Melon şapkalar, pipolar, bulutlar ve yeşil elmalar; Magritte’nin çalışmalarında en dikkat çekici unsurlar olarak öne çıkan, onunla anılan ve en çok onunla bilinen, diğer bir ifadeyle sanatçının adıyla özdeşleşmiş ikonlardır. Çalışmalarında sıradan, basit ve günlük hayatın içinden seçtiği objeleri aykırı birer objeye evrilterek, onları sıra dışı, alışılmadık ve ürkütücü; bazen de gülünç konseptlere taşımıştır. Bu stille basit, gündelik ve sıradan yüksek volümlü bir çığlıkla görünürlük kazandıracak kasıtlı dokunuşlara evrilterek; çizgi dışı sunumlarda buluşturmuştur. Magritte, görsel ve dilsel bilmeceleriyle, tanıdık ve bilinen objeden rahatsız edici ve ilgi çekici bir üslupla, temsilin ve gerçekliğin doğasını irdeleyerek sorular üretip, cevaplar betimlemiştir. Magritte’ nin çalışma karakteristiği ve onu diğerlerinden başkalaştıran nitelikli çalışma tarzı, objelerinde belirsiz bir üslupta betimlenmiş her bir ögenin, sanki askıya alınmış bir animasyon sahnesi görüntüsünde belirmesindedir. Bütün bu farklı objeler onun olağanüstü sahneleme mantığıyla görsel bir şölene dönüşmektedir. Dolayısıyla, bu görüntüler, tehditkâr bir anlatıyı anımsatarak, seyircinin belleğini serbest çağrışımlara yönlendirmektedir. Ancak detaylar net değildir; ayrıntılar belirsizdir, görsel ayrıntıları tutarlı bir süreklilik içinde ve belli bir odakta toplamak zorlaşmaktadır. Dolayısıyla Magritte’nin detaylarını tek ve istikrarlı bir potada görmek kolay değildir, zordur. Psikanalitik teorilere yönelik araştırmalarıyla Sigmund Freud, Sürrealist anlayışı derinden etkilemiştir. Bu bağlamda, Freud’un kuramlarından en çok etkilenen Magritte, çalışmalarında, simgesel olarak, ontolojik felsefi bakışı sorgulayarak sadece görsel sanatlar disiplinini değil, aynı zamanda diğer birçok disiplini de dönüştürmüştür. Bu araştırmanın amacı, Magritte’nin Sürrealist anlayışla inşa ettiği form ve objelerin, görsel sanatlar üzerindeki yansımaları ve psikanalitik yaklaşımın bu objelere etkisi ve sonuçlarını aktarmak oluştururken, aynı zamanda araştırma, Magritte’nin inşa ettiği form ve objelerin, görsel sanatlar üzerindeki yansımalarını aktarmayı da amaçlamaktadır. Magritte’nin çalışmalarında yer alan bilinçaltı kodların, Freud’un psikanalitik kuramı bağlamında kendi çalışmalarına hangi formlarla ve nasıl yansıdığı incelenmiştir.
Bowler hats, pipes, clouds, and green apples are iconic symbols associated with Magritte’s works—elements that have become synonymous with the artist himself. In his compositions, Magritte transforms ordinary objects into anomalous entities, imbuing them with extraordinary, uncanny, and at times unsettling connotations. Through deliberate interventions, he elevates simple, daily life items into prominent symbols, embedding them in unconventional and striking contexts. With his visual and linguistic enigmas, Magritte deconstructs the nature of representation and reality, offering a series of questions and answers shaped by the transformation of familiar objects into strange and thought-provoking forms. What distinguishes Magritte’s artistic style is the way each element in his works is depicted with an air of suspension, as though caught in a frozen animation. These scenes, orchestrated with a theatrical flair, evoke a sense of menace and stimulate free associations. Yet, details remain ambiguous; visual continuity is fragmented, and coherence within a single interpretative frame proves elusive. Thus, it is challenging to perceive the elements in Magritte’s work within a unified, consistent framework.
Sigmund Freud’s psychoanalytic theories profoundly influenced the surrealist movement. Among those most significantly shaped by Freud’s ideas was Magritte, whose works symbolically interrogate ontological and philosophical perspectives, thereby transforming not only the discipline of visual arts but also impacting numerous other fields. The purpose of this study is to examine the reflections of the surrealist forms and objects constructed by Magritte on visual arts, as well as the influence and outcomes of psychoanalytic theory on these forms. This research aims to explore the subconscious codes embedded in Magritte’s works through the lens of Freud’s psychoanalytic framework.
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Philosophy of Education |
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Early Pub Date | October 26, 2025 |
| Publication Date | October 29, 2025 |
| Submission Date | May 30, 2025 |
| Acceptance Date | October 21, 2025 |
| Published in Issue | Year 2025 Issue: 30 |