoDerivs (CC-BY-NC-ND 4.0)” licence which allows to others to download your works and share them with others as long as they credit you, but they can’t change them in any way or use them commercially.
For further details;
https://creativecommons.org/licenses/?lang=en