In the research, the level of loneliness in the virtual environment of the students of sports sciences was tried to be examined according to the variables of gender, age, job status, doing sports, time spent in the virtual environment, and using a social media account. “Virtual environment loneliness scale” adapted into Turkish by Korkmaz et al. (2014) was used. The survey model, one of the quantitative research methods, was used in the research, and the sample group of the study consists of students studying at Pamukkale University Faculty of Sport Sciences in the 2022-2023 academic year. SPSS package program was used in the analysis of the data. In the findings of the study, it was determined that the students' virtual environment loneliness levels were avarege. While there was a statistical difference in the variables of gender, age, time spent in the virtual environment, using social media account, no statistical difference was found in the variables of doing sports and job status. In the gender variable, the scores of male students in virtual socialization and virtual loneliness sub-dimensions were higher than female students. In the age variable, in the virtual sharing sub-dimension, it was seen that the students between the ages of 18-21 had higher virtual shares than the students aged 26 and over. In the variable of time spent in the virtual environment, it was found that those who spent 6 hours or more were more likely to be more lonely in the virtual environment than those who spent 1-2 hours. In the variable of using a social media account, it was seen that those who use Instagram have higher levels of virtual environment loneliness than students who use other social media accounts. In the variable of using a social media account, it was seen that those who use Instagram have higher levels of virtual environment loneliness than students who use other social media accounts.
loneliness virtual loneliness University students Social media
Araştırma spor bilimleri öğrencilerinin sanal ortam yalnızlık düzeyleri cinsiyet, yaş, herhangi bir işte çalışma, düzenli spor yapma, sanal ortamda geçirilen süre, sosyal medya hesabı kullanma değişkenlerine göre incelenmeye çalışılmıştır. Korkmaz ve arkadaşları (2014) tarafından Türkçeye uyarlanan “Sanal ortam yalnızlık ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden tarama modeli kullanılmış olup çalışmanın örneklem grubu 2022-2023 eğitim öğretim yılında Pamukkale Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesinde öğrenim gören öğrencilerden oluşmaktadır. Verilerin analizinde SPSS paket programı kullanılmıştır. Araştırmanın bulgularında öğrencilerin sanal ortam yalnızlık düzeylerinin orta düzeyde olduğu tespit edilmiştir. Cinsiyet, yaş, sanal ortamda geçirilen süre, sosyal medya hesabı kullanma değişkenlerinde istatistiksel olarak fark bulunurken düzenli spor yapma ve herhangi bir işte çalışma değişkenlerinde istatiksel olarak fark bulunamamıştır. Cinsiyet değişkeninde sanal sosyalleşme ve sanal yalnızlık alt boyutlarında erkek öğrencilerin puanları kadın öğrencilere göre daha yüksek bulunmuştur. Yaş değişkeninde sanal paylaşım alt boyutunda 18-21 yaş aralığındaki öğrencilerin 26 yaş ve üzerindeki öğrencilere göre sanal paylaşımlarının daha yüksek olduğu görülmüştür. Sanal ortam geçirilen süre değişkeninde 6 saat ve üzerinde vakit geçirenler 1-2 saat vakit geçirenlere göre sanal ortam yalnızlıklarının yüksek olduğu elde edilmiştir. Sosyal medya hesabı kullanma değişkeninde ise instagram kullananlarının diğer sosyal medya hesabı kullanan öğrencilere göre daha sanal ortam yalnızlıklarının yüksek olduğu görülmüştür.
Yalnızlık Sanal Yalnızlık Üniversite Öğrencileri Sosyal Medya
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Turizm (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2022 |
Kabul Tarihi | 28 Aralık 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 6 Sayı: 2 |